Εμάς μας εμπνέουν προσωπικότητες όπως ο Γκάντι, ο Μάρτιν Λούθερ Κιγκ, ο Μαντέλα, που έφεραν επαναστατικά αποτελέσματα με ειρηνικές πολιτικές μορφές πάλης. Ιστορικά, σε όλες τις κομβικές στιγμές, η αριστερά ήταν το αντικείμενο της βίας όχι το υποκείμενο. Αυτή είναι η μια μεριά όμως. Υπάρχει και η άλλη. Είναι αδύνατο να γίνουν αλλαγές στην κοινωνία χωρίς συγκρούσεις. Η πορεία προς ανατροπές δεν μπορεί να έχει την ασφάλεια σχολικών γυμναστικών επιδείξεων. ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ
Συνέντευξη στον Ανδρέα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
H ΑΥΓΗ Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009
[...]
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!
Κι άμα τα πάρω, θα πάρω φόρα, θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, τη φαντασία μου χορεύω στο κενό...
(Κίτρινα Ποδήλατα)