Ποιον ωφελεί η δολοφονική επίθεση;

Ποιον ωφελεί η δολοφονική επίθεση; Ανάλυση του Στέλιου Κούλογλου

Δημοσίευση: 06-01-2009 09:14 από Ομάδα TVXS
"...Ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και ο κ. Παυλόπουλος είχαν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες θα γινόταν επίθεση με στόχο τη ζωή αστυνομικών, ως εκδίκηση για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Δεν χρειαζόταν άλλωστε και κανένα τρομερό δίκτυο πληροφοριοδοτών: υπήρχε ηδη το προηγούμενο των πυροβολισμών εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου,15 μέρες πριν. Παρόλα αυτά, δεν πάρθηκε κανένα έκτακτο μέτρο προστασίας για τους αστυνομικούς που κάνουν περιπολίες ή φρουρούν κτίρια όπως αυτοί στα Εξάρχεια. Οι τρεις αστυνομικοί που δέχθηκαν την επίθεση δεν φορούσαν καν αλεξίσφαιρα γιλέκα. Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: είτε η κυβέρνηση θεωρούσε ότι μια παρόμοια ενέργεια θα την ευνοούσε πολιτικά για να επανασυσπειρώσει την σιωπηλή πλειοψηφία και τις διαλυμένες τάξεις της αστυνομίας και δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει. Ή ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αλλά και οι αρχηγοί της αστυνομίας είναι τελείως ανίκανοι και επομένως πρέπει να παραιτηθούν. Αν η δεύτερη εκδοχή της ανικανότητας είναι σωστή, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με προσοχή και η σπουδή της αστυνομίας να ανακοινώσει ότι το ένα από τα όπλα της επίθεσης είχε χρησημοποιηθεί στου Ζωγράφου αλλά το άλλο το 2007, σε πυροβολισμούς εναντίον του αστυνομικού τμήματος της Νέας Ιωνίας. Την ευθύνη είχε τότε αναλάβει η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στα βραδινά δελτία ειδήσεων να αποφανθούν ότι επρόκειτο περί τρομοκρατικής επίθεσης. Οι πολιτικές συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίχτηκαν τα γεγονότα ξεχάστηκαν τελείως από τις κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά παράθυρα: η τρομοκρατία έκανε απειλητικά την εμφάνισή της πάνω από τη χώρα. Τα ερωτήματα είναι πολλά: σπάνια στην παγκόσμια ιστορία τρομοκρατικές οργανώσεις έχουν προσπαθήσει να δολοφονήσουν απλούς αστυνομικούς. Συνήθως τα θύματα είναι κάποια πρόσωπα ή σώματα (όπως τα ΜΑΤ) που θεωρούνται υπεύθυνα ή συμβολίζουν κάτι. Γιατί στην επίθεση στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου ρίχτηκαν δύο σφαίρες ενώ χθες γαζώθηκαν τα μισά Εξάρχεια; Οι τρομοκράτες σπάνια... προειδοποιούν και ποτέ δεν εκτίθενται σε κίνδυνο δύο φορές για να κάνουν την ίδια δουλειά. Υπάρχουν άραγε τόσο ανεγκέφαλοι τρομοκράτες που να μην καταλαβαίνουν ότι η συγκεκριμένη ενέργεια, τη συγκεκριμένη στιγμή, ευνοεί την αστυνομία και την κυβέρνηση; Ήδη χθες, όπως μετέδωσε το Tvxs, στην Πτολεμαΐδα η αστυνομία συνέλαβε μαθητές που συνεδρίαζαν μέσα στο σχολείο τους για να οργανώσουν τη συμμετοχή τους στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο. Όσοι δολοφονούν ανθρώπους για να λύσουν πολιτικά προβλήματα σίγουρα δεν είναι ιδιοφυείς, αλλά εδώ ακόμη και ένας μαθητής Δημοτικού θα καταλάβαινε ότι η ενέργεια αυτή προκαλεί αστυνομικά μέτρα αλλά και βάζει εμπόδια στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών. Ορισμένες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά θα πρέπει να δώσει μια προκήρυξη που να αναλαμβάνει την ευθύνη, αν εκδοθεί. Το βέβαιο είναι ότι η πορεία μιας χώρας δεν μπορεί να εξαρτάται από τον δείκτη ευφυΐας των τρομοκρατών , των παρακρατικών ή όπως μερικές φορές συμβαίνει και των δύο μαζί. Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Αμέσως μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε πάρει δραστικά μέτρα για να περιορίσει τη ζημιά. Οι αρμόδιοι υπουργοί θα έπρεπε αντί για θεατρινισμούς να παραιτηθούν πραγματικά, μαζί με την ηγεσία της Αστυνομίας. Η νέα ηγεσία θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από την οικογένεια του θύματος. Ο πρωθυπουργός που ξύπνησε από το λήθαργο του και επισκέφτηκε το νοσοκομείο με τον τραυματία αστυνομικό θα έπρεπε να κάνει το ίδιο με την οικογένεια του Αλέξη. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να ανακοινώσει αμέσως μέτρα εκδημοκρατισμού και σωστής εκπαίδευσης της αστυνομίας και παράλληλες κινήσεις συμφιλίωσης της τελευταίας με τους πολίτες. Από το νέο υπουργό Δημόσιας Τάξης θα έπρεπε να δοθούν εξηγήσεις για τη συνεργασία και τη δράση των κουκουλοφόρων-συνεργατών της αστυνομίας. Αντί για όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει εδώ και ένα μήνα μετατρέψει την αστυνομία σε σάκο του μποξ με την ελπίδα ότι θα εκτονωθεί η αγανάκτηση και τις ελληνικές πόλεις σε θάλαμους αερίων ώστε να περιοριστούν οι ζημιές στα καταστήματα. Τίποτα δεν έχει καταφέρει από τα δύο: οι μαθητές και οι νέοι επιμένουν γιατί φοβούνται και δικαίως ότι τα ίδια πράγματα θα επαναληφθούν και κανείς δεν τιμωρείται. Οι αστυνομικοί αισθάνονται σαν θηρία στο κλουβί, παρατημένοι από την πολιτική ηγεσία που στο κάτω-κάτω αυτή είχε δώσει το πράσινο φως για τις αστυνομικές αυθαιρεσίες, οι οποίες όπλισαν το χέρι του ειδικού φρουρού ένα μήνα πριν. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση. Πρόκειται για έναν απερίγραπτο θίασο που αυτοσχεδιάζει τρέχοντας πίσω από τα γεγονότα με την ελπίδα ότι η τύχη θα είναι με το μέρος της. Δεν πρόκειται για έλλειψη πληροφοριών, που υπάρχουν και για την γενική κατάσταση της χώρας και υπήρχαν για τη χθεσινή επίθεση: έχουμε να κάνουμε με πλήρη αδυναμία εγκεφάλων να τις επεξεργαστούν. Ευτυχώς ο 21χρονος αστυνομικός δεν έχασε την ζωή του και μακάρι να επιζήσει, αλλιώς ο κύκλος του αίματος θα είχε ξεκινήσει από χθες. Μπορεί όμως να ξεκινήσει από ένα άλλο τυχαίο περιστατικό με θύματα από τη μια ή την άλλη πλευρά είτε με οτιδήποτε εμπνευστεί η τύχη, αν αποφασίσει να μας εγκαταλείψει. Γιατί, εδώ και ένα τουλάχιστον μήνα, η τύχη της χώρας είναι κυριολεκτικά θέμα τύχhς."