Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Ερωτικός λόγος






"Ερωτικός Λόγος" του Γιώργου Σεφέρη (από την έκδοση "Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα", Ίκαρος, 1989)



Έστι δε φύλον εν ανθρώποισι ματαιότατον, όστις αισχύνων επιχώρια παπταίνει τα πόρσω, μεταμώνια θηρεύων ακράντοις ελπίσιν. ΠΙΝΔΑΡΟΣ




Α'
Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις


μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί


κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις


κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.



Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση


από τ' αγκάθι σου έφευγε το δρόμου ο στοχασμός


η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ' αποχτήσει


ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός.


Β'
Τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ' ακρογιάλια


η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό.


Λάμπουνε ξάφνου πορφυρά της μνήμης τα κοράλλια...


Ω μην ταράξεις... πρόσεξε ν' ακούσεις τ' αλαφρό



ξεκίνημά της... τ' άγγιξες το δέντρο με τα μήλα


το χέρι απλώθη κι η κλωστή δείχνει και σε οδηγεί...


Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα


να 'σουν εσύ που θα 'φερνες την ξεχασμένη αυγή!



Στον κάμπο του αποχωρισμού να ξανανθίζουν κρίνα


μέρες ν' ανοίγουνται ώριμες, οι αγκάλες τ' ουρανού,


να φέγγουν στο αντηλάρισμα τα μάτια μόνο εκείνα


αγνή η ψυχή να γράφεται σαν το τραγούδια αυλού...



Η νύχτα να 'ταν που έκλεισε τα μάτια; Μένει αθάλη,


σαν από δοξαριού νευρά μένει πνιχτό βουητό,


μια στάχτη κι ένας ίλιγγος στο μαύρο γυρογιάλι


κι ένα πυκνό φτερούγισμα στην εικασία κλειστό.



Ρόδο του ανέμου, γνώριζες μα ανέγνωρους μας πήρες


την ώρα που θεμέλιωνε γιοφύρια ο λογισμός


να πλέξουνε τα δάχτυλα και να διαβούν δυο μοίρες


και να χυθούν στο χαμηλό κι αναπαμένο φως.



Γ'
Ω σκοτεινό ανατρίχιασμα στη ρίζα και στα φύλλα!


Πρόβαλε ανάστημα άγρυπνο στο πλήθος της σιωπής


σήκωσε το κεφάλι σου από τα χέρια τα καμπύλα


το θέλημά σου να γενεί και να μου ξαναπείς



τα λόγια που άγγιζαν και σμίγαν το αίμα σαν αγκάλη


κι ας γείρει ο πόθος σου βαθύς σαν ίσκιος καρυδιάς


και να μας πλημμυράει με των μαλλιών σου τη σπατάλη


από το χνούδι του φιλιού στα φύλλα της καρδιάς.



Χαμήλωναν τα μάτια σου κι είχες το χαμογέλιο


που ανιστορούσαν ταπεινά ζωγράφοι αλλοτινοί.


Λησμονημένο ανάγνωσμα σ' ένα παλιό ευαγγέλιο


το μίλημά σου ανάσαινε κι η ανάλαφρη φωνή:



"Είναι το πέρασμα του χρόνου σιγαλό κι απόκοσμο


κι ο πόνος απαλά μες στην ψυχή μου λάμνει


χαράζει η αυγή τον ουρανό, τ' όνειρο μένει απόντιστο


κι είναι σαν να διαβαίνουν μυρωμένοι θάμνοι.



Με του ματιού τ' αλάφιασμα, με του κορμιού το ρόδισμα


ξυπνούν και κατεβαίνουν σμάρι περιστέρια


με περιπλέκει χαμηλό το κυκλωτό φτερούγισμα


ανθρώπινο άγγιγμα στο κόρφο μου τ' αστέρια.



Την ακοή μου ως να 'σμιξε κοχύλι βουίζει ο αντίδικος


μακρινός κι αξεδιάλυτος του κόσμου ο θρήνος


μα είναι στιγμές και σβήνουνται και βασιλεύει δίκλωνος


ο λογισμός του πόθου μου, μόνος εκείνος.



Λες κι είχα αναστηθεί γυμνή σε μια παρμένη θύμηση


σαν ήρθες γνώριμος και ξένος, ακριβέ μου


να μου χαρίσεις γέρνοντας την απέραντη λύτρωση


που γύρευα από τα γοργά σείστρα του ανέμου..."



Το ραγισμένο ηλιόγερμα λιγόστεψε κι εχάθη


κι έμοιαζε πλάνη να ζητάς τα δώρα τ' ουρανού.


Χαμήλωναν τα μάτια σου. Του φεγγαριού τ' αγκάθι


βλάστησε και φοβήθηκες τους ίσκιους του βουνού.



...Μες στον καθρέφτη η αγάπη μας, πώς πάει και λιγοστεύει


μέσα στον ύπνο τα όνειρα, σκολειό της λησμονιάς


μέσα στα βάθη του καιρού, πώς η καρδιά στενεύει


και χάνεται στο λίκνισμα μιας ξένης αγκαλιάς...



Δ'
Δυο φίδια ωραία κι αλαργινά, του χωρισμού πλοκάμια


σέρνουνται και γυρεύουνται στη νύχτα των δεντρών,


για μιαν αγάπη μυστική σ' ανεύρετα θολάμια


ακοίμητα γυρεύουνται δεν πίνουν και δεν τρων.



Με γύρους και λυγίσματα κι η αχόρταγή τους γνώμη


κλώθει, πληθαίνει, στρίβει, απλώνει κρίκους στο κορμί


που κυβερνούν αμίλητοι του έναστρου θόλου οι νόμοι


και του αναδεύουν την πυρή κι ασίγαστη αφορμή.



Το δάσος στέκει ριγηλό της νύχτας αντιστύλι


κι είναι η σιγή τάσι αργυρό όπου πέφτουν οι στιγμές


αντίχτυποι ξεχωρισμένοι, ολόκληροι, μια σμίλη


προσεχτική που δέχουνται πελεκητές γραμμές...



Αυγάζει ξάφνου το άγαλμα.


Μα τα κορμιά έχουν σβήσει


στη θάλασσα στον άνεμο στον ήλιο στη βροχή.


Έτσι γεννιούνται οι ομορφιές που μας χαρίζει η φύση


μα ποιος ξέρει αν πέθανε στον κόσμο μια ψυχή.



Στη φαντασία θα γύριζαν τα χωρισμένα φίδια


(Το δάσος λάμπει με πουλιά βλαστούς και ροδαμούς)


μένουν ακόμη τα σγουρά γυρέματά τους,


ίδια του κύκλου τα γυρίσματα που φέρνουν τους καημούς.



Ε'
Πού πήγε η μέρα η δίκοπη που είχε τα πάντα αλλάξει;


Δε θα βρεθεί ένας ποταμός να 'ναι για μας πλωτός;


Δε θα βρεθεί ένας ουρανός τη δρόσο να σταλάξει


για την ψυχή που νάρκωσε κι ανάθρεψε ο λωτός;



Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα


που ανοίγει τα επουράνια κι είν' όλα βολετά


προσμένουμε τον άγγελο σαν το πανάρχαιο δράμα


την ώρα που του δειλινού χάνουνται τ' ανοιχτά



τριαντάφυλλα... Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,


μόνο στη μνήμη απέμεινες, ένας βαρύς ρυθμός


ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας


τρίκυμισμα της θάλασσας... Ο κόσμος είναι απλός.


Αθήνα, Οχτώβρης '29 - Δεκέμβρης '30

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

vipassana greece





Για το 2009 έχουν προγραμματιστεί τα παρακάτω σεμινάρια: - Τριήμερο σεμινάριο, από 11 μέχρι 14 Μαρτίου, στο Μαρκόπουλο Αττικής. - Δεκαήμερο σεμινάριο, από 17 μέχρι 28 Νοεμβρίου, στην Κρήτη. - Μονοήμερα σεμινάρια, στην Αθήνα και στα Χανιά. (Αν ενδιαφέρεστε να παίρνετε μέρος στα μονοήμερα σεμινάρια επικοινωνήστε με την Αγγελική στο 6945375714 (για την Αθήνα) και με τον Ηλία στο 6944133187 (για τα Χανιά). Παρακαλώ στείλτε τις αιτήσεις σας εγκαίρως και ειδικά για το 3ήμερο.


Η Βιπάσανα, που σημαίνει να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα, είναι μια από τις αρχαιότερες τεχνικές διαλογισμού της Ινδίας. Κι ενώ είχε χαθεί από την ανθρωπότητα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, την ανακάλυψε ξανά ο Γκοτάμα ο Βούδας πριν από 2500 χρόνια περίπου και τη δίδαξε ως μία οικουμενική θεραπεία για οικουμενικές ασθένειες, δηλαδή μία Τέχνη του Ζην. Το μονοπάτι αυτής της γνώσης, (το Ντάμμα) δεν έχει καμιά απολύτως σχέση μια κανένα είδος οργανωμένης θρησκείας ή αίρεσης ούτε με οποιαδήποτε τελετουργία ή δοξασία, γι' αυτό μπορεί να ασκείται ελεύθερα από όλους, σε οποιοδήποτε τόπο ή χρόνο, χωρίς να έρχεται σε σύγκρουση με φυλή ή θρησκεία και έτσι μπορεί να αποδειχθεί εξίσου ωφέλιμο για όλους. Ο διαλογισμός της Βιπάσσανα στοχεύει στις ύψιστες πνευματικές επιδιώξεις της ολοκληρωτικής απελευθέρωσης και της καθολικής φώτισης. Σαν αποτέλεσμα όμως της διανοητικής κάθαρσης, εξαφανίζονται πολλές ψυχοσωματικές παθήσεις, παρόλο που ο σκοπός της δεν είναι, απλώς και μόνο να θεραπεύσει τις σωματικές ασθένειες, αλλά η εξάλειψη του θεμελιώδους ανθρώπινου πόνου και δυστυχίας. Η Βιπάσσανα είναι μία διαδικασία της αυτο-κάθαρσης μέσω της αυτοπαρατήρησης. Εστιάζει στη βαθιά αλληλοσύνδεση σώματος και νου που μπορεί να βιωθεί άμεσα με πειθαρχημένη προσοχή στις φυσικές αισθήσεις, που αποτελούν τη ζωή του σώματος και που συνεχόμενα αλληλοσυνδέεται και διαμορφώνει τη ζωή του νου. Είναι ακριβώς αυτό το βασισμένο στην παρατήρηση αυτοερευνητικό ταξίδι στην κοινή ρίζα σώματος και νου που διαλύει τις πνευματικές ακαθαρσίες και οδηγεί σ' ένα ισορροπημένο νου γεμάτο αγάπη και συμπόνοια. Οι επιστημονικοί νόμοι που καθορίζουν τις σκέψεις, τα αισθήματα, τις κρίσεις και τις αισθήσεις καθενός, γίνονται καθαροί και ευδιάκριτοι. Μέσω της άμεσης εμπειρίας, η διαδικασία του πως κάποιος προχωρά ή οπισθοδρομεί, πως κάποιος παράγει δυστυχία ή απελευθερώνεται απ' αυτήν, γίνεται κατανοητή. Η ζωή πλέον χαρακτηρίζεται από αυξημένη επίγνωση, απαλαγμένη από πλάνες και αυταπάτες, από αυτοκυριαρχία και αυτοπειθαρχία και από απόλυτη γαλήνη και ειρήνη. Πρόσφατα δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα στα Ελληνικά για την Βιπάσσανα, όπου μπορείτε να βρείτε διάφορες πληροφορίες, όπως και την αίτηση για τα σεμινάρια. Η διεύθυνση είναι www.vipassanagreece.com και η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι info@vipassanagreece.com Μακάρι όλοι να είναι ευτυχισμένοι

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Όταν διεγείρονται








Προσπάθησε να τα φυλάξεις, ποιητή,




όσο κι αν είναι λίγα αυτά που σταματιούνται.




Του ερωτισμού σου τα οράματα.




Βάλ' τα, μισοκρυμμένα, μες τες φράσεις σου.




Προσπάθησε να τα κρατήσεις, ποιητή,




όταν διεγείρονται μες το μυαλό σουτην νύχτα,




ή μες την λάμψι του μεσημεριού.
















Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Περί απείρου


Είναι το άπειρο ένα μπαλόνι γιορτινό

που το κρατούν πιτσιρικάδες,

τις Κυριακάδες,

στην πλατεία Αριστοτέλους.

Γι αυτού του άπειρου τη νομοτέλεια σου εξηγώ

κι όταν μιλάω για το μπαλόνι,

το πτητικό αέριο και την κλωστούλα

και την Κωστούλα,
που χθές μου έκανε φλερτ διαρκείας,

να με προσέχεις

Κι εγώ δεν ήθελα τ΄άπειρο μ΄ένοιαζε

κι όλο με κοίταζε με τα δύο άπειρα

τα δυό μου έμπειρα

μάτια κατάματα

ως τα χαράματα.

Έτσι μωρό μου έχουν τα πράματα.

Κι όταν μιλάω να με προσέχεις

μη μυρηκάζεις,
φτύσε τη τσίχλα σου

κι ασε τα κλάματα,

μασάς τα δάκρυα,

θάχουμε δράματα,

θα της το σκάσω της πιτσιρίκας το μπαλονάκι,

να πάμε σπίτι να δούμε σίριαλ απείρως όμορφο

και θα με σέρνεις,

μέχρι να φτάσουμε απ τη κλωστούλα,

ένα τσουτσούνι μαραζωμένο,

στα πεζοδρόμια.
Knowing many things doesn't teach insight,but in the same time...Lovers of wisdom must open their minds to very many things.

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΙΟΤΙΜΑΣ – ΣΩΚΡΑΤΗ




...........................................................
"Και τώρα εσένα μεν θα σ' αφήσω, την δε θεωρία περί του Έρωτος, που άκουσα κάποτε από μία γυναίκα της Μαντινείας, την Διοτίμα - ήταν και σ' αυτό το ζήτημα, όπως και σε άλλα πολλά, σοφή, και κάποτε προ της επιδημίας πέτυχε για τους Αθηναίους, με τις θυσίες που έκαμαν, δεκαετή αναβολή της νόσου. Αυτή χρημάτισε και για μένα διδάσκαλος στο κεφάλαιο του έρωτος - την θεωρία λοιπόν, που μου ανέπτυσσε κάποτε εκείνη, θα προσπαθήσω, πάνω στη βάση των όσων διαπιστώσαμε εγώ και ο Αγάθων, να σας εκθέσω, μόνος με τις δυνάμεις μου, με όποιον τρόπο μπορέσω. Φυσικά πρέπει, όπως και συ, Αγάθων, υπέδειξες, να καθορίσω, ο ίδιος πρώτα τι πράγμα είναι ο Έρως και ποία η φύση του, έπειτα την δράση του.Το απλούστερο λοιπόν θα είναι, μου φαίνεται, να τα εκθέσω κατά τον τρόπο που μου τ' ανέπτυσσε τότε η ξένη, απευθύνοντας προς εμένα ερωτήσεις. Διότι και εγώ τότε ανάλογες σχεδόν απόψεις υποστήριζα απέναντι εκείνης, καθώς προ ολίγου απέναντί μου ο Αγάθων: ότι ο ΄Ερως είναι θεός μεγάλος και ότι ανήκει στα ωραία. Και εκείνη με αντέκρουσε με τα ίδια επιχειρήματα, με τα οποία και εγώ τούτον αντέκρουσα: ότι δηλαδή, σύμφωνα με τα λεγόμενά μου, ούτε ωραίος είναι ο Έρως, ούτε αγαθός. "Τι είν' αυτό που λέγεις, Διοτίμα;" απάντησα εγώ. "Άσχημος λοιπόν είν' ο Έρως και κακός;""Μη βλασφημείς" είπε εκείνη. "Ή μήπως νομίζεις, πως ό,τι δεν είναι ωραίο, είναι κατ' ανάγκην άσχημο;""Και βέβαια"."Ώστε και ό,τι δεν είναι σοφό, είναι ανόητο; Δεν έχεις προσέξει λοιπόν ότι μεταξύ σοφίας και μωρίας υπάρχει ένα μέσον;""Ποιο είναι τούτο;""Το να έχει κανείς παράσταση ορθή, χωρίς να μπορεί να την δικαιολογήσει. Αγνοείς" είπε "ότι αυτό δεν είν' ούτ' επιστήμη (πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε να είν' επιστήμη ένα πράγμα μη αποδεικνυόμενο λογικά;), ούτε άγνοια (αφού ευστοχεί στην πραγματικότητα, πως μπορούσε να είναι άγνοια;) ; Είναι λοιπόν του είδους αυτού προφανώς η ορθή παράσταση, κάτι μεταξύ φρονήσεως και μωρίας"."Δίκιο" της λέγω "έχεις"."Μη θέλεις λοιπόν, σώνει και καλά, ό,τι δεν είναι ωραίο, να είναι άσχημο, και κακό ό,τι δεν είναι αγαθό. Το ίδιο και ο Έρως. Εφ' όσον μόνος σου αναγνωρίζεις πως δεν είναι ούτε καλός ούτε ωραίος, δεν υπάρχει λόγος να νομίζεις μ' αυτό, πως πρέπει απαραιτήτως να είναι άσχημος και κακός, και όχι κάτι μεταξύ" είπε "αυτών των δύο"."Εντούτοις" είπα εγώ "αναγνωρίζεται απ' όλους πως είναι μεγάλος θεός"."Όλους ποιους εννοείς;" είπε. "Τους αγνοούντας ή και τους ειδήμονας;""Όχι όλους ανεξαιρέτως".Εκείνη τότ' εγέλασε και είπε:"Μα Σωκράτη, πως είναι δυνατό ν' αναγνωρίζεται σαν μέγας θεός απ' αυτούς, οι οποίοι αρνούνται καν πως είναι θεός;""Ποιοι αυτοί;" είπα εγώ."Ένας" είπε "συ, δεύτερη εγώ".Και εγώ της είπα:"Πως βεβαιώνεις αυτό το πράγμα;"
Απλούστατα" είπε. "Απάντησέ μου: δεν παραδέχεσαι, ότι όλοι οι θεοί είναι ευδαίμονες και ωραίοι; ή θα έφθανες να ισχυρισθείς για οποιονδήποτ' από τους θεούς, ότι δεν είναι ωραίος και ευδαίμων;""Μα τον θεό" είπα "εγώ πάντως όχι"."Ευδαίμονες δε ονομάζεις βέβαια όσους έχουν τ' αγαθά και τα ωραία. Ή όχι;""Φυσικά"."Εντούτοις έχεις αναγνωρίσει, ότι ο Έρως από έλλειψη των αγαθών και των ωραίων τα ποθεί αυτά ακριβώς, επειδή του λείπουν"."Το έχω πράγματι παραδεχθή"."Τότε πως είναι δυνατόν να είναι θεός ο στερούμενος των ωραίων και των αγαθών "Αποκλείεται. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται"."Βλέπεις λοιπόν, ότι και συ δεν θεωρείς θεό τον Έρωτα;"

"Αλλά τότε" είπα "τι να είναι ο Έρως ; θνητός""Κάθε άλλο"."Μα τότε τι;""Όπως και τα προηγούμενα παραδείγματα" είπε. "Κάτι μεταξύ θνητού και αθανάτου"."Δηλαδή, Διοτίμα, τι;""Δαίμων μέγας, Σωκράτη. Άλλωστε κάθε τι δαιμονικό βρίσκεται μεταξύ θεού και θνητού"."Και ποία είναι" είπα εγώ "η δράση του;""Να μεταφράζει και να μεταβιβάζει στους θεούς τα προερχόμενα από τους ανθρώπους και στους ανθρώπους τα εκ των θεών, εκείνων μεν τις προσευχές και τις θυσίες, τούτων δε τις προσταγές και τις ανταποδόσεις. Στο μέσον δε και των δύο όπως ευρίσκεται, γεμίζει το κενό. Ώστε το σύμπαν να έχει εσωτερική συνοχή. Δια μέσου τούτου προβαίνει στο έργο της και η μαντική ολόκληρη και η τέχνη των ιερέων η σχετική με τις θυσίες και τις μυσταγωγίες και τις επωδούς, και γενικά με την μαγεία και την γοητεία. Το θείον με τους ανθρώπους δεν έρχεται σε άμεση επαφή, αλλά δια της μεσολαβήσεως τούτου συντελείται οποιαδήποτ' επικοινωνία και συνομιλία θεών και ανθρώπων, είτε κατά την εγρήγορση είτε στον ύπνο τους. Όποιος σ' αυτά τα ζητήματα είν' έμπειρος, είν' ένας άνθρωπος δαιμόνιος. Ενώ όποιος είναι σε άλλα πράγματα σοφός, σε επιστήμη π.χ. ή χειρωνακτική εργασία, είν' ένας βάναυσος. Οι δαίμονες λοιπόν αυτοί είναι πολυάριθμοι και διαφόρων ειδών. Ένας από αυτούς είναι και ο Έρως"."Πατέρα" είπα τότ' εγώ "και μητέρα ποιον έχει;""Αυτό" είπε "είναι μια ιστορία κάπως μεγάλη, αλλά θα σου την διηγηθώ. Τον καιρόν λοιπόν που ήλθε στον κόσμο η Αφροδίτη, οι θεοί είχαν τραπέζι. Μαζί με τους άλλους ήταν και της Μήτιδος ο γιος ο Πόρος. Όταν απόφαγαν, ήλθε η Πενία να επαιτήσει, όπως ήταν φυσικό σε μία τόσο μεγάλη διασκέδαση. Στεκόταν λοιπόν εκεί στην είσοδο. Ο Πόρος τότε μεθυσμένος από το νέκταρ (κρασί δεν υπήρχε ακόμη) κατέβηκε, βγήκε έξω στον κήπο του Δία, και με το κεφάλι βαρύ όπως ήταν, έπεσε και αποκοιμήθηκε. Η Πενία τότε μέσα στην απορία της συνέλαβε το σχέδιο ν' αποκτήσει παιδί από τον Πόρο. Πηγαίνει λοιπόν και πλαγιάζει κοντά του. Έτσι απέκτησε τον Έρωτα. Γι' αυτό το λόγο έγινε ο Έρως της Αφροδίτης συνοδός και υπηρέτης, επειδή γεννήθηκε στα γενέθλιά της και συγχρόνως επειδή έμφυτα είν' ερωτευμένος με το ωραίο, η δε Αφροδίτη είναι ωραία.Ως γιός λοιπόν του Πόρου και της Πενίας που είναι ο Έρως, συμβαίνει ώστε η κατάστασή του να είναι η εξής: Πρώτα πρώτα είναι αιωνίως φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και ωραίος, όπως τον φαντάζεται ο κόσμος. Αντίθετα είναι τραχύς και απεριποίητος και ανυπόδυτος και άστεγος. Πλαγιάζει πάντοτε χάμω και χωρίς στρώματα, κοιμάται στο ύπαιθρο, στα κατώφλια και τους δρόμους, έχει της μητέρας του το φυσικό, επομένως διαρκή σύντροφο την στέρηση. Αφ' ετέρου κατά του πατέρα του το φυσικό, είναι παγιδευτής πανούργος των ωραίων και των εκλεκτών, είναι γενναίος και ριψοκίνδυνος και ενεργητικός, κυνηγός φοβερός, που εξυφαίνει διαρκώς σχέδια, επιθυμεί την σύνεση και είναι επινοητικός, αναζητητής της γνώσης για τη ζωή, τρομερός στο να μαγεύει με γοητείες, με βότανα, με λόγια ωραία. Δεν είναι όμοιος στην φύση του με αθάνατο ούτε με θνητό, αλλά μέσα σε μια και την αυτή ημέρα, πότε ανθεί και ζει, όταν βρει ευπορία, πότε πεθαίνει και πάλι ξαναζωντανεύει, χάρις στην πατρική του φύση, και πάλι ό,τι αποκτά κάθε φορά, του φεύγει διαρκώς μέσ' από τα δάκτυλα. Έτσι ούτε άπορος ποτέ τελείως είναι ο Έρως ούτε πλούσιος σε μέσα.Και πάλι, ευρίσκεται στο μέσον μεταξύ σοφίας και μωρίας. Τα πράγματα δηλαδή έχουν ως εξής: Θεός κανένας δεν φιλοσοφεί, ούτε ποθεί να γίνει σοφός, αφού είναι. Ομοίως και οποιοσδήποτε άλλος είναι σοφός, δεν φιλοσοφεί. Αφ' ετέρου ούτε οι μωροί φιλοσοφούν, ούτε ποθούν να γίνουν σοφοί. Διότι αυτό ακριβώς είναι το κακό της μωρίας, το ότι, χωρίς να είναι κανείς ωραίος και καλός και φρόνιμος, είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Εκείνος επομένως, που δεν φαντάζεται ότι του λείπει τίποτε, δεν έχει τον πόθο εκείνου, το οποίο δεν φαντάζεται πως του χρειάζεται"."Και ποιοί είναι τότε οι φιλοσοφούντες, Διοτίμα" ρώτησα εγώ "αφού δεν είναι μήτε οι σοφοί μήτε οι μωροί;""Μα αυτό επιτέλους" είπε "είναι και σ' ένα παιδί φανερό: ακριβώς όσοι ευρίσκονται στο μέσον αυτών των δύο. Μεταξύ αυτών θα πρέπει να είναι και ο Έρως. Γιατί η σοφία ανήκει φυσικά στα ωραιότερα πράγματα. Ο Έρως είναι έρως προς το ωραίο. Κατ' ανάγκην άρα ο Έρως είναι φιλόσοφος, και σαν φιλόσοφος που είναι, βρίσκεται μεταξύ της σοφίας και της μωρίας. Οφείλεται δε και τούτο στην καταγωγή του. Επειδή είναι από πατέρα μεν σοφό και πολυμήχανο, από μητέρα δε αμήχανο και όχι σοφή. Αυτή λοιπόν είναι, αγαπητέ Σωκράτη, η φύση του δαίμονος. Αυτό δε που συ εξέλαβες σαν Έρωτα - δεν είναι διόλου παράξενο αυτό που σου συνέβη. Εξέλαβες, υποθέτω (και το συμπεραίνω απ' όσα λες), το αντικείμενο του έρωτος ως Έρωτα, όχι το υποκείμενο. Έτσι λοιπόν, νομίζω, αντίκρυζες τον Έρωτα σαν κάτι πανέμορφο. Γιατί όντως το αντικείμενο του έρωτα είναι ωραίο, τρυφερό, τέλειο, αξιομακάριστο. Το υποκείμενο όμως του έρωτα έχει διαφορετική εμφάνιση, όπως εγώ σου την περιέγραψα".

Εγώ τότε είπα:"Πολύ καλά, ξένη, έχεις δίκιο. Έτσι που είναι ο Έρως, ποια χρησιμότητα έχει για τους ανθρώπους;""Αυτό ακριβώς" είπε "Σωκράτη, θα προσπαθήσω τώρα να σου αναπτύξω. Ο Έρως λοιπόν, είπαμε, είναι τέτοιας φύσεως και τέτοιας καταγωγής, στρέφεται δε, κατά τον ισχυρισμό σου, προς τα ωραία. Αν μας ρωτούσε όμως κάποιος: Υπό ποίαν έννοια στρέφεται ο Έρως προς τα ωραία, Σωκράτη και Διοτίμα; - ή μάλλον με μεγαλύτερη σαφήνεια, ως εξής: Αγαπά ο ερωτευμένος τα ωραία. Τι κυρίως αγαπά;""Να γίνουν δικά του" είπα τότε εγώ."Εντούτοις η απάντησή σου" είπε "χρειάζεται ακόμη ένα παρόμοιο ερώτημα: Τι θα κερδίσει εκείνος που θ' αποκτήσει τα ωραία;"Της είπα ότι δεν είχα πλέον τόσο πρόχειρη απάντηση σ' αυτό το ερώτημα."Καλά" είπε. "Υπόθεσε τώρα, ότι επιφέρει μία τροποποίηση και θέτει αντί του ωραίου το αγαθό, και σ' ερωτά: Απάντησέ μου, Σωκράτη: αγαπά ο ερωτευμένος τ' αγαθά. Τι κυρίως αγαπά;""Να γίνουν δικά του" είπα εγώ."Και τι έχει να κερδίσει εκείνος που θα γίνουν δικά του τ' αγαθά;""Σε αυτό μου είν' ευκολώτερο να βρω απάντηση είπα. "Θα γίνει ευτυχισμένος"."Πράγματι" προσέθεσε "με την κατοχή των αγαθών είναι ευτυχισμένοι οι ευτυχισμένοι, ούτε είν' ανάγκη να ρωτήσουμε περαιτέρω: για ποιο σκοπό θέλει να είναι ευτυχισμένος όποιος το θέλει; Τουναντίον η απάντησή μας παρουσιάζεται σαν τελειωτική"."Αλήθεια είναι" είπα εγώ."Αυτή τώρα τη θέληση και τον έρωτα τούτον θεωρείς πως είναι κοινά σε όλους, όλοι δηλαδή θέλουν να έχουν παντοτινά στην κατοχή τους τ' αγαθά; ή πως αλλιώς το φαντάζεσαι;""Έτσι ακριβώς" είπα εγώ. "Ότι είναι σε όλους κοινό"."Γιατί τότε, Σωκράτη", είπε "δεν λέμε για όλους ότι έχουν έρωτα, αφού όλοι έχουν τον έρωτα των ίδιων πραγμάτων και παντοτινά, μόνον λέμε ορισμένα πρόσωπα πως έχουν έρωτα, και άλλα πάλι όχι;""Εκπλήσσομαι" είπα "και εγώ"."Αλλά δεν πρέπει" είπε "να εκπλήσσεσαι. Απλούστατα έχουμε αποχωρίσει προφανώς από τον έρωτα ορισμένο είδος αυτού, και αυτό ονομάζουμε έρωτα, αποδίδοντες σ' αυτό την ονομασία του συνόλου ενώ για τα υπόλοιπα είδη μεταχειριζόμαστε άλλες ονομασίες"."Κανένα παράδειγμα;" είπα εγώ."Να ένα. Γνωρίζεις ότι ποίησις είναι κάτι γενικό κάθε αιτία μεταβάσεως οποιουδήποτε πράγματος από την ανυπαρξία στην ύπαρξη είναι ποίησις, επομένως και οι εργασίες οι υπαγόμενες σε όλες τις τέχνες είναι είδη ποιήσεως, και οι ενεργούντες αυτές είναι όλοι ποιητές"."Αληθινά"."Μολαταύτα" είπε "δεν ονομάζονται, καθώς γνωρίζεις ποιητές, αλλά φέρουν διάφορα ονόματα, χώρισαν δε από την γενική έννοια ποίησις ένα μέρος, το ασχολούμενο με τη μουσική και τους στίχους, και τούτο αποκαλούν με τ' όνομα του συνόλου. Πράγματι ποίηση ονομάζεται αυτό και μόνον, και ποιητές οι καλλιεργούντες αυτό το τμήμα της ποίησης"."Σωστά μιλάς" είπα."Το ίδιο λοιπόν και με τον έρωτα. Υπό την καθολική του σημασία, κάθε πόθος των αγαθών και της ευδαιμονίας είναι ο μεγαλώτατος και δολοπλόκος Έρωτας κάθε ανθρώπου. Αλλ' όμως για τα πρόσωπα μεν που επιδίδονται σ' αυτόν κατά διαφόρους άλλους τρόπους, είτε με οικονομικές ενασχολήσεις, είτε με το πάθος τους προς τον αθλητισμό ή προς την επιστήμη, για όλα αυτά δεν λέμε ούτε πως ερωτεύονται ούτε πως είν' εραστές. Αντιθέτως όσοι ακολουθούν και καλλιεργούν με ζήλο ορισμένο είδος αυτού, λαμβάνουν το όνομα του όλου, έρως και εράν και ερασταί "Καταντά να είναι σωστά" είπα εγώ "όσα λέγεις"."Βέβαια υποστηρίζουν ορισμένη άποψη" είπε "κατά την οποία ερωτευμένοι είναι όσοι ζητούν να βρουν το ήμισύ τους. Η γνώμη μου όμως είναι, φίλε μου, ότι του έρωτα το αντικείμενο ούτε το ήμισυ είναι ούτε το όλον, αν ίσως τούτο δεν είναι αγαθό. Απόδειξη, ότι οι άνθρωποι από τον ίδιο τον εαυτό τους και πόδια και χέρια δέχονται ν' αποκοπούν, αν τύχει και πεισθούν ότι τα μέλη τους είναι βλαβερά. Γιατί δεν προσκολλάται, νομίζω, στα μέρη του εγώ του ο καθένας, παρά μόνο εφ' όσον το αγαθό αποκαλεί δικό του και μέρος του εγώ του, ξένο δε το κακό. Γιατί εκείνο, προς το οποίο στρέφεται ο έρως των ανθρώπων, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αγαθό. Μήπως έχεις αντίθετη γνώμη;"
"Μα τον θεό" είπα "εγώ όχι"."Είναι όμως άραγε σωστό" είπε "να λέμε απλά έτσι, ότι ο άνθρωπος έχει έρωτα προς τ' αγαθό;""Ναι" είπα."Καλά, και δεν πρέπει να προσθέσουμε" είπε "ότι και προς την κατοχή του αγαθού έχει έρωτα;""Να το προσθέσουμε"."Αλλά μήπως όχι προς την κατοχή απλώς, αλλά και προς την παντοτινή κατοχή;""Και τούτο να προστεθεί"."Είναι λοιπόν περιληπτικά" είπε "του έρωτα αντικείμενο η παντοτινή του αγαθού κατοχή"."Έχεις απόλυτο δίκιο" είπα. "Δεδομένου λοιπόν, ότι ο έρως στρέφεται πάντοτε προς αυτό" είπε "με ποιον τρόπο και με ποια ενέργεια πρέπει να το επιδιώκουν εκείνοι, των οποίων ο ζήλος και η επιμονή θα μπορούσε ν' αποκληθεί έρωτας; Τι να είναι το έργο αυτό; Μπορείς να μου απαντήσεις;""Μα δεν θα ήμουν τότε" είπα εγώ "θαυμαστής της σοφίας σου, Διοτίμα, ούτε θα φοιτούσα κοντά σου να πάρω μαθήματα σ' αυτό ακριβώς το κεφάλαιο"."Θα σου πώ τότ' εγώ" είπε. "Είναι λοιπόν τούτο γέννηση εντός του ωραίου, και σωματική και ψυχική"."Μάντεως δύναμη" απήντησα "χρειάζεται, για να καταλάβω τι να σημαίνουν τα λόγια σου. Δεν καταλαβαίνω"."Θα εκφρασθώ λοιπόν" είπε "καθαρότερα: Όλοι οι άνθρωποι, Σωκράτη" εξακολούθησε "εγκυμονούν και κατά το σώμα και κατά την ψυχή. Όταν δε φθάσουν σε ορισμένη ηλικία, η φύση μας τότε αισθάνεται την επιθυμία να γεννήσει. Τοκετός όμως εντός του ασχήμου δεν είναι δυνατός. Μόνο εντός του ωραίου. Διότι και η ένωση ανδρός και γυναικός τοκετός είναι. Το φαινόμενο δε αυτό είναι θείο, και είναι τούτο το αθάνατο στοιχείο μέσα στη ζωική μας φύση, που είναι θνητή: η κυοφορία και η γέννηση. Αλλ' αυτά δεν είναι δυνατόν να συντελεσθούν εντός του ανάρμοστου, και είναι ανάρμοστη η ασχήμια προς κάθε τι το θεϊκό. Μόνο η ωραιότητα ευρίσκεται σε αρμονία προς αυτό. Σαν Μοίρα λοιπόν και Ειλείθυια επιστατεί στην γένεση η Καλλονή. Γι' αυτό όποτε εκείνο που κυοφορεί πλησιάζει κάτι ωραίο, χαίρεται τότε και γίνεται από αγαλλίαση διαχυτικό και γεννά και γονιμοποιεί. Όποτε αντίθετα πλησιάζει κάτι άσχημο, σκυθρωπό και στενοχωρημένο ζαρώνει και απομακρύνεται και σφίγγεται και δεν γεννά, αλλά κρατεί τον γόνο του και υποφέρει πολύ
"Έστω" είπα εγώ."Πολύ καλά" λέγει. "Αλλά γιατί προς την γέννηση; Γιατί η γέννηση είναι κάτι αιωνίως αναπαραγόμενο και αθάνατο, όσον ενδέχεται σε θνητό πλάσμα. Αθανασία δε (αυτό συνάγεται από όσα διαπιστώσαμε από κοινού) οφείλει να ποθεί ο έρωτας ταυτόχρονα με το αγαθό, εφ' όσον στρέφεται προς την παντοτινή κατοχή του αγαθού. Κατ' ανάγκη λοιπόν, επί τη βάσει της αρχής αυτής, και η αθανασία επίσης είναι του έρωτα αντικείμενο". ... ...........................................................
Αυτά γενικώς μου ανέπτυσσε, κάθε φορά που έκαμε λόγο περί των προβλημάτων του έρωτα, κάποτε δε μου απηύθυνε το ερώτημα:"Ποια φαντάζεσαι, Σωκράτη, είν' η αιτία του έρωτα τούτου και του πόθου; Δεν έχεις προσέξει λοιπόν τον ζωηρό ερεθισμό, στον οποίο υποπίπτουν όλα τα ζώα, όταν τα καταλάβει η επιθυμία να γεννήσουν, και τα χερσαία και τα πετεινά, πως αρρωσταίνουν όλα και κατακυριεύονται από τον έρωτα, πρώτα μεν να ενωθούν μαζί, έπειτα δε για την ανατροφή του γεννηθέντος; Πως είναι αποφασισμένα, προς υπεράσπιση τούτων, και πόλεμο να διεξάγουν, ακόμη και τ' ασθενέστερα προς τα δυνατότερα, και στον θάνατο να βαδίσουν υπέρ αυτών, και να πεθάνουν από την πείνα αυτά τα ίδια για να εξασφαλίσουν σ' εκείνα την τροφή και το κάθε τι να πράξουν; Καλά" είπε "οι άνθρωποι. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, ότι το κάνουν από υπολογισμό. Αλλά τα ζώα ; Ποιος είναι ο λόγος αυτής της ερωτικής του συγκίνησης; Μπορείς να μου εξηγήσεις;"Και εγώ τόνιζα και πάλι, ότι δεν ήξερα. Εκείνη τότε είπε:"Έχεις λοιπόν την ιδέα, πως θα γίνεις ποτέ έμπειρος στα ζητήματα του έρωτα εφ' όσον δεν κατανοείς αυτά;""Μα σου το είπα, Διοτίμα, και προ ολίγου. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που ήλθα κοντά σου, επειδή κατάλαβα πως χρειάζομαι διδασκαλία. Λέγε μου λοιπόν και αυτού του φαινομένου την εξήγηση και των άλλων των σχετιζομένων με τον έρωτα"."Λοιπόν" είπε "εφ' όσον η πεποίθησή σου είναι ότι αντικείμενο φυσικό του έρωτα είν' εκείνο, το οποίο πολλές φορές από κοινού διαπιστώσαμε δεν πρέπει να εκπλήσσεσαι. Διότι και στην περίπτωση αυτή, όπως και εκεί, για τον ίδιο λόγο επιδιώκει η φύση η θνητή, καθ' όσον είναι δυνατόν, να είν' αιωνία και αθάνατη. Δυνατόν δε της είναι κατ' αυτόν μόνο τον τρόπο, δια της αναπαραγωγής, με το ν' αφήνει πάντοτε στου παλαιού την θέση ένα νέο παρόμοιο.Άλλωστε και σε ό,τι ονομάζουμε ενότητα ατομικής ζωής και υπάρξεως κάθε εμψύχου όντος - π.χ. ένας άνθρωπος από την παιδική του ηλικία μέχρις ότου γίνει γέροντας, θεωρείται πως είναι ο ίδιος μολονότι δεν έχει ποτέ τα ίδια συστατικά στον οργανισμό του, εν τούτοις λέμε πως είναι ο ίδιος, ενώ διαρκώς ανανεώνεται και αποβάλλει μερικά στις τρίχες, τη σάρκα, τα οστά, το αίμα σε ολόκληρο γενικά το σώμα. Και όχι μόνο στο σώμα. Αλλά και στην ψυχή, οι τρόποι, τα ήθη, οι αντιλήψεις, οι επιθυμίες, οι ηδονές, οι λύπες, οι φόβοι, τίποτε απ' αυτά δεν παραμένει αναλλοίωτο σε κάθε άτομο, αλλά γεννώνται μεν άλλα, άλλα δε χάνονται. Πολύ δε περισσότερο παράδοξο είναι ακόμη, ότι και οι γνώσεις, όχι μόνο άλλες μας έρχονται και άλλες μας αφήνουν και ποτέ δεν είμαστε οι ίδιοι ούτε ως προς τις γνώσεις, αλλά και μία και μόνη γνώση έχει την ίδια τύχη. Γιατί αυτό που ονομάζουμε μελέτη, γίνεται με την προϋπόθεση ότι η γνώση εξαφανίζεται. Άλλωστε η λησμοσύνη είν' εξαφανισμός γνώσης, ενώ αφ' ετέρου η μελέτη, επειδή εισάγει νέα παράσταση στη θέση αυτής που αποχωρεί, διατηρεί τη γνώση, ώστε να φαίνεται πως παραμένει η ίδια. Πράγματι μ' αυτό μόνο το μέσον διατηρείται κάθε θνητή ύπαρξη, όχι με το να παραμένει αιωνίως αναλλοίωτη σε όλα, όπως το θείον, αλλά με το ν' αφήνει για κάθε τι που φεύγει και παλαιώνει, ένα άλλο νέο στην θέση του, όμοιο όπως αυτό. Μ' αυτό το τέχνασμα" είπε "Σωκράτη, έχει μέρος στην αθανασία η θνητή ύπαρξη, και ως προς το σώμα, και ως προς όλα τ' άλλα. Η αθάνατη πάλι με άλλο. Μη σου φαίνεται λοιπόν παράξενο, ότι κάθε ύπαρξη ενστικτωδώς αποδίδει σημασία στο αποβλάστημά της. Χάριν της αθανασίας συνοδεύει τα όντα όλα ο ζήλος αυτός και ο έρωτας".

