Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Η ώρα της κρίσης.


"Κι έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις, με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις" Che fece .... il gran rifiuto". Η εποχή της κρίσης, χωρίς απαραιτήτως τη μεταφυσική της διάσταση, είναι μια ευκαιρία. Και δε χρειάζεται ούτε να πας ούτε ν' αφήσεις κάποιους, αν πρώτα δε ρίξεις μια ματιά μέσα σου για να δεις τι σου συμβαίνει. Αν πας πολύ βαθιά, είναι πιθανό να δεις αυτό που συμβαίνει στους περισσότερους. Κι αυτοί οι "περισσότεροι" γίνονται, όλο και περισσότεροι, όσο πιο βαθιά σκάβεις. Γιατί οι άνθρωποι μπορεί επιφανειακά να διαφέρουν στην κουλτούρα την εκπαίδευση, τις ευκαιρίες και σε μύρια όσα, όμως τα θεμέλια της ανθρώπινης ύπαρξης είναι κοινά. Μόνο στα βαθιά πραγματοποιείται η ένωση με τους άλλους. Μόνο εκεί καταρρέει η χωριστικότητα και μαζί της, η ψευδαίσθηση της ατομικότητάς μας. Όταν το ένα γίνεται όλα, όλα γίνονται ένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απογείωση 1976

 Στην εξέδρα του αποχαιρετισμού  το  μαντήλι που ανέμισες  ένα τόνο πιο σκούρο απ' τη θάλασσα δύο απ' τον ουρανό τρύπα σκοτεινή στα ...