Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης, το σύνδρομο του ραγιά και το "σύνδρομο" της αξιοπρέπειας

Το 1973, τέσσερις Σουηδοί που κρατήθηκαν ως όμηροι κατά τη διάρκεια μιας ληστείας για έξι ημέρες σε θησαυροφυλάκιο τράπεζας,  «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους ληστές που τους κρατούσαν. Το φαινόμενο αυτό  ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Το Θύμα έχει θετικά συναισθήματα προς το θύτη
- Το Θύμα υποστηρίζει ή βοηθά το Θύτη
Στις 11 Ιουνίου ο πρωθυπουργός, ξεπερνώντας και την πιο νοσηρή ακροδεξιά φαντασίωση, αποφάσισε κατά παράβαση του νόμου του συντάγματος και  της λογικής, να μαυρίσει το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης, έτσι, χωρίς σχέδιο, με περισσή ωμότητα και τσαμπουκά, που ούτε συνταγματάρχης τριτοκοσμικής μπανανίας  δεν θα τολμούσε...
Γιατί ποια πραγματική και όχι «κατ΄επίφαση» Δημοκρατία θα τολμούσε -όχι μόνο χωρίς διαβούλευση, αλλά χωρίς κάν προειδοποίηση- να "γυρίσει τον διακόπτη της κεραίας" με τη βοήθεια της Αστυνομίας;! Ποιά Δημοκρατία θα πέταγε "εν μία νυκτί" κυριολεκτικά, 2.900 εργαζόμενους -με τις αντίστοιχες οικογένειες πίσω τους- στον δρόμο, χωρίς "διαλογή", ως "πρόβατα επί σφαγή", σοκάροντας ,  έτσι ,τραγικά, τους ίδιους, όλους τους Έλληνες, όλους τους Ευρωπαίους;!..
Τα θύματα, οι όμηροι αυτής της απόφασης, σε πρώτη φάση αντέδρασαν φυσιολογικά.
Οι αμέσως θιγόμενοι, οι εργαζόμενοι, αφού ξεπέρασαν  το σοκ, αποφάσισαν να συνεχίσουν να εργάζονται και η απόφασή τους αυτή, δημιούργησε ένα καινούργιο μοντέλο στην ενημέρωση, που επιβραβεύθηκε από τα εκατομμύρια ακροατές και τηλεθεατές, που με κάθε μέσον συντονίστηκαν με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Πριν από 10 περίπου μέρες, εμφανίστηκαν τα πρώτα συμπτώματα του συνδρόμου.
Μερικοί, άρχισαν να προβληματίζονται για το αν πρέπει να συνεργαστούν με το δήμιο, προσφέροντας οικιοθελώς το κεφάλι τους στο πάγκο του χασάπη. Βέβαια είχαν φροντίσει και οι «σεσημασμένοι πεμπτοφαλαγγίτες» να δημιουργήσουν εντυπώσεις, μετά από ιδιωτικές συνομιλίες που είχαν με τον διαπραγματευτή του χασάπη.
Οι διαπραγματεύσεις δημιούργησαν και τυφλές ελπίδες σε κάποιους, πως τα τυράκια στη φάκα θα παρέμεναν, έστω και με την πόρτα διαφυγής κλειστή, έστω ρε παιδί μου και με τη μέση μαγκωμένη από το σίδερο που θα ξεμπλόκαρε μόλις πλησίαζες σούρνωντας  και πήγαινες να αγγίξεις το τυράκι.
Ο χασάπης έχει τα μέσα δικά του και τα μέσα επιβραβεύουν την πυγμή του καθώς αυτός ακονίζει τα χατζάρια του για να μας κόψει παϊδάκια.  Η ρητορική των Μέσων οδηγεί τον κοινωνικό αυτοματισμό σε κορύφωση. Και στο κάστρο κάποιοι συνδρομίτες αυτοκτονούν με την υπογραφή τους και χωρίς επιφύλαξη καμία. Άλλωστε η επιφύλαξη, εκτός του ότι απαγορεύεται, δε συνάδει και με τα συναισθήματα συμπάθειας, αγάπης  ή και λατρείας  -που αναλόγως  με την οξύτητα του κάθε περιστατικού, τρέφει το κάθε θύμα για τον δήμιο του.
Ο καημένος οκ. Καψής πήρε μόνο 504 χιλιάρικα αποζημίωση, πριν ενάμιση χρόνο που τον πέταξε στον δρόμο ο κακόψυχος Ψυχάρης, για να αναγκαστεί ο καψερός να ξεπέσει στο Μπομπολέικο και να κάνει τον αρθογράφο, για ένα πιάτο φαΐ.
Και τις δυο φορές που μπήκε στην κυβέρνηση ούτε υπουργό δεν τον έκαναν. Ένας πτωχός πλην τίμιος υφυπουργός  της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Και θέλουμε εμείς όλοι μαζί να πάρουμε περισσότερα για αποