ΕΞΕΓΕΡΣΗ

7 Δεκέμβρη, Κυριακή ήρθα από την Κρήτη.

Συμμετείχα για πολλοστή φορά (25η τα τελευταία 10 χρόνια), σ' ένα σεμινάριο διαλογισμού της Vipasana http://www.dhamma.org/ . Από την απόλυτη ησυχία βρέθηκα ξαφνικα στο μάτι του κυκλώνα, στην Πανεπιστημίου, στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στα ΜΑΤ και τους διαδηλωτές, κατευθυνόμενος προς τα γραφεία της Νεολαίας του ΣΥΝ, στη Θεμιστοκλέους να συναντήσω το μεγάλο μου γιο, τον Αντώνη papazachariou.blogspot.com.

Eίχα την ευκαιρία, την πολυτέλεια πείτε το, για 10 συνεχόμενα εικοσιτετάωρα, να κοιτάω προς τα μέσα μου, και να παρατηρώ αντιδρώντας όσο λιγότερο γίνεται, σε όλα αυτά

που συμβαίνουν στο επίπεδο των αισθήσεων και μας σέρνουν πότ' από 'δω πότ' από κεί, με όχημα άλλες φορες την επιθυμία κι άλλες την αποστροφή. Ημουν καλά, εσωτερικά ατάραχος και διαυγής, έβλεπα καθαρά.

Τα παιδιά στα γραφεία της Νεολαίας δεν φαίνονταν αναστατωμένα. Εκπέμπανε μια ήσυχη αποφασιστικότητα, ο θυμός τους δεν τους κατεύθηνε, τον διαχειρίζονταν δημιουργικά, κι εν προκειμένω ανατρεπτικά.

Μια λάμψη διέκρινα στα μάτια των περισσοτέρων, δεν ήταν απλώς οργή, ήταν ζωή.

Ζωή που ξυπνούσε από το λήθαργο, από τη χειμερία νάρκη της καταναλωτικής αποπλάνησης, ζωή που διεκδικούσε το δικαίωμά της να προστατευθεί από την εξαγριωμένη, εξαχρειωμένη κι εντελώς απαξιωμένη στη συνείδησή τους, εξουσία.

Έχουν περάσει 14 μέρες κι η λάμψη που διέκρινα για πρώτη φορα εκείνο τ' απόγευμα έγινε φλόγα προμηθεϊκή.

Τη συναντάς παντού στο μετρό, στις πορείες, στις συναυλίες, στο δρόμο.

Μεγαλοδημοσιογράφοι και παραθυρόσκυλα των καναλιών προσπαθούν μάταια να την υποβιβάσουν , αναφέρονται στα γεγονοτα χαρακτηρίζοντάς τα "υποτιθέμενη εξέγερση" . Υποτιθέμενη είναι μόνον η ευθυκρισία τους και η δυνατότητα που έχουν να διακρίνουν τα πράματα όπως είναι κι όχι όπως θα θέλανε νά (μην) είναι και γι αυτό ιδιοτελώς τα κατευθύνουν προς το τίποτα, έκεί που με ασφάλεια καθεύδει το βόλεμά τους.

merry crisis and a happy new fear