Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Εκδρομή στη… συνέλευση



Και ξαφνικά, κατά τις τρεις, η αίθουσα σύνταξης γέμισε, είχαμε ξεκινήσει στη μία και μισή, καινούργια πρόσωπα ανυπόμονα και κάποιοι, πιο εκδηλωτικοί, να σκούζουν: «άντε να τελειώνουμε να ψηφίσουμε, ο κόσμος φεύγει». Πράγματι κάποιοι από τους «επισκέπτες» δεν το άντεχαν και σιγά – σιγά και διακριτικά την έκαναν. Χρόνος υπήρχε και θέματα πολλά, που οι συνθήκες επέβαλλαν  να αντιμετωπιστούν με μεγάλη προσοχή, η στάση εργασίας τέλειωνε στις πέντε.
Έλα όμως που κάποιοι δεν αντέχουν τις συλλογικές διαδικασίες, και καλά αυτοί τους γνωρίζουμε καιρό τώρα, απέχουν συστηματικά και κατακρίνουν συστηματικότερα, αποφεύγουν να εκτεθούν, γιατί πιστεύουν πως θα σωθούν απ τον επερχόμενο κατακλυσμό και στηλιτεύουν τους υπόλοιπους, γιατί λέει «εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες».  Είναι και οι άλλοι οι «σεσημασμένοι», αυτούς τους ξέρουμε καιρό, προκλητικοί κι απαξιωτικοί, απέχουν τις περισσότερες φορές, γιατί έχουν πιο σοβαρά πράγματα να κάνουν, μα μόλις δοθεί η εντολή παίρνουν το λόγο κι ένας- ένας εκφράζουν στεντόρεια την άποψή τους που πάντοτε είναι «their masters voice».
  Τι ακριβώς εκπροσωπούν αυτοί οι πρωτεργάτες του «φτάνει πια» που πέρσι, κατάφεραν συσπειρώνοντας και πολλούς που δε γνώριζαν, να υφαρπάξουν 200 υπογραφές και να ακυρώσουν μια πολύμηνη και κοπιαστική αγωνιστική προσπάθεια, κυριολεκτικά στο παρά πέντε;

Οι εκ του ασφαλούς μαγκιές του Αδώνιδος… και η ψήφος του Τατσόπουλου

Αργά χθες το μεσημέρι η Βουλή αποφάσισε να μην αρθεί η ασυλία του Άδωνη Γεωργιάδη ο οποίος είχε χαρακτηρίσει σε συζήτηση στη Βουλή τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Δημήτρη Τρίμη σαν αρχηγό των κουκουλοφόρων.
Στην ψηφοφορία που έγινε στην ολομέλεια, 102 βουλευτές ψήφισαν κατά της άρσης ασυλίας, 80 υπέρ, 13 παρών ενώ βρέθηκε και ένα λευκό. Το θέμα ήρθε στη Βουλή έπειτα από μήνυση του προέδρου της ΕΣΗΕΑ κ. Τρίμη, ο οποίος κατηγόρησε τον κ. Γεωργιάδη πως τον είχε αποκαλέσει “αρχηγό των κουκουλοφόρων”.
Στην ομιλία του για το θέμα ο κ. Γεωργιάδης ζήτησε από τους βουλευτές να ψηφίσουν κατά της άρσης της ασυλίας του υποστηρίζοντας πως όσα είπε ήταν πολιτική δήλωση και πως με βάση το Σύνταγμα ο βουλευτής δεν διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις. Μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ο κ. Γεωργιάδης με εμφανή ικανοποίηση από το αποτέλεσμα ακούστηκε να λέει σε γαλάζιο πηγαδάκι: “δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο μου έκανε μήνυση ο κ. Τρίμης, αφού από εκπρόσωπο τύπου των κουκουλοφόρων τον αναβάθμισα σε αρχηγό.
(Πηγή: iefimerida.gr)

Αναφερόμενος στην παρέμβαση που προκάλεσε την εναντίον του μήνυση (είχε χαρακτηρίσει τον κ. Τρίμη “αρχηγό των κουκουλοφόρων”) , ο κ. Γεωργιάδης σημείωσε πως “πριν 1,5 χρόνο ήταν στο βήμα της Βουλής ο κ. Τσίπρας, έκανε μια ομιλία, καταγγέλλοντας την αστυνομική βία και έφερε ως παράδειγμα της “υπερβάλλουσας αστυνομικής βίας”, ότι η Αστυνομία χτυπούσε τον κ. Τρίμη που παρουσιαζόταν εκείνη τη μέρα με ένα μπανταρισμένο χέρι. Και ρώτησε, “είναι κουκουλοφόρος ο κ. Τρίμης”; Πετάγομαι και λέω, “μα είναι ο αρχηγός των κουκουλοφόρων”. Είμαι βουλευτής, μιλώ σε άλλον βουλευτή και προφανώς το σχόλιό μου είναι πολιτική κριτική. Δεν είναι προσωπική αντιδικία. Δεν έχω προσωπική αντιδικία με τον κ. Τρίμη, τον οποίον δεν γνωρίζω ούτε και θέλω να γνωρίσω. Είναι ο ορισμός του άρθρου 61 του Συντάγματος. Αν αρθεί η ασυλία μου, προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει βουλευτική ασυλία για κανέναν λόγο. Αιτούμαι την μη άρση της ασυλίας μου”, τόνισε ο κ. Γεωργιάδης.
(Πηγή: enikos.gr)

Υπέρ της άρσης της ασυλίας του βουλευτή, είχαν ταχθεί επισήμως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

ΑΝΤ' ΑΥΤΗΣ


ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

Όνομα ουδέτερο πολύ ουδέτερο
Περιμένει τα γένη του έρωτα του ουσιαστικού
Ας είναι και τα δυο θηλυκά ή αρσενικά, ο Ψινάκης με τον Ρουβά
Να φάνε τα πατατάκια του αρμυρού μας μέλλοντος κι αόριστα πασατέμπο.
Να περάσει ο καιρός οριστικά και αμετάκλητα
Να κολλήσει πάνω του το τσόφλι που έφτυσε το αστραφτερό στόμα του Ηλία
Ή ένα ψίχουλο απ το θρυμματισμένο πατατάκι του Σάκη.
Το παγκάκι του παγκακίου που έγινε πάγκακο απ' τις νεολεξίες αμόρφωτων μελαμψών.
Όχι δεν είμαι λυπημένη. Θυμωμένη σε τετελεσμένο υπερσυντέλικο.
Τα δυό παλικάρια συλλογιέμαι που λάμπουν όσο το χρυσάφι του ήλιου και μάταια περιμένουν να νυχτώσει
Και το παγκάκι κατειλημμένο τρίζει ντροπιασμένο κι ανυπόμονο
Συγκεχυμένη αγανάκτηση του ουδέτερου που οι μελαμψοί καταληψίες
Δεν του επιτρέπουν να γίνει ουσιαστικό…
Στην Κυψέλη,
χωρίς Βασίλισσα. Μόνο Κηφήνες κι εργάτριες …
Χωρίς πολτό και μέλι
Κανείς δεν ξέρει τι μέλλει...

Γ.Π.

Μπάχαλο

  Τα τελευταία χρόνια, όλο και συχνότερα ακούμε στις ειδήσεις, ως γενικό χαρακτηρισμό κάθε «ακραίας» πολιτικής/κοινωνικής διαμαρτυρίας, το ν...