Και εγώ, έκπληκτος για όσα άκουσα, είπα:"Λοιπόν" λέω "σοφώτατη Διοτίμα. Στα σοβαρά είναι τα πράγματα έτσι, όπως τα παριστάνεις;"Και εκείνη με ύφος σωστού καθηγητού είπε:"Μην έχεις καμιά αμφιβολία, Σωκράτη. Άλλωστε και των ανθρώπων αν θελήσεις να κοιτάξεις την φιλοδοξία, θα σε κατελάμβανε απορία με τον παραλογισμό, εφ' όσον δεν έχεις υπ' όψη σου όσα σου έχω αναπτύξει, όταν σκεφθείς πόσον ζωηρά τους συγκινεί ο πόθος να γενούν ονομαστοί κι αθάνατη μες στους αιώνες να θεμελιώσουν δόξα. Χάριν αυτού είν' αποφασισμένοι και σε κινδύνους πάσης φύσεως να εκτεθούν περισσότερο βέβαια για χάρη των παιδιών τους, και χρήματα να ξοδεύσουν και ταλαιπωρίες να υποστούν οποιεσδήποτε και την ζωή τους να θυσιάσουν. Ή μήπως φαντάζεσαι" είπε "ότι η Άλκηστη θα βάδιζε χάριν του Άδμητου στον θάνατο και ο Αχιλλέας τον Πάτροκλο θ' ακολουθούσε στον θάνατο, και ο Κόδρος ο δικός σας χάριν της βασιλείας των παιδιών του θα δεχόταν πρόωρο θάνατο, αν δεν πίστευαν ότι αθάνατη θα έμενε η ανάμνηση του ηρωισμού τους, αυτή που σήμερα εμείς διατηρούμε; Κάθε άλλο" είπε. "Αντίθετα νομίζω, χάριν της αθανασίας και της αξίας της προσωπικής τους και χάριν μεγαλοδόξου υστεροφημίας οι πάντες τα πάντα ενεργούν, όσο ανώτεροι είναι, τόσο περισσότερο. Διότι προς την αθανασία είν' ο έρωτάς τους.Όσοι λοιπόν" εξακολούθησε "εγκυμονούν κατά το σώμα, στρέφονται μάλλον προς τις γυναίκες και εξασκούν τον έρωτα κατ' αυτόν τον τρόπον, εξασφαλίζοντες με την απόκτηση παιδιών για το μέλλον όλο, όπως φαντάζονται, αθανασία του εαυτού τους και υστεροφημία και ευδαιμονία. Όσοι αφ' ετέρου εγκυμονούν στην ψυχή - γιατί υπάρχουν πράγματι άνθρωποι" είπε "οι οποίοι κυοφορούν στις ψυχές τους, πολύ περισσότερο παρά στο σώμα τους μέσα, όσα είναι πρέπον μια ψυχή και να κυοφορήσει και να γεννήσει. Και τι είναι αυτό το πρέπον; Φρόνηση και τα άλλα προτερήματα. Αυτών ακριβώς οι γεννήτορες είναι και οι ποιητές ανεξαιρέτως και από τους τεχνίτες όσοι θεωρούνται δημιουργικοί. Ασυγκρίτως δε ανωτέρα" είπε "και ωραιοτέρα μορφή φρόνησης είναι αυτή που ασχολείται με τη διαρρύθμιση των πόλεων και των σπιτικών, της οποίας το όνομα, ως γνωστόν, είναι σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Αυτά λοιπόν όταν εγκυμονεί κανείς από νεότητας στην ψυχή του και έχει φύση θεία, όταν έλθει η κατάλληλη ηλικία, αισθάνεται πλέον την επιθυμία να γεννήσει και ν' αναπαραγάγει. Αναζητεί τότε και αυτός επίσης εδώ και εκεί το όμορφο, νομίζω, εντός του οποίου θα μπορούσε να γεννήσει. Ενθουσιάζεται λοιπόν με τα ωραία σώματα, περισσότερο παρά με τ' άσχημα, αφού κυοφορεί, και αν τύχει να βρει μέσα ψυχή ωραία και αρχοντική και καλοκαμωμένη, ενθουσιάζεται τότε ζωηρά με τον συνδυασμό των δύο. Ενώπιον αυτού του προσώπου αμέσως είναι πλούσιος σε λόγους περί αρετής και περί του ιδεώδους και των καθηκόντων ενός ανωτέρου ανθρώπου, και δοκιμάζει να το εξυψώσει. Διότι με την επαφή, φαντάζομαι, προς το ωραίο πρόσωπο και με την επικοινωνία προς αυτό, γεννά και γονιμοποιεί όσα προ πολλού εγκυμονούσε, είτε κατά την παρουσία του, είτε κατά την απουσία του δια της αναπολήσεως εκείνου. Και ό,τι γεννά, το ανατρέφει από κοινού με εκείνο. Κατ' αυτόν τον τρόπο φυλάσσουν μεταξύ τους οι άνθρωποι αυτού του είδους δεσμό πολύ στενώτερο από τον δεσμό των παιδιών και στοργή πολύ σταθερότερη. Γιατί και τα παιδιά τους τα κοινά είναι ωραιότερα και αθανατώτερα. Και κάθε άνθρωπος θα προτιμούσε ν' αποκτήσει παρόμοια τέκνα μάλλον παρά σωματικά, όταν λάβει τον Όμηρο υπ' όψη του και τον Ησίοδο και τους άλλους μεγάλους ποιητές: τους καμαρώνει, τι απογόνους αφήνουν πίσω τους, απογόνους που τους χαρίζουν αθάνατα και δόξα και όνομα, όπως και εκείνοι αθάνατοι είναι. Ή αν προτιμάς" είπε "ο Λυκούργος τι παιδιά αφήκε πίσω του στη Σπάρτη, της Σπάρτης σωτήρας και της Ελλάδας, θα έλεγα, όλης. Τιμές απολαμβάνει και ο Σόλων στην πόλη σας για την γέννηση της νομοθεσίας του, και ένα πλήθος άλλοι άνδρες σε πολλούς άλλους τόπους και του Ελληνισμού και των βαρβάρων, οι οποίοι παρουσίασαν πολλά ωραία κατορθώματα και γέννησαν κάθε είδος ανωτερότητας. Σε αυτούς και ιερά ήδη πολλά έχουν ιδρυθεί εξ αιτίας των απογόνων τους, ενώ για τα σωματικά τους παιδιά ποτέ σε κανέναν.
Σε αυτά μεν του Έρωτα τα μυστήρια θα ήταν ίσως δυνατόν και συ, Σωκράτη, να μυηθείς. Για την ανώτατη όμως μύηση και αποκάλυψη, χάριν της οποίας και αυτά γίνονται, εφ' όσον ακολουθεί κανείς την ορθή οδό, δεν είμαι βέβαιη, αν θα είχες τις δυνάμεις. Οπωσδήποτε" είπε "εγώ θα σου τα εκθέσω και δεν θα υστερήσω σε καλή θέληση. Προσπάθησε τώρα και συ να με παρακολουθήσεις, αν μπορείς.Οφείλει λοιπόν" είπε "όποιος ακολουθεί την ορθή γι' αυτό το έργο οδό, ν' αρχίζει μεν από νέος να πλησιάζει τα ωραία σώματα. Και πρώτον μεν, εφ' όσον σωστά τον καθοδηγεί ο καθοδηγητής του, να ερωτεύεται ένα και μόνο σώμα, και εδώ να ζητά να γεννήσει σκέψεις ωραίες. Έπειτα ν' αντιληφθεί, ότι η ωραιότητα, που ενυπάρχει σε αυτό ή εκείνο το σώμα, έχει αδελφική συγγένεια προς την ωραιότητα του άλλου σώματος και ότι, εφ' όσον μέλλει να συλλάβει γενικά την ωραιότητα της εξωτερικής εμφάνισης, θα ήταν μεγάλη ανοησία να μην αναγνωρίζει σαν μία και την αυτή την καλλονή που υπάρχει σε όλα τα σώματα. Όταν δε το αντιληφθεί αυτό, θα γίνει εραστής όλων των ωραίων ανθρώπων και θα μετριάσει την σφοδρή εκείνη προσήλωση προς ένα πρόσωπο. Θα την θεωρήσει κατώτερή του και ανάξια λόγου. Μετά από αυτό θα μάθει να θεωρεί το κάλλος της ψυχής άξιο μεγαλύτερης τιμής παρά το σωματικό. Κατ' αυτόν τον τρόπο και αν βρει κάποιον, που έχει σωστή ψυχή, παρουσιάζει δε έστω και μέτρια θέλγητρα, να το θεωρεί αρκετό και να του χαρίζει τον έρωτα και την φροντίδα του, ώστε να γεννά και να ζητεί να βρει λόγους τέτοιους, που θα εξυψώσουν την νεολαία. Έτσι θα υποχρεωθεί πάλι ν' αντικρύσει το κάλλος, που υπάρχει στις πράξεις και στους θεσμούς, και να κάμει την παρατήρηση, ότι το συνέχει όλο συγγένεια εσωτερική, ώστε να θεωρήσει το σωματικά ωραίο σαν κάτι ευτελές. Μετά τις πράξεις θα τον οδηγήσουν προς τις γνώσεις, ώστε να ιδεί επίσης και το κάλλος των γνώσεων και να εκτείνει το βλέμμα προς την πιο πλατειά περιοχή του κάλλους - όχι πλέον προς το κάλλος ενός και μόνου, όπως ένας υπηρέτης του σπιτιού, ώστε ικανοποιούμενος με το κάλλος ενός παιδαρίου ή ορισμένου ανθρώπου ή ενός τρόπου ζωής και υποδουλωμένος σε αυτό, να είν' ευτελής και στενόκαρδος. Αλλ' αντίθετα, με το βλέμμα γυρισμένο προς το απέραντο πέλαγος της ωραιότητας και από το θέαμα εκείνου εμπνευσμένος, να γεννά πλήθος από ωραίους και υψηλούς λόγους και σκέψεις μέσα σ' έναν ανεξάντλητο πόθο πνευματικότητας, έως ότου, ενισχυμένος στο στάδιο αυτό και ωριμασμένος, αντικρύσει την επιστήμη εκείνη, την μία και μόνη, της μιας ωραιότητας, που είναι περίπου τέτοιου είδους.

Προσπάθησε όμως" πρόσθεσε "να εντείνεις την προσοχή σου, όσο μπορείς περισσότερο. Όποιος λοιπόν κατά την σπουδή της τέχνης της ερωτικής οδηγηθεί σε τούτο το σημείο, βλέποντας σωστά, την μία μετά την άλλη, τις διάφορες μορφές του ωραίου, όταν προχωρήσει πλέον προς το τέρμα της ερωτικής μυσταγωγίας, θ' αντικρύσει ξαφνικά ένα κάλλος θαυμασίας φύσεως, εκείνο ακριβώς, Σωκράτη, το κάλλος, χάριν του οποίου καταβλήθηκαν και όλες οι προηγούμενες ταλαιπωρίες, το οποίο πρώτα μεν υπάρχει αιώνιο και δεν υπόκειται ούτε σε γένεση ούτε σε αφανισμό, ούτε σε αύξηση ούτε σε ελάττωση, έπειτα δεν είναι ωραίο από μια άποψη, άσχημο από την άλλη, ούτε ωραίο σήμερα, αύριο όχι, ούτε σχετικά με τούτο ωραίο, σχετικά μ' εκείνο άσχημο, ούτε εδώ ωραίο, εκεί άσχημο, σάν να ήταν για μερικούς ωραίο, ενώ γι' άλλους άσχημο. Ούτε αφ' ετέρου θα του παρουσιασθεί το ωραίο υπό την μορφήν ενός προσώπου ή χεριών ή κάτι άλλου σωματικού, και ούτε υπό την μορφή ενός λόγου ή μιας επιστήμης, ούτε πάντως σαν να υπάρχει σε ένα διαφορετικό ον, σε ένα έμψυχο π.χ ή σε ένα τοπίο ή στον ουρανό ή σε κάτι άλλο. Αλλά σαν κάτι που υπάρχει μόνο του, αυτοτελώς, με τον εαυτό του, ενιαίο στην μορφή, αιώνιο, όλα δε τ' άλλα τα ωραία μετέχουν εκείνου κατά κάποιον τέτοιο τρόπο, ώστε, με την γένεση και τον αφανισμό εκείνων, εκείνο μήτε αύξηση μήτε ελάττωση καμία να υφίσταται μήτε κανένα άλλον επηρεασμό. Όταν λοιπόν χάρις στην ορθή εφαρμογή της αγάπης των παιδιών, ανεβεί από τα φαινόμενα εδώ κάτω, και αρχίσει ν' αντικρύζει εκείνο το κάλλος, προσεγγίζει σχεδόν, θα έλεγα, το τέρμα. Διότι αυτό ακριβώς είναι η ορθή οδός προς τα ερωτικά, είτε αυτοβούλως βαδίζεις είτε οδηγείσαι από άλλον, ν' αρχίζεις από τα ωραία εδώ κάτω εν όψει εκείνης της ωραιότητας και ν' ανεβαίνεις διαρκώς, μεταχειριζόμενος, βαθμίδες, σα να λέμε, από το ένα προς τα δύο και από τα δύο προς όλα τα ωραία σώματα, και από τα σώματα τα ωραία προς τις ωραίες πράξεις και από τις πράξεις προς τις μαθήσεις τις ωραίες, έως ότου από τις μαθήσεις φθάσεις σε εκείνη τελικά την μάθηση, η οποία είναι μάθηση εκείνου του απολύτου κάλλους, όχι άλλου, και γνωρίσεις αυτό το ίδιο το κάλλος το απόλυτο.Σε αυτό το στάδιο της ζωής, αγαπητέ Σωκράτη" είπε η ξένη από την Μαντίνεια "παρά οπουδήποτ' αλλού, αξίζει η ζωή του ανθρώπου, με την θέα του κάλλους του απολύτου. Αν τύχει κάποτε και το δεις, θα σου φανεί πως δεν συγκρίνεται με χρυσό ή φορέματα πολυτελή, με τα ωραία παιδιά και τους εφήβους, στων οποίων τη θέα χάνεις τώρα τα λογικά σου και πρόθυμος είσαι, και συ και πλήθος άλλοι, όταν βλέπετε τους αγαπημένους σας και βρίσκεσθε διαρκώς μαζί τους, αν ήταν τρόπος, μήτε να τρώγετε μήτε να πίνετε, και μόνο ν' απολαύετε την θέα και την συντροφιά τους. Φαντάσου" είπε "τώρα αν κανενός του δινόταν η χάρη ν' αντικρύσει το απόλυτο κάλλος, άδολο, καθαρό, αμιγές, όχι ανακατωμένο με γήινες σάρκες και χρώματα και κάθε άλλη ματαιότητα θνητή, αλλά αν μπορούσε ν' αντικρύσει το κάλλος το απόλυτο στην θεία μοναδικότητα της μορφής του! Θα ήταν, φαντάζεσαι, χωρίς αξία, η ζωή ενός ανθρώπου" είπε "που έχει το βλέμμα του προς τα εκεί και εκείνο βλέπει με το όργανο που πρέπει, και μ' εκείνο βρίσκεται μαζί; Ή ξεχνάς" πρόσθεσε "ότι εδώ, και μόνο εδώ, θα έχει το χάρισμα, βλέποντας με ό,τι είναι ορατή την ωραιότητα, να γεννά όχι φαντάσματ' αρετής, αφού δεν είναι φάντασμα αυτό που αγκαλιάζει, αλλά την αληθινή, αφού την αλήθεια αγκαλιάζει; Και όταν γεννήσει και αναθρέψει αρετή αληθινή, έχει την δυνατότητα να γίνει ο αγαπημένος των θεών και, όσο είναι θεμιτό σε έναν άνθρωπο, να γίνει κι εκείνος αθάνατος".Αυτά λοιπόν, Φαίδρε και σεις οι άλλοι, έλεγε η Διοτίμα, και αυτά πιστεύω και εγώ. Και με την πίστην αυτή προσπαθώ και τους άλλους να πείσω, ότι προς απόκτηση τούτου καλύτερος συμπαραστάτης της ανθρώπινης φύσεως από τον Έρωτα δεν είναι δυνατόν να ευρεθεί. Γι' αυτό ακριβώς εγώ τονίζω, ότι οφείλει κάθε άνθρωπος να λατρεύει τον Έρωτα, και προσωπικά εγώ εκτιμώ του Έρωτα τα έργα και τα εξασκώ ιδιαιτέρως και στους άλλους τα συνιστώ, και εξυμνώ και τώρα και πάντοτε την σημασία και τον ανδρισμό του Έρωτα, όσο φθάνουν οι δυνάμεις μου. Αυτός ο λόγος, Φαίδρε, παραδέξου, αν θέλεις, ότι ελέχθη σαν εγκώμιο στον Έρωτα. Ει δ' άλλως, ό,τι και όπως σ' ευχαριστεί να τον ονομάσεις, ονόμασέ τον".

Όταν τελείωσε τον λόγο του αυτόν ο Σωκράτης, οι άλλοι μεν τον συνέχαιραν, ενώ ο Αριστοφάνης δοκίμασε κάτι να προσθέσει περί του λόγου, επειδή τον είχε υπαινιχθεί ο Σωκράτης κατά την ομιλία του. Έξαφνα έγινε τρομερός θόρυβος στην την εξώθυρα από κτυπήματα, σαν να ήταν συντροφιά μεθυσμένων, και άκουσαν φωνή αυλητρίδας.....

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

831 4EVA


831 = I Love You (8 letters, 3 words, 1 meaning)

4EVA = forever
Αλλού να μ' αγαπάς
- Δεν θέλω να με αγαπάς ως μ' αγαπούν οι άλλοι,
μ' αγάπην ομοιάζουσαν της αύρας τας ριπάς.
Το αίσθημα του έρωτος στιγμήν, ως άνθος, θάλει.
Εδώ υπάρχει θάνατος,αλλού να μ' αγαπάς!
- Αλλού; και που να σ' αγαπώ; και που δεν είναι μνήμα;
Επάνω, κάτω, εις την γην, τας σφαίρας τας λοιπάς;
Παντού ευρίσκεται, το παν θανάτου είναι κτήμα,
Παντού υπάρχει θάνατος? εδώ να μ' αγαπάς...
Εδώ, εδώ! πριν την ζωήν ο θάνατος μαράνηκαι
φθινοπώρου πριν ιδείς ημέρας σκυθρωπάς,
ταχύτερον ο έρως σου ο μέγας θ' αποθάνει
-πολύ πριν παύση η ζωή,θα παύσης ν' αγαπάς...
- Όταν η νυξ τον ήλιον καλύπτη της ημέρας
κι υπο νεφέλας θάπτεται το φως αγριωπάς,
μυρίους βλέπει σχίζοντας τα σκότη της αστέρας...
Έρως και φως είναι παντού?παντού να μ' αγαπάς!
- Κόρον και λήθην η ψυχή, πριν η εκπνεύση, πνέει
και της αγάπης η στιγμή πολλάς έχει τροπάς
του μακροτέρου έρωτος βραδύτερον εκπνέει
κι η βραχυτέρα ύπαρξις εδώ να μ' αγαπάς!
- Κι εδώ, κι εδώ θα σ' αγαπώ,
κι υπό την γην, κι επάνω,
και εις θανάτου έρεβος, κι εις βίου αστραπάς.
Δεν είναι χώμα η ψυχή ποτέ δεν θ' αποθάνω.
Είναι ζωή κι ο θάνατος,οπόταν αγαπάς.
Άχιλλέας Παράσχος

Στάθης



Χρόνια τώρα από παιδάκι ακούω για ένα μυστήριο του συστήματος που το σύστημα δεν μπορεί να λύσει. Μέγα μυστήριο. Κυκλοφορεί στους καφενέδες - το κουβεντιάζουν οι θαμώνες μεταξύ πρέφας και ούζου (τσίπουρου, αν προτιμάτε) κι άκρη δεν βγαίνει. Το ίδιο μυστήριο κυκλοφορεί στις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων, στα ραδιόφωνα της επικράτειας - πάντα άλυτο. Συχνά έχει τεθεί επί τάπητος (που λέει ο λόγος) στο πρωθυπουργικό γραφείο -χρόνια τώρα- έχει εξετασθεί απ' όλες τις πλευρές - τίποτα!
Πεισματάρικο μυστήριο, άλυτο! Γεννιέται με τον ιδρώτα του γεωργού πάνω απ' το σπαρτό κι εξαερώνεται πάνω απ' όλην την επικράτεια καγχάζοντας με το δούλεμα που ρίχνουμε ο ένας στον άλλον χρόνια τώρα. Από παιδάκι ακούω για αυτό το μυστήριο και, ως φαίνεται, θα πεθάνω και το μυστήριο θα παραμένει άλυτο: γιατί στον αγρό το σπαρτό πληρώνεται φέρ' ειπείν 0,5 ευρώ και στην αγορά φθάνει 1,5 ευρώ; Ελα ντε; Μυστήριο σύστημα ο καπιταλισμός, ούτε ένα τόσο δα μυστήριο μπορεί να λύσει...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 23.Ι.2009 stathis@enet.gr

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

ΑΚΟΥ ΜΩΡΟ

Η αλήθεια μας τυλίγει
ο έρωτας μας έχει φύγει
το πιο ωραίο παραμύθι
που χαρίσαμε στη λήθη.

Άκου μωρό τα λόγια μου
και νιώσε την καρδιά μου
είν’ η αγάπη πιο τρανή
από τον έρωτά μου

Η αλήθεια μας τυλίγει
ο έρωτας μας έχει φύγει
όταν κύλησε σα δάκρυ
τον αφήσαμε στην άκρη

Άκου μωρό τα λόγια μου
και νιώσε την καρδιά μου
θέλω να είσαι δυνατή
κι ας είσαι μακριά μου.

Το αίνιγμα



"Κάποτε όλα ήταν μαζί, μετά ήρθε ο νους κι έβαλε τάξη". Είπε ο Αναξαγόρας.
Η ανάμνηση της ενότητας τροφοδοτεί τον έρωτα. Κι αταξία τον ορίζει.
Κι εφόσον ο νους βάζει τάξη, ο Έρωτας συμμαχεί με την τρέλα.
Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις ελληνικές τραγωδίες και στις τραγωδίες του Σαίξπηρ. Οι πρώτες έχουν για πρωταγωνιστή τη Μοίρα, με την οποία συγκρούονται οι ανθρώπινες προθέσεις, οι δεύτερες έχουν για πρωταγωνιστή την Τρέλα, που συσκοτίζει το νου του Ληρ, του Άμλετ, του Μάκβεθ, του Οθέλου. Το να παραδίδεται κανείς στον Έρωτα δεν σημαίνει ότι παραδίδεται ο ένας στον άλλο, αλλά ότι παραδίδεται σ' εκείνο το ασυνήθιστο και μη τυπικό τοπίο, που μεταφέρει και τον έναν και τον άλλο πέρα από τις κινήσεις και τις προθέσεις τους, ως την τρέλα, ώς το θάνατο, που βρίσκει στον έρωτα το πλησιέστερο ομοιότυπό του. "Ο Έρωτας κι ο θάνατος ισοσκελίζουν τη ζυγαριά της ύπαρξης" σημειώνει ο Καραγάτσης στο Αμρι Α Μούγκου"
Έρωτας: "πόθος για την παλιά ενότητα", λέει ο Πλάτων, που δεν είναι τόσο ενότητα με τον "άλλο", διότι πριν από τους "άλλους" που είναι έξω από μας και στους οποίους απευθύνεται ο έρωτας, ο "άλλος" κατοικεί μέσα μας, ή κατοικούμε μέσα του είναι αυτό από το οποίο αποχωριστήκαμε για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την ιστορία μας. Είναι η στιγμή που παίζουμε κορώνα- γράμματα την ισχυρότερη σιγουριά μας, τη ψευδαίσθηση της ατομικότητας. Αλλά το μη-ιστορικό θεμέλιο, απ' όπου ξεκίνησε η ιστορία μας, συνεχίζει να μας διακατέχει σαν τραγικό αίνιγμα. Στο σημείο αυτό ο Πλάτων βλέπει καλύτερα από τον Φρόιντ. Το αίνιγμα υπάρχει όχι επειδή είναι υποσυνείδητο, αλλά επειδή δεν έχει λύση. Όποιος αγγίζει αυτό το αίνιγμα μαγεύεται κι έτσι αρχίζει μια σταδιακή παράδοση, η οποία επιτρέπει απλώς την επισήμανσή του.

Κυλώ



Μόλις μ’ αγαπήσεις
θα φύγω μακριά σου
μα θάχω απ την καρδιά σου
εκείνον τον παλμό,
που όλα τα αλλάζει,
όλα τα ομορφαίνει
και όνειρα υφαίνει,
με τέμπο μαγικό.
Όχι μη με φωνάξεις,
για να με συναντήσεις
άγγιξε το σφυγμό σου
και θα φανερωθώ.
γιατί όπου και νάμαι,
μ’ ό,τι και να παλεύω
μέσα σου ταξειδεύω,
στο αίμα σου κυλώ.
,

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Στο Απειρο






Στο άπειρο ποντάρισα




χωρίς κανένα λόγο




και όλα τα χαλάλισα




στου έρωτα το τζόγο.








Καλύτερα τριπλό τζακ ποτ




να είχα κυνηγήσει




παρά στα δυο ματάκια σου




που έχω επενδύσει.








Σ' ευχαριστώ που έφυγες




και μάφησες στον άσσο




γιατί εγώ εγώ δεν έμαθα




ποτέ να λέω πασο








Τά ρέστα μου! Τα ρέστα μου!

Σπρώχνω και τη ψυχή μου!




Με μια ματιά σου πονηρή




πάει και το ταπί μου...





An kai o pirgos ine ftiagmenos stin ammo,fenete para poli omorfos!Me to proto kima omos distixos tha katarefsi,opos kai oi.......prosdokies mas!!Den thimame akrivos ta logia tou Kazantzaki,alla mono to ''Den perimeno TIPOTA'





Δηλαδή όλα.

Γιατί είμαστε ελεύθεροι.













ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑΤΗΝ ΟΡΚΟΜΩΣΙΑ


Χαρισμένη εξαιρετικά σε οσους ελπίζουν πως οι ΗΠΑ θ΄αλλάξουν με τον Ομπάμα

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Οι προφητείες της νοόσφαιρας


Ποιες είναι οι Πυθίες του κυβερνοχώρου και τι βλέπουν στη «μαγική σφαίρα» του Διαδικτύου; Μια σύντομη περιήγηση στις μηχανές που καθημερινά αναζητούν στη μαζική παγκόσμια συνείδηση τους μίτους προς το...μέλλον
του τάσου καφαντάρη
Ηταν η τέταρτη ημέρα μπαζοποίησης της Αθήνας και όλοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν το απροσμέτρητο της εξέγερσης. Εγχώρια τηλεοπτικά παράθυρα και διεθνείς στήλες πολιτικής ανάλυσης φιλοξενούσαν ειδήμονες που παρέθεταν παραμέτρους ερμηνείας της ανάφλεξης. «Μετά θάνατον προφήτες» οι περισσότεροι, αναλώνονταν στο τάνυσμα όποιας μισής αλήθειας είχαν στο ταγάρι της μνήμης. Το κουρασμένο ποντίκι του υπολογιστή μου κόντευε να αυτοκτονήσει από μελαγχολία όταν... σκόνταψε σε κάτι περίεργο: «Από τις 7 Οκτωβρίου 2008 θα ξεκινήσει μια τεράστια ποσότητα απελευθέρωσης της γλώσσας...όπου όλα θα αρχίσουν να γκρεμίζονται σαν ντόμινο...μόλις θαρρείς ότι διορθώθηκε κάτι,ένα άλλο πρόβλημα θα προκύπτει...και αυτό θα διαρκέσει ένα εξάμηνο,αλλά θα είναι μόνο η αρχή του πραγματικού προβλήματος για το 2009!». Ποια ήταν αυτή η «Πυθία» και τι ξεστόμιζε; Κοίταξα το τι συνέβη στις 7 Οκτωβρίου και είδα την πτώχευση της Ισλανδίας. Με την περιέργεια γιγαντωμένη, συνέχισα το ψάξιμο και έφτασα... στα απίστευτα που ακολουθούν. Παγκόσμια συνείδηση Είναι γνωστό ότι κανένα μέντιουμ δεν διατείνεται ότι σπούδασε το προφητεύειν σε κάποιο πανεπιστήμιο, ούτε ότι η «κρυστάλλινη σφαίρα του» διαθέτει συγκεκριμένη τεχνολογία πρόβλεψης. Αρα οι προβλέψεις τους για τα μελλούμενα είναι κατά τους επιστήμονες «τσαρλατανισμοί». Αυτό όμως δεν αποκλείει την επιστημονική έρευνα σχετικά με το κατά πόσον κάποιες εξελίξεις είναι προβλέψιμες. Η θεωρητική αναζήτηση του θέματος μπορεί να εντοπιστεί στο 1907, όταν ο γαλλοεβραίος φιλόσοφος Ανρί Μπεργκσόν (Ηenri-Louis Βergson, Νομπέλ Λογοτεχνίας 1927) δημοσίευσε το « L΄ evolution creatrice». Με την εργασία του αυτή αμφισβητούσε τον δυϊσμό του Καρτέσιου και πρότεινε την ύπαρξη μιας «ζωτικής δύναμης» που ενοποιούσε τη σκέψη με το σώμα. Ο βρετανός ψυχολόγος Λόιντ Μόργκαν (Conwy Lloyd Μorgan) επεξέτεινε αυτή τη θεώρηση, το 1927, με μία «ανακύπτουσα εξέλιξη» που ερμήνευε την αυξανόμενη πολυπλοκότητα. Ιδιαίτερα, υποστήριξε ότι η μεγέθυνση της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων γλωσσών οδηγεί σε ένα πολιτισμικό άλμα εξέλιξης που ξεπερνάει το αντίστοιχο βιολογικό. Οι σκέψεις αυτές ώθησαν τον γεωχημικό και ιδρυτή της Ουκρανικής Ακαδημίας Επιστημών Βλαντίμιρ Βερνάντσκι (Vladimir Ιvanovich Vernadsky) στη διατύπωση μιας θεωρίας επέκτασης εκείνης του Δαρβίνου, κατά την οποία η επόμενη φάση εξέλιξης στη Γη- μετά τη γεώσφαιρα και τη βιόσφαιρα- είναι η νοόσφαιρα . Τη σκυτάλη αυτής της σκέψης παρέλαβε ο... ιησουίτης ιερέας (αλλά και παλαιοντολόγος, γεωλόγος και βιολόγος) Πιέρ Τεγιάρ ντε Σαρντέ, ο οποίος υποστήριξε πως η νοόσφαιρα εκφράζεται ως «συλλογική συνείδηση» του ανθρώπινου είδους, που προκύπτει από την αλληλεπίδραση των αν θρωπίνων σκέψεων (Ρierre Τeilhard de Chardin, Le Ρhenomene Ηumain, 1955). Είπε ότι όσο πιο πολύπλοκα κοινωνικά δίκτυα θα χτίζει το ανθρώπινο είδος τόσο περισσότερο θα αναπτύσσεται η νοόσφαιρα. Οπως περίπου επικοινωνούν οι νευρώνες στον ανθρώπινο εγκέφαλο, οι εκφράσεις των ανθρωπίνων σκέψεων ανά τον πλανήτη θα επικοινωνούν, συγκροτώντας την «παγκόσμια συνείδηση». Η τεχνολογία της «προειδοποίησης»

Ακούγεται εντελώς παράλογο, αλλά οι λέξεις που χρησιμοποιούμε στον κυβερνοχώρο απαρτίζουν μια παγκόσμια συνείδηση που διεγείρεται πριν από την εκδήλωση μιας καταστροφής Τα προαναφερθέντα παρέμεναν στο στάδιο της θεωρίας, αναπόδεικτα. Ωστόσο το 1958 ο ερευνητής του ΜΙΤ Ολιβερ Σέλφριτζ (Οliver Selfridge) σχεδίασε ένα πρόγραμμα υπολογιστήονόματι Ρandemonium- το οποίο οργάνωνε τη δράση μικροσκοπικών προγραμμάτων στα πλαίσια ευρύτερων συστημάτων. Δηλαδή ο Σέλφριτζ δοκίμαζε να υλοποιήσει στην πράξη το... «δαιμόνιο», για το οποίο ο Σωκράτης και ο Μάξγουελ μάς είχαν πει ότι συνέδραμε τη σκέψη τους! Η υλοποίηση του «δαιμονίου» ήρθε οριστικά το 1965, με την πραγμάτωση της «Εliza», του πρώτου λογισμικού ρομπότ με δυνατότητες αλληλεπίδρασης με τον άνθρωπο (θα το βρείτε αναρτημένο στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση www-ai. ijs. si/eliza/eliza. html). Από τότε κι έπειτα είχαμε διάφορες άλλες πειραματικές προσεγγίσεις, ώσπου - το 1993- ο φοιτητής του ΜΙΤ Μάθιου Γκρέι (Μatthew Gray) παρουσίασε ένα ρομπότ του Διαδικτύου (web bot), ονόματι «World Wide Web Wanderer», για να αλιεύει πληροφορίες σχετικά με το τι ψάχνουν οι επισκεπτόμενοι τον Παγκόσμιο Ιστό. Το πού κατέληξε αυτό το γνωρίζουμε όλοι, καθώς οι μηχανές αναζήτησης πληροφοριών τύπου «Google» βασίζονται στην ανιχνευτική δράση τέτοιων προγραμμάτων-ρομπότ. Η αλματώδης αύξηση των καταθέσεων ανθρωπίνων σκέψεων στο Διαδίκτυο και η νεοαποκτηθείσα δυνατότητα ανίχνευσής τους δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους θιασώτες των θεωριών της νοόσφαιρας. Από τις 5 Αυγούστου 1998 μία διεθνής ομάδα περίπου 100 επιστημόνων άρχισε να συλλέγει δεδομένα από ένα παγκόσμιο δίκτυο «γεννητριών τυχαίων γεγονότων» (RΕG). Ενα ειδικά διαμορφωμένο λογισμικό διαβάζει, ανά δευτερόλεπτο, τα εξαγόμενα αυτών των γεννητριών σε 65 πόλεις του πλανήτη και τα στέλνει σε έναν κεντρικό υπολογιστή του Πανεπιστημίου Πρίνστον των ΗΠΑ. Η επίσκεψη στον διαδικτυακό τόπο της οργάνωσης (http://noosphere. princeton. edu/) δεν μας δίνει λεπτομερείς επιστημονικές εξηγήσεις για τα όσα «διαβάζουν» τα μηχανήματα του Global Consciousness Ρroject, πέρα από το ότι εξετάζουν με στατιστικές μεθόδους τις «αναγνώσεις» τους προκειμένου να εντοπίσουν διαφοροποιήσεις από τις αναμενόμενες τιμές. Η έκπληξη έρχεται όταν μας λένε πως οι σημαντικότερες «διαφοροποιήσεις από την τυχαιότητα» που έχουν καταγράψει συμπίπτουν με την εκδήλωση συνταρακτικών γεγονότων ανά τον πλανήτη! Και μάλιστα οι συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις ξεκινούν αρκετές ώρες πριν από την εκδήλωση των γεγονότων- όπως στην περίπτωση της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους στις 9.11.2001. Είναι σαν η «παγκόσμια συνείδηση» να αφυπνίζεται λίγο πριν από μία καταστροφή και να «φωνάζει στο Διαδίκτυο»! Γλωσσολογικές προφητείες Το ότι το Διαδίκτυο μπορεί να γίνει εργαλείο πρόβλεψης έλαβε εφέτος (στις αρχές Νοεμβρίου) επίσημη χροιά όταν η μηχανή αναζήτησης Goοgle ανακοίνωσε πως μπορεί να προβλέπει την εκδήλωση επιδημίας γρίπης στις ΗΠΑ! Συγκεκριμένα η εταιρεία παρέθεσε τη βεβαιότητά της πως οι συζητήσεις στο Διαδίκτυο σχετικά με «συμπτώματα γρίπης» κορυφώνονται λίγο προτού μια τέτοια επιδημία εκδηλωθεί. Τα διαδικτυακά της ρομπότ ανίχνευσης λέξεων εντοπίζουν αυτές τις λέξεις και η ανάλυσή τους καταγράφεται στην ιστοσελίδα Google Flu Τrends (www. google. org/flutrends/). Το επιστημονικό υπόβαθρο αυτής της ανάλυσης δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Νature» και υπάρχει διαθέσιμο στη διεύθυνση www.nature.com/nature/ journal/vaop/ncurrent/pdf/nature07 634.pdf/. Το φαινόμενο είναι εντυπωσιακό και απέδειξε ότι η «προφητική γλωσσολογία» αξίζει σίγουρα διερεύνηση, αλλά δεν θα έφθανε να μας τρομάξει αν δεν έβρισκε μορφή έκφρασης πολύ πιο δραματική, συγκεκριμένη και με χρονικό περιθώριο μηνών ως και ετών πριν! Τι εννοούμε; Μια περίεργη ιστορία άρχισε να ξεδιπλώνεται από τον Ιούνιο του 2001, όταν ένας υψηλόβαθμος- αλλά ανώνυμος- προγραμματιστής τεχνητής νοημοσύνης, υποτίθεται της Μicrosoft, παρουσίασε στον αναλυτή χρηματαγοράς George Ure τις δυνατότητες ενός προγράμματος πρόβλεψης που είχε αναπτύξει πριν από λίγα χρόνια. Το πρόγραμμά του «σάρωνε» το Διαδίκτυο για να εντοπίσει λέξεις-κλειδιά, όπως περίπου κάνει μια μηχανή αναζήτησης. Μόλις έβρισκε μία από αυτές τις λέξεις, το πρόγραμμα «φωτογράφιζε» το κείμενο πριν και μετά τη λέξη. Αυτές οι «φωτογραφίες κειμένων» διοχετεύονταν σε ένα πρόγραμμα ανάλυσης, που χαρτογραφούσε τους συσχετισμούς και πάσχιζε να βγάλει νόημα ως προς τις διαμορφούμενες τάσεις. Ο ενθουσιασμός των χρηματιστών άρχισε όταν το συγκεκριμένο πρόγραμμα αποδείχθηκε αξιόπιστο στις προβλέψεις του για το πότε θα ανέβουν και πότε θα πέσουν οι τιμές των μετοχών. Αλλά η «ανατριχίλα» άρχισε όταν διαπιστώθηκε πως δεν προέβλεπε μόνον οικονομικά μεγέθη: Τον Ιούνιο του 2001 το πρόγραμμα προειδοποίησε ότι κατά τους επόμενους δύο- τρεις μήνες θα συνέβαινε ένα γεγονός που θα άλλαζε τη ζωή στον πλανήτη. Η πρόβλεψή τους βασιζόταν στην ίδια γλωσσολογική ανάλυση των όσων λέγονταν στο Διαδίκτυο, όπως πριν. Οταν έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι, οι χειριστές του προγράμματος άρχισαν να διευρύνουν το πλαίσιο των λέξεων-κλειδιών που σάρωναν. Το αποτέλεσμα ήταν να ακολουθήσει μια εκπληκτική σειρά επιτυχών προβλέψεων , όπως η επίθεση με άνθρακα μέσω επιστολών σε κρατική υπηρεσία της Ουάσιγκτον, το 2001, το μπλακάουτ της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ, το 2003, ο υποβρύχιος σεισμός και το τσουνάμι της Σουμάτρας, το 2004, αλλά και το χτύπημα του τυφώνα «Κατρίνα» στη Νέα Ορλεάνη, η κατάρρευση των χρηματαγορών τον Σεπτέμβριο... ακόμη και ο τραυματισμός από κυνηγετικό όπλο του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Ντικ Τσένι! Αυτές οι τουλάχιστον περίεργες συμπτώσεις δεν έμειναν για πολύ μυστικό των χρηματιστών. Αληθεύει ότι οι χειριστές του « Τhe Web Βot Ρroject » (βλ. www. halfpasthuman. com) αντιμετώπισαν με αρκετή αμηχανία και σκεπτικισμό τις δυνατότητες της «προφητικής γλωσσολογίας» που έχουν στα χέρια τους και δέχονται συνδρομές μόνο από χρηματιστές. Αλλά στις 20 Μαΐου 2007 το γνωστό Ηistory Channel τους αφιέρωσε εκπομπή που έκανε διεθνώς γνωστό το τι προέβλεπε το λογισμικό τους για το μέλλον της ανθρωπότητας. Ενα μέλλον συμπυκνούμενων καταστροφών, που ξεδιπλώνονται από τώρα. Ο μαύρος Καζαμίας του Web-bot

Με λεκτικό που προδίδει αντιεξουσιαστική πολιτική θέση, οι χειριστές του προγράμματος ενημερώνουν ότι το λογισμικό τούς διαβεβαιώνει για ένα τελείωμα του 2008 με «δράσεις που θα φέρουν αλλαγές σε κάθε επίπεδο της καθημερινότητάς μας τον επόμενο χρόνο». Η διαδικασία άρχισε με το επίπεδο παραγωγής τροφίμων και θα τελειώσει με αυτό. Βυθίσεις ακτογραμμών λόγω ανόδου του επιπέδου της θάλασσας θα συμβούν και μεγάλης κλίμακας αλλαγές στο κλίμα θα καταστρέψουν τις σοδειές. Παράλληλα η «πτώχευση του δολαρίου» θα ταράξει τις αγορές ενέργειας και τροφίμων διεθνώς. Ο «τελευταίος βρυχηθμός της καθεστώσας τάξης πραγμάτων θα ακουστεί το 2008 και το 2009», με τα «φρικιά της εξουσίας που λέγονται Πεφωτισμένοι (Ιlluminati) ή Καμπάλα και Λέσχη Μπίλντεμπεργκ να κάνουν τα πάντα στα επόμενα δύο χρόνια για να περιορίσουν την απώλεια ελέγχου.Το ότι αυτή τους η προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτύχει δεν θα τους αποτρέψει από το να ξοδέψουν τεράστιες ποσότητες αποθεμάτων του πλανήτη για τον σκοπό τους.Τα στοιχεία μάς δείχνουν ότι βρίσκονται σε απελπισία,που θα μεγεθυνθεί ταχύτατα μετά το εαρινό ηλιοστάσιο». Περίεργο λεκτικό, που συνδυάζει τεχνητή νοημοσύνη με σενάρια συνωμοσίας, οικονομικές αναλύσεις με μασονικά παιχνίδια εξουσίας, οικολογικές ανησυχίες με αποκαλυπτικές εμμονές. Και το πράγμα γίνεται ακόμη πιο δυσοίωνο στις λεπτομέρειές του: Οι προφητείες του Web-bot λένε ότι οι κοινωνικές αναταραχές ανά τον κόσμο που ξεκινούν τώρα (όπως η δική μας) θα επαναληφθούν με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα από τις 25 Ιανουαρίου ως τις 14 Φεβρουαρίου 2009. Η αναστάτωση θα οδηγήσει σε «κρίση των θρησκειών» και καταστροφική πτώση του δολαρίου. Θα συνδυαστεί με φοβερές αποκαλύψεις τον Ιανουάριο, θα ακολουθηθεί από εμφάνιση UFΟ και εξαφανίσεις ισχυρών ανδρών, λαϊκή οργή και πιθανότητα ανατροπής / πρώιμων εκλογών στις ΗΠΑ το καλοκαίρι. Πιθανός πυρηνικός πόλεμος μας περιμένει στο τέλος του 2009 και μεγάλη επανάσταση εναντίον της «καθεστώσας τάξης». Η σειρά των αλυσιδωτών γεγονότων που ξεκίνησε τον Οκτώβριο 2008 θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2012, οπότε θα... δικαιωθεί το Ημερολόγιο των Μάγια για πλανητικής κλίμακας καταστροφή, με ελπίδες καλύτερου κόσμου για τους τυχερούς εναπομείναντες! «Οπότε γιατρέ μου;» Μια τέτοια ζοφερή προοπτική οπωσδήποτε δεν μπορεί να μπει στο γράμμα μας για τον Αϊ-Βασίλη. Θα την είχαμε αφήσει σίγουρα βορά εντύπων του υπερφυσικού αν δεν υπήρχε επιστημονικό υπόβαθρο να στηρίζει τη θεωρία τέτοιων προβλέψεων, όπως και διαδικτυακές υλοποιήσεις να την επιδεικνύουν. Ακόμη περισσότερο, δεν θα την ψάχναμε με ανησυχία αν δεν είχαμε διασταυρωμένες πληροφορίες ότι τόσο οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ όσο και εκείνες της Κίνας χρησιμοποιούν ήδη υπερυπολογιστές για την άντληση τέτοιων προβλέψεων. Και μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σύμπτωση είναι ότι στις 19 Οκτωβρίου, στην εκπομπή «Μeet the Ρress» του καναλιού ΝΒC, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, στρατηγός Κόλιν Πάουελ, προειδοποίησε για επερχόμενη κρίση στις 21 ή 22 Ιανουαρίου 2009. Λίγες ώρες μετά, σε γεύμα με στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ στο Σιάτλ, ο υποψήφιος (τότε) αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν (Joe Βiden) δήλωσε επίσης: «Σημειώστε τα λόγια μου:Δεν θα περάσουν έξι μήνες και μια στημένη διεθνής κρίση θα θέσει τον Ομπάμα σε δοκιμασία ανάλογη με εκείνη του Κένεντι»...»(βλ. www.youtube.com/watch?v=poeuΕΤ yΝΥ5Ε&feature=related). Ποια Πυθία τους μίλησε και τι τους είπε; Τις ώρες που γραφόταν αυτό το κείμενο τόσο ο γράφων όσο και οι χειριστές του Web-bot είχαν κολλημένα τα μάτια τους στην ιστοσελίδα των σεισμών ανά τον πλανήτη (http://earth quake.usgs.gov/eqcenter/recenteqsw w/Quakes/quakes-big.php). Ο λόγος; Η πιο άμεση πρόβλεψη των ημερών από το Web-bot μιλούσε για εκδήλωση μεγάλου σεισμού στα δυτικά των ΗΠΑ, από τις 10 ως 13 Δεκεμβρίου, που θα ακολουθηθεί από ακόμη μεγαλύτερο, στη διαμετρικά αντίθετη πλευρά του πλανήτη. Ελπίζω να διαψευσθεί, όπως και όλες οι άλλες για το άμεσο μέλλον μας. Διαφορετικά... θα κάνω δώρο στα παιδιά μου το εγχειρίδιο επιβίωσης των «Μικρών Εξερευνητών».

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Ασυναίρετα


Ανώνυμος είπε...
Μη μου λες 'Σ'αγαπώ'. Πες μου 'Σ'αγαπάω' για να χωράω με τα λάθη μου μαζί....

Ο,τιδήποτε



Ο,τιδήποτε θα ΄κανα ,
ήδη ξεπέρασα τις μύριες λέξεις
και τα χίλια λάθη.

Μεσ’ το βυθό σου - είν’ όλα γαλάζια
βουτώ και φέρνω:
ένα, δύο, τρία, πολλά ,
ποτάμια,
ποταμάκια,
ρυάκια,
βρομόνερα, λήμματα,
χείμαρρο,
ένα σφηνάκι αίμα ,
γάργαρα νερά σταματούν στις προσχώσεις.
Είν’ ο ουρανός
ο θόλος του κρανίου σου.
Σα κοράκι ή χελιδόνι
απ τη φωλιά της ματιάς σου
φτερούγισμα,
νερένια κρουστά,
σφυρίζει ο κόσμος
βελούδο που ξεγλίστρησε από λυχνάρι.
Σ’αγαπάω

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Zougla, scanner, word, προκύρηξη του "επαναστατικού αγώνα"

...αυτό θα πει δημοσιογραφία.
link
http://www.zougla.gr/news.php?id=20032 ;
Όσο για την προκύρηξη, φαίνεται πως οι συντάκτες της πιστεύουν ότι δολοφονώντας αστυνομικούς θα επιταχύνουν την επανάσταση. Το καθεστώς δηλαδή θα αντιδράσει με καταπιεστικά μέτρα, τα οποία με την σειρά τους θα σπρώξουν τις μάζες προς τον ένοπλο αγώνα, ως τη μόνη λύση που τους έχει απομείνει. Η στρατηγική της έντασης δοκιμάστηκε σε όλη την Ευρώπη και βασικά από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» και το αντάρτικο των πόλεων στην Ιταλία της δεκαετίας του '70. Το μπαλάκι πήραν οι νεοφασίστες βάζοντας βόμβες που σκότωναν ανεξέλεγκτα ανθρώπους σε πλατείες και σιδηροδρομικούς σταθμούς (θα δούμε άραγε και κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, προσεχώς;) Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και δεκάδες άλλοι βρέθηκαν στη φυλακή και περιέργως οι μάζες, αντι να εξεγερθούν λόγω της γενικής κρίσης του συστήματος έφτασαν στο σημείο να ψηφίζουν τον Μπερλουσκόνι...

ήρθες ξανά


Ντυμένη χειμωνιάτικα ήρθες ξανά
γιατί ήσουν μόνη ήρθες ξανά
κι έξω το χιόνι του θανατά,
μαύρο.
Θα σε δεχτώ
χωρίς κουβέντα περισσή,
Χωρίς κακία.
Δεν ωφελεί
να σου θυμίσω
πως εσύ
ήσουν η αιτία
και το μαχαίρι
και το μαχαίρωμα.


Ήρθες ξανά, καλώς ήρθες,
Πες ό,τι θες, μ’ άσε τις πίκρες στο κατακάθι του καφέ που σε κερνάω,
δε νοιώθω πια μήτε πονάω.
Κοίτα η φωτιά, μας βγάζει γλώσσες
μας κοροϊδεύει χαριτωμένα…
Γέλα κι εσύ!
Νάξερες πόσες νυχτιές ,με χέρια παγωμένα σε καρτερούσα.
Μα μη φοβάσαι – τον εαυτό σου
το καλοκαίρι είναι μακριά ,
κι αν φύγεις τότε – βγαλ’το παλτό σου,
θα χω και πάλι – λυσ τα μαλλιά σου,
την προσμονή μου – γελά ψυχή μου,
για συντροφιά.




Gdansk Δεκέμβρης 1979

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Περί ΕΣΗΕΑ, αισθητικής, άμεσης πληροφόρησης και κατάληψης της ΕΣΗΕΑ










Αυτή είναι η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ :




Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ



8 Ιανουαρίου 2009

Ο Σάκης Ρουβάς, το νεανικό συγκρότημα Mazoo and the Zoo , παιδικό θέατρο, ταχυδακτυλουργοί, κλόουν και πολλές άλλες εκπλήξεις συνθέτουν το πρόγραμμα της φετινής Πρωτοχρονιάτικης γιορτής της ΕΣΗΕΑ για τα παιδιά των δημοσιογράφων, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 10 Ιανουαρίου, στις 11 το πρωί, στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου ( Taekwondo ) .
Την εκδήλωση θα παρουσιάσει η γνωστή συνάδελφος του STAR CHANNEL , Χριστίνα Λαμπίρη, ενώ δεν αποκλείεται να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα και άλλες σημαντικές παρουσίες από το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική και την τηλεόραση.
Στο τέλος της γιορτής βέβαια, όπως κάθε χρόνο, θα μοιραστούν τα δώρα στα παιδιά των μελών μας.
Το Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου ( Taekwondo ) , ευγενικά έχει παραχωρηθεί, για τις ανάγκες της γιορτής, από τη Διεύθυνση των Ολυμπιακών Ακινήτων.
Οι προσκλήσεις για την Παιδική Γιορτή έχουν ήδη διατεθεί στα μέλη, μέσω των εκπροσώπων της ΕΣΗΕΑ στο Μεικτό Συμβούλιο, από τη Γραμματεία της Ενώσεως. Όσοι δεν έχουν παραλάβει τις προσκλήσεις τους, πρέπει να τις αναζητήσουν στη γραμματεία, στο χώρο και την ώρα της εκδήλωσης.
Η πρόσβαση στο χώρο του Κλειστού Γυμναστηρίου γίνεται από τέσσερις κατευθύνσεις. Από τη Λεωφ. Συγγρού, από τη Θησέως, από τον Πειραιά (παραλιακή) και από το Παλαιό Φάληρο (παραλιακή).
Όσοι έρθουν από τη Λεωφόρο Συγγρού, στο τέρμα της ακολουθούν το ρεύμα προς Γλυφάδα - Ολυμπιακό Συγκρότημα Φαλήρου. Αμέσως μετά, στα πρώτα φανάρια, στρίβουμε δεξιά και ακολουθούμε τις πινακίδες ΠΕΙΡΑΙΑΣΚΑΛΛΙΘΕΑ, ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ, που οδηγούν στο χώρο στάθμευσης του Γυμναστηρίου, όπου υπάρχει άπλετος χώρος για τη στάθμευση των αυτοκινήτων.
Όσοι έρθουν από τις άλλες τρεις προσβάσεις, ακολουθούν από την παραλιακή τις πινακίδες Ολυμπιακό Συγκρότημα Φαλήρου ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ.
Όσοι κινηθούν με το τράμ θα πρέπει να κατέβουν στη στάση «ΔΕΛΤΑ».


Ο λόγος για τον οποίο δεν παρέστην με τα 2 μικρότερα παιδιά μου, είναι η παρουσία του διασκεδαστή και της συναδέλφου(;) παρουσιάστριας από το STAR CHANNEL.
Δεν ακούμε ούτε βλέπουμε στο σπίτι τέτοια πράματα. Εξεπλάγην (λίγο) απ τις επιλογές, αλλά μάλλον κακώς. Το επίπεδο της Ελλάδας αυτό είναι κι όποιου του αρέσει.

Σε κάποιους όμως δεν αρέσει καθόλου και δεν αναφέρομαι απλώς στην ανύπαρκτη αισθητική και καλλιέργεια των ταγών της δημοσιογραφίας, αλλά και στον ευρύτερο ρόλο που παίζουν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Την ώρα λοιπόν που γιόρταζαν με τα παιδιά τους οι συνάδελφοι, κάποιοι άλλοι συνάδελφοι...
γιόρταζαν αγωνιστικά...καίτοι δημοσιογράφος εργαζόμενος στην ΕΡΤ, το ' μαθα μόλις χτες το βράδυ ενώ παρακολούθησα από το σπίτι (ήμουν αδειούχος), όλα τα δελτία ειδήσεων, σέρφαρα στο Ίντερνετ, άκουσα ραδιόφωνο κλπ.

Aνακοίνωση κατάληψης της ΕΣΗΕΑ 11/1
Πρώτη ανακοίνωση κατάληψης της ΕΣΗΕΑ

Το μεσημέρι του Σαββάτου 10/1 έγινε κατάληψη της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) από πρωτοβουλία έμμισθων, «μπλοκάκηδων», άνεργων, «μαύρων», άμισθων και φοιτητών στο χώρο των ΜΜΕ. Το εγχείρημα αυτό, που κατά βάση αντιτίθεται στον κυρίαρχο Λόγο, στοχεύει στην ανάδειξη του εργασιακού μεσαίωνα στα ΜΜΕ, όπως και στην προβολή της ανάγκης για τη δημιουργία ενιαίου φορέα έκφρασης ΟΛΩΝ των εργαζομένων στα Μέσα..Οι ελαστικές/επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, η άμισθη/ανασφάλιστη εργασία, η δουλειά με το κομμάτι, τα εξαντλητικά ωράρια, η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι δεκάδες απολύσεις, συνθέτουν το τοπίο που έχει διαμορφωθεί στη βιομηχανία των ΜΜΕ, με φόντο φυσικά έναν ευρύτερο μετασχηματισμό του συστήματος, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της εργασίας.Η ΕΣΗΕΑ, από τη μεριά της, όχι μόνο δεν αντιτίθεται στις επιδιώξεις των εργοδοτών, αλλά συναινεί και σιωπά μπροστά στο όργιο αυθαιρεσίας. Την ίδια στιγμή, ως μια ελίτ συντεχνία, που αποκλείει χιλιάδες εργαζόμενους στην Ενημέρωση, αντιδρά σθεναρά στο επιτακτικό αίτημα για ξεπέρασμα των εσωτερικών διαχωρισμών και του κλαδικού κατακερματισμού, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ενιαίο συνδικάτο τύπου. Η κατάληψη αποσκοπεί παράλληλα να αποτελέσει ένα κέντρο αντιπληροφόρησης και εστία αγώνα, που πλαισιώνεται από αγωνιζόμενο κόσμο, που δεν συνδέεται αποκλειστικά με τον συγκεκριμένο κλάδο, όπως φάνηκε ήδη από την πρώτη ανοιχτή συνέλευση. Απέναντι στη μεθοδευμένη κατασταλτική και ιδεολογική προπαγάνδα που προωθούν τα αφεντικά, η ΕΣΗΕΑ και οι πραίτορες των Μέσων με παραπληροφόρηση, διαστρέβλωση και αποσιώπηση – ανάλογα κάθε φορά τις περιστάσεις - αποφασίζουμε να βρεθούμε, να δράσουμε και προπαντός να μιλήσουμε αδιαμεσολάβητα για όλα όσα τόσο καιρό το θέαμα έχει κατακερματίσει.Οι ξυλοδαρμοί, οι μαζικές προσαγωγές, οι προφυλακίσεις, η τρομολαγνεία, οι «τυχαίοι» θάνατοι στα σύνορα και το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη, οι βασανισμοί στα τμήματα, οι «αυτοκτονίες» στα κελιά, στα ρέματα, τα εργατικά «ατυχήματα», το βιτριόλι της εργοδοτικής μαφίας, οι απολύσεις και οι «εξοστρακισμένες» σφαίρες δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Έτσι κι αλλιώς «εδώ δεν είμαστε Γάζα» (Πραίτωρ Πρετεντέρης).Πράγματι, δεν είμαστε στη Γάζα. Ωστόσο, η αλληλεγγύη μας δεν εκφράζεται στα παράθυρα της τηλεόρασης, αλλά στο δρόμο, στις καταλήψεις, στις συγκρούσεις μαζί με τους καταπιεσμένους-εξεγερμένους, όπου αναγνωρίζουμε και τους εαυτούς μας. Μια αλληλεγγύη που ξεπέρασε τα σύνορα και επεκτάθηκε από το Μεξικό ως την Αγγλία κι από την Κορέα ως την Τουρκία αμέσως μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τα γεγονότα που ακολούθησαν.Δεν ξεχνάμε τους 67 προφυλακισμένους, τους 315 συλληφθέντες και τους εν γένει διωκόμενους της εξέγερσης. Διωκόμενοι, οι οποίοι διαρκώς πληθαίνουν παράλληλα με την ολοένα εντεινόμενη κρατική καταστολή, όπως αποδείχτηκε για άλλη μια φορά στην πορεία στις 09/01. Η περίφημη διαφύλαξη του ακαδημαϊκού ασύλου των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων την μέρα αυτή οδήγησε σε εικόνες, όπως η βίαιη εκκένωση της πολυκατοικίας στην οδό Ασκληπιού, όπου είχαν βρει καταφύγιο διαδηλωτές. Η επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του ασύλου είναι επίθεση στα ίδια τα αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια. Είναι καταστολή.…Όπως καταστολή και τρομοκρατία είναι η επίθεση στις 23/12 με βιτριόλι στο πρόσωπο της μετανάστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, λόγω της μάχιμης συνδικαλιστικής της δράσης. Η Κωνσταντίνα είναι υπενοικιαζόμενη καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ υπό την εργολαβία της «ΟΙΚΟΜΕΤ». Μέχρι σήμερα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στον Ευαγγελισμό, αλλά ο αγώνας της συνεχίζεται κι εμείς τον στηρίζουμε έμπρακτα……Όπως έμπρακτα στηρίζουμε και κάθε αγώνα απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στις σχέσεις εκμετάλλευσης που επιβάλλει η συνθήκη της μισθωτής εργασίας είτε αυτές βαφτίζονται ελαστικές, επισφαλείς είτε πρόκειται για ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες ή δουλειά με το κομμάτι.Γι’ αυτό καλούμε, τόσο εργαζόμενους στα Μ.Μ.Ε. που τάσσονται υπέρ του εγχειρήματος (καθαρίστριες, δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, οπερατέρ κ.λ.π.), όσο και κάθε άλλον ενδιαφερόμενο για την περαιτέρω ρήξη του ανταγωνιστικού κοινωνικού ιστού, την Κυριακή 11/1 στις:14:00 Αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στην Ομόνοια για τον νεκρό μετανάστη κοντά στο αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη Χουσείν Ζαχιντούλ Τζαχανγκίρ
16:00 Ανοιχτή συζήτηση για τα εργασιακά ζητήματα στον χώρο των ΜΜΕ και για συντονισμό δράσεων των εργαζομένων στον χώρο ανεξαρτήτως ειδικότητας ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία.
18:00 Συζήτηση για την συγκρότηση ομαδών εργασίας της κατάληψης και κυρίως για συγκρότηση ομάδας αντιπληροφόρησης στην οποία μπορεί να προσφέρει οποισδήποτε εργαζόμενος ΜΜΕ αδημοσιευτο αρχείο.20:00 Ανοιχτή Γενική Συνέλευση της Κατάληψης ΕΣΗΕΑΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ όλων των συλληφθέντων της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, εντός και εκτός ΕλλάδαςΚάλεσμα για συμμετοχή στην ΠΟΡΕΙΑ αλληλεγγύης της Λάρισας 17/01 για τους διωκόμενους με βάση τον «τρομονόμο»
Δεν φοβόμαστε τις απολύσεις, τα αφεντικά να φοβούνται τις ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ



ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ
Τρίτη, 13 Ιανουάριος 2009

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Απόλυση. Η επιβεβαίωση ότι για τα αφεντικά δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από εμπορεύματα, χρήσιμα ενίοτε για την παραγωγή, άχρηστα όταν η οικονομία χωλαίνει και το κόστος ανεβαίνει, οπότε και χρειάζεται να περικόψουν την ποσότητα των «πρώτων υλών» που χρησιμοποιούν. Οπότε περικόπτουν τις ζωές μας. Και κρατάνε έτσι πειθαρχημένους τους λίγους εργαζόμενους που θα την γλιτώσουν, που θα χρειαστεί να βγάλουνε διπλάσια και τριπλάσια δουλειά, να δουλέψουν 65ωρα και να κάνουνε τουμπέκι μπροστά στο αφεντικό, αν θέλουν να συνεχίσουν να επιβιώνουν με 700-800 ευρώ.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη και την ελληνική βιομηχανία των ΜΜΕ. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού έτσι κι αλλιώς μιλάμε για μια βιομηχανία παραγωγής ιδεολογικής «φούσκας» που και η ίδια αναπτύχθηκε πάνω στα καταρρέοντα ιδεολογήματα του «καριερισμού»-τομαρισμού και της σκληρής εργασίας που επενδύεται σε μελλοντική «δόξα». Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς από την στιγμή που μιλάμε για μια βιομηχανία που γιγαντώθηκε την «χρυσή» δεκαετία του ’90, στηριζόμενη αποκλειστικά στο μοντέλο των νεοφιλελεύθερων εργασιακών σχέσεων.
Οι απολύσεις λοιπόν ως απάντηση στην κρίση έχουν ξεκινήσει ήδη στην βιομηχανία των ΜΜΕ και παίρνουνε διάφορες μορφές: Απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, απολύσεις για μείωση οικονομικού κόστους, απολύσεις από «κομμουνιστικά» αφεντικά, απολύσεις γενικώς. Ή μήπως και ειδικώς;ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟΤην ημέρα της δημοσίευσης στον Ελεύθερο Τύπο των φωτογραφιών που απεικονίζουν τον επικεφαλής διμοιρίας των ΜΑΤ να έχει βγάλει το όπλο του και να σημαδεύει προς τη μεριά των διαδηλωτών την επομένη της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, ο φωτογράφος απολύθηκε.Η απόλυση του φωτορεπόρτερ Κώστα Τσιρώνη είναι χαρακτηριστική περίπτωση σύνδεσης της εργοδοτικής τρομοκρατίας με την ιδεολογική προπαγάνδα που ασκούσαν πάντα και που συνεχίζουν να ασκούν από το Δεκέμβρη και έπειτα τα αστικά ΜΜΕ.
Άλλωστε το βράδυ πριν την απόλυση όσοι παρακολουθήσαν τον εμετικό και είρωνα διευθυντή της εφημερίδας σε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου στην «Ανατροπή» του Πρετεντέρη κατάλαβαν άμεσα και τη γραμμή της εφημερίδας. Απόψεις του στυλ «μα η κυβέρνηση δεν φέρει καμία ευθύνη», «πρώτα γίνονται οι διαδηλώσεις και μετά βγαίνουν 50-100 κουκουλοφόροι και τα σπάνε», αυτά βλέπει ο κύριος από το γραφειάκι του στο Μαρούσι την ώρα που πολλές χιλιάδες διαδηλωτών κατέβαιναν κάθε μέρα στο δρόμο και συγκρούονταν, την ώρα που όλα τα διεθνή μέσα μιλούσαν για εξέγερση στην Ελλάδα της ρεμούλας, της διαπλοκής, της ανικανότητας, της αδικίας, των άθλιων μισθών.
Απολύοντας έναν φωτορεπόρτερ που τράβηξε μια φωτογραφία που ερχόταν σε αντίθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία της επιχείρησης, περνάει το μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους να αφήσουν την αξιοπρέπεια τους στην γωνία αν θέλουν να μην χάσουν το μισθό τους. Έτσι άλλωστε πρέπει να κάνουν από τα πρώτα εκείνα χρόνια της πρακτικής άσκησης - άμισθης εργασίας, όταν δηλαδή πρέπει να πειθαρχούν στην ιδεολογική γραμμή του κάθε εκδότη-εργοδότη για να αποκτήσουν εργασιακά δικαιώματα και μισθό.
Περισσότερες από 20 απολύσεις σε λίγους μόνο μήνες στον Ελεύθερο Τύπο. Για την κατάσταση, μάλιστα, της εφημερίδας τόσο καιρό και τα άθλια οικονομικά του ιδρύματος «έφταιγαν» μεταξύ άλλων και 6 νέοι δημοσιογράφοι που έβγαζαν τη λάντζα της εφημερίδας.Οι 6 δημοσιογράφοι πέρασαν πέρσι ένα τρίμηνο απλήρωτης… ωπ συγγνώμη πρακτικής άσκησης από το Μάρτιο έως τον Μάιο, τους ανακοινώθηκε πως η πρακτική τους άσκηση πήρε παράταση μέχρι το Σεπτέμβριο. Μείνανε μέχρι το Σεπτέμβριο του 2007 χωρίς άδειες αφού για το λόγο αυτό είχανε μείνει, να καλύψουν τα κενά των κανονικών αδειούχων δημοσιογράφων. Και η εφημερίδα δεν τους ξέχασε, τον Οκτώβριο ο καθένας από αυτούς είχε στο λογαριασμό του το ποσό των 350 ευρώ!!! Και η ευτυχία δεν είχε τέλος γιατί μετά από λίγο κλήθηκαν να υπογράψουν και την πρόσληψή τους. Όμως λόγω ενθουσιασμού και απειρίας, αφού όλοι είναι παιδιά κάτω των 30, κάτι δεν προσέξανε, ή μπορεί να το προσέξανε και να μη δώσανε τη δέουσα προσοχή. Ότι η σύμβαση που υπογράφανε, κάποιοι είχανε φροντίσει να έχει διάρκεια ενός χρόνου.Έτσι πριν από τρεις μήνες ο προσωπάρχης δεν ήταν στη δυσάρεστη θέση να τους ανακοινώσει ότι απολύονται άλλα ότι απλά η σύμβασή τους δεν θα ανανεωθεί. Αποζημίωση;;;…χα χα χα χα, ας μην υπογράφανε είναι η απάντηση. Και τι θα γίνει τώρα με την ύλη που καλύπτανε αυτοί οι έξι; Ήδη έχουν έρθει οι επόμενοι. Εφτά τον αριθμό, θα κάνουν μια απλήρωτη τρίμηνη πρακτική, θα δουλέψουν για τρεις ακόμη μήνες με 350 ευρώ, θα υπογράψουν μια ετήσια σύμβαση με τον παχυλό μισθό των 850 ευρώ και μετά τη σύντομη περιήγησή τους στο μαγευτικό κόσμο των ΜΜΕ θα επιστρέψουν στην ανασφάλεια της ανεργίας.Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας….Αυτό που δεν είναι σάπιο σίγουρα, είναι η εξέγερση της νεολαίας και των εργαζόμένων απέναντι σε ένα σύστημα που μας ζητάει το ξεπούλημα της αξιοπρέπειας μας με αντάλλαγμα μια μίζερη και επισφαλή επιβίωση. Η κοινότητα των εξεγερμένων που συναντήθηκε στους δρόμους και στις καταλήψεις από τον Δεκέμβρη και συνεχίζει να αγωνίζεται μέχρι σήμερα, απέναντι στην ηττοπαθή αιτηματολογία μιας χρεοκοπημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας έχει προτάξει το ζήτημα της άμεσης δράσης για την επανάκτηση των ζωών μας. Δεν περιμένουμε τίποτα από ξεπουλημένες ενώσεις που λειτουργούν ως εργοδοτικά σωματεία όπως η ΕΣΗΕΑ. Όπως αυτά μας γράφουν ή δεν μας καταλαβαίνουν, έτσι κι εμείς τα γράφουμε και τα καταλαμβάνουμε. Την στιγμή η ΕΣΗΕΑ κάνει πλάτες στο κύμα μαζικών απολύσεων στο οποίο προχωράν τα αφεντικά, η κατειλημμένη ΕΣΗΕΑ μέσα από μαζικές συνελεύσεις εργαζομένων ανεξαρτήτως ειδικότητας προτάσσει την άμεση απάντηση στην εργοδοτική τρομοκρατία.ΤΡΙΤΗ 13/1 19:00 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΗΣΑΠ ΕΙΡΗΝΗ (έξοδος προς Κηφισιά) και συγκέντρωση έξω από τον Ελεύθερο Τύπο21:00 ανοιχτή γενική συνέλευση της κατάληψης ΕΣΗΕΑΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΕΙΑΕΙΝΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ(Ακαδημίας 20)
http://katalipsiesiea.blogspot.com/katalipsiesiea@gmail.com
Αναρτήθηκε από ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ στις
3:02 πμ
0 Σχόλια
Δευτέρα, 12 Ιανουάριος 2009

Απάντηση στην περιρρέουσα λασπολογία
Είμαστε τα παιδιά με τους υπνόσακους, που όμως δεν κοιμούνται......Με καθυστέρηση 48 ωρών, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε με δύο ξεχωριστά κείμενα να αναπαράγει –με αφορμή την κατάληψη του κτηρίου της- τη γνωστή λασπολογία εναντίον των αγωνιζόμενων ανθρώπων, που ο σεπτός Πρόεδρος της Ένωσης εκτοξεύει έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα από το δελτίο των 8.Τα κείμενα αυτά δεν πρέπει να απογοήτευσαν κανένα. Όχι μόνο ακολουθούν κατά γράμμα την επιχειρηματολογία του κυρίαρχου λόγου εδώ και δύο μήνες, αλλά επαναλαμβάνουν με ακρίβεια και το ΚΥΠατζίδικο ύφος με το οποίο μεγαλοδημοσιογράφοι –που θεωρούν ότι εκπροσωπούν εργαζόμενους- παπαγαλίζουν τα σενάρια της Ελληνικής Αστυνομίας, λασπολογώντας αδιακρίτως εναντίον αγώνων και ανθρώπων.Κατανοούμε το σύνδρομο στέρησης που ένιωσαν όλοι αυτοί που αναγκάστηκαν να αποχωριστούν αυτές τις ημέρες τις δερμάτινες κουνιστές πολυθρόνες τους. Επειδή όμως τα δύο κείμενα (που θα μπορούσαν να είναι ένα) θέτουν ορισμένα σημαντικά ζητήματα, ας επιχειρήσουμε να τα βάλουμε κάτω.ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ «ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ»Αυτοί που εδώ και πολλά χρόνια επέλεξαν πρόθυμα να αποτελούν τις μαριονέτες της εργοδοσίας, ευλογώντας τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας στα ΜΜΕ, έχουν το θράσος να αποκαλούν «μαριονέτες» κάποιας παράταξης της ΕΣΗΕΑ όσους και όσες συμμετέχουμε στην κατάληψη. Τους απαντάμε ότι δεν είμαστε όλοι σαν τα μούτρα τους. Αντίθετα με αυτούς, δεν έχουμε την όρεξη να γίνουμε παπαγαλάκι κανενός και παραμένουμε συνειδητά ακαθοδήγητοι. Η Κατάληψη της ΕΣΗΕΑ εξέφρασε από την αρχή την αντίθεση και τη σύγκρουσή της με όλο το «σύστημα ΕΣΗΕΑ». Την αντίθεση και τη σύγκρουσή της με ένα «σωματείο» που αποκλείει τους πιο αδύναμους εργασιακά εργαζόμενους (μπλοκάκια, «μαύρους», άμισθους) και γράφει κατά συρροή εργοδότες και εργολάβους. Την αντίθεση και τη σύγκρουσή της με τη λογική της συντεχνίας, που θέλει διαχωρισμένους ανά κλάδο τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ «ΒΙΑ»Η κυρίαρχη ιδεολογία κρατά πάντα για τον εαυτό της το μονοπώλιο να ορίζει τι είναι βία. Οι αυθαιρεσίες των εργοδοτών, οι απολύσεις, η στυγνή εργασιακή εκμετάλλευση, οι μισθοί της πείνας, ονομάζονται λιτότητα προς όφελος της κοινωνίας, αναγκαίες ρυθμίσεις για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, απαραίτητες ενέργειες για τη μακροημέρευση του συστήματος. Απ’ την άλλη, οι αγώνες των εργαζομένων βαφτίζονται παράνομοι, οι απεργίες καταχρηστικές, οι δυναμικές ενέργειες διεκδίκησης και ρήξης παρέκκλιση από τη «συνδικαλιστική δράση και νομιμότητα». Μια συνδικαλιστική συντεχνία, που περιθωριοποιεί χιλιάδες εργαζόμενους στην Ενημέρωση ως τη νέα εργατοπλέμπα της βιομηχανίας των ΜΜΕ, παρουσιάζεται ως η μοναδική, που μπορεί και δικαιούται να μιλά εκ μέρους των εργαζομένων!! Την ίδια ώρα, οι άνθρωποι που αντιδρούν σε ένα καθεστώς εκμετάλλευσης και αδικίας κατηγορούνται ότι βάλλουν με βάναυσο τρόπο κατά της «ενημέρωσης και Δημοκρατίας».ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ΚΑΙ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ»Η διαστρέβλωση, η παραποίηση, η απόκρυψη, η λογοκρισία γεγονότων και ειδήσεων αποτελεί τον κανόνα στον χώρο της «ενημέρωσης», με στόχο τη συλλογική ύπνωση. Συμμετέχοντας από τα μέσα στην εξέγερση και παρακολουθώντας από τα Μέσα τον εξοστρακισμό των πραγματικών γεγονότων σε σχέση με αυτή, διαπιστώνουμε ξαφνικά δυο παράλληλες κοινωνίες. Την κοινωνία, απ’ τη μια, των ανθρώπων, που αγωνίζονται, που αμφισβητούν την κυριαρχία, που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, και απ’ την άλλη, την κοινωνία της διαμεσολάβησης, του θεάματος, της κατανάλωσης, του Life-Style, της επιταγής στην επιστροφή στην κανονικότητα, της συνθηκολόγησης. Όσο για την πολυπόθητη ελευθερία της έκφρασης, που υπαγορεύουν οι αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, πάει περίπατο μπροστά στο συμφέρον των επιχειρηματιών-ιδιοκτητών και τον κίνδυνο να ανατραπεί η κοινωνική τους ειρήνη.Για να τελειώνουμε. Επαναλαμβάνουμε προς πάσα κατεύθυνση: η κατάληψη απαρτίζεται από έμμισθους, «μπλοκάκηδες», ανέργους, «μαύρους», άμισθους και φοιτητές στο χώρο των ΜΜΕ. Το εγχείρημα μας στοχεύει στην ανάδειξη του εργασιακού μεσαίωνα στον χώρο της Ενημέρωσης, όπως και στην προβολή της ανάγκης για τη δημιουργία ενιαίου φορέα έκφρασης ΟΛΩΝ των εργαζομένων στα Μέσα. Παράλληλα, αποσκοπεί να αποτελέσει ένα κέντρο αντιπληροφόρησης και εστία αγώνα, που πλαισιώνεται από αγωνιζόμενο κόσμο, που δεν συνδέεται αποκλειστικά με τον συγκεκριμένο κλάδο.Είμαστε όντως τα παιδιά με τους υπνόσακους, που όμως δεν κοιμούνται….
Kατάληψη ΕΣΗΕΑ
Αναρτήθηκε από ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ στις
7:43 μμ
0 Σχόλια

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΣΗΕΑ ΤΡΙΤΗΣ 13/01
14:00 Συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων για αλληλεγγύη στον 18χρονο που κατηγορείται με κακουργήματα μετά τις μαζικές συλλήψεις στο τέλος του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στις 9/1.19:00 Συγκέντρωση στο σταθμό του ΗΣΑΠ στην Ειρήνη (έξοδος προς Κηφισιά) και διαμαρτυρία έξω από τον Ελεύθερο Τύπο.21:00 Ανοιχτή Γενική Συνέλευση Κατάληψης ΕΣΗΕΑ
Αναρτήθηκε από ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ στις
4:36 μμ
0 Σχόλια

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Στο πλαίσιο της χθεσινής (11/1) απόφασης της συνέλευσης της Κατάληψης ΕΣΗΕΑ να δημιουργηθεί κέντρο αντιπληροφόρησης ενάντια στην κυρίαρχη προπαγανδα των ΜΜΕ, καλούνται όλοι όσοι εργάζονται - ή και όχι - στα Μέσα και θέλουν να συμμετάσχουν στις ειδικευμένες ομάδες εργασίας γυρω από το ζήτημα της αντιπληροφόρησης (με λόγο, εικόνα, blog, video, φωτογραφικό υλικό κτλ.), να δηλώσουν τη διάθεση και επιθυμία τους για συμμετοχή, αλλά και τι υλικό έχουν να καταθέσουν.


Περισσότερα στο http://katalipsiesiea.blogspot.com/


Μπάχαλο

  Τα τελευταία χρόνια, όλο και συχνότερα ακούμε στις ειδήσεις, ως γενικό χαρακτηρισμό κάθε «ακραίας» πολιτικής/κοινωνικής διαμαρτυρίας, το ν...