Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Visakhapatnam




Είναι τα τραπέζια χαμηλά,


είν' η μπύρα ξινή κι η ζέστη υγρή,


είνα η φτηνή σου πούντρα τ' άθλια αγγλικά μας.


Είναι που προσπαθούμε να διασκεδάσουμε,


μ' ένα μαχαίρι στον κόρφο και κάμποσα δολάρια,


κάτ' απ' τη φοινικιά,


γυρεύοντας στις αναμνήσεις την εικόνα.


Ο ποδηλάτης περιμένει...


Τ΄ άρωμα σου μπερδεμένο μ' ιδρώτες, λιβάνι, κι εμετούς.


Είναι, παν' απ' όλα, που μοιάζουμε.
Visakhapatnam 11/1977

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μπάχαλο

  Τα τελευταία χρόνια, όλο και συχνότερα ακούμε στις ειδήσεις, ως γενικό χαρακτηρισμό κάθε «ακραίας» πολιτικής/κοινωνικής διαμαρτυρίας, το ν...