Μιλούν για την ταυτότητα. Την όποια ταυτότητα του κάθε προσώπου. Κι εννοούν το ποιόν, την ιστορία και το χαρακτήρα του. Πού να χωρέσουν όλα αυτά σε μία ταυτότητα;
Μπορεί να υπάρξει ταυτότητα απόψεων. Ο Κος Πούτιν συναντήθηκε με τον κο Σαρκοζί και σημειώθηκε ταυτότητα απόψεων. Η ταύτιση απόψεων δεν είναι ταύτιση προσώπων.
Η σκέψη δεν είναι το πρόσωπο. Οι πιο πολλοί έχουν τις ίδιες απαράλλακτες σκέψεις για τα πράγματα σ όλη τη ζωή τους.
Κανείς δεν θεωρεί ότι μένει το ίδιο πρόσωπο σ όλη τη ζωή του.
Μιλούν για τη προσωπική ταυτότητα σαν να ήταν ακούνητος κι ακοίμητος φρουρός. Σαν να ήταν άγαλμα. Αν ήταν έτσι γιατί τη ψάχνουμε μέχρι τη τελευταία μας πνοή.
Η ταυτότητα είναι η επιφάνεια της θάλασσας που αναριγά στο πρώτο σκίρτημα του ανέμου.
Είναι η καυτή άμορφη λάβα που κυλά και ψύχεται αργά-αργά. Καταλήγει στην οριστική μορφή της όταν πια γίνει στάχτη.
Έφηβοι γυρεύαμε τη ταυτότητα μας σε κόμματα, σε μουσικά συγκροτήματα, σε ηθοποιούς, σε αθλητικές ομάδες, στο γόη της διπλανής πόρτας κι σ’ ότι άλλο έλαμπε στα μάτια μας. Επαναστάτες η εθνικές σταρ. Γυρεύαμε να είμαστε κάποιοι, οποιοιδήποτε. Η λάβα που έτρεχε στις φλέβες γύρευε να βρει φόρμα. Και τις δοκίμαζε όλες.
Είμαστε συνοθύλευμα, κουβάρι από μνήμες ρόλων που έπλασε η πλούσια φαντασία της εποχής. Μουτζουρωμένες ζωγραφιές πάνω στο βασικό καμβά των χαρακτήρων των γονιών μας.
Άντε να βρεις άκρη.
Ο βρίσκων άκρη, δηλαδή ο βρίσκω σταθερή ταυτότητα απόλυται.
Ο θεωρών ότι βρήκε την ταυτότητα και καθηλώνεται και νεκρώνεται ψυχικά. Χάνει κάθε ευελιξία και δυνατότητα προσαρμογής στο περιβάλλον. Όποιος πιστεύει ότι βρήκε την οριστική του ταυτότητα έχει χάσει το μπούσουλα.
Η προσπάθεια να συλλάβουμε μόνοι μας επ αυτοφώρω την ταυτότητά μας είναι Σισύφεια. Χωρίς τελειωμό.
Το ποιοι είμαστε καθορίζεται στο πλαίσιο της σχέσης μας με τους άλλους. Είμαστε γενναιόδωροι η μίζεροι με τα πρόσωπα που συναλλασσόμαστε στη τρέχουσα πραγματικότητα. Είμαστε γενναίοι η λιπόψυχοι σε συγκεκριμένες καταστάσεις.
Παραμένει ένα αχνό, αδιόρατο συναίσθημα ότι είμαστε ίδιοι ότι κι αν κάνουμε ότι κι αν σκεφτούμε. Είναι ανεπαίσθητο και άμορφο, μας δίνει σιγουριά.
Είναι το μόνο που μένει ίδιο.
Ν. Χρηστίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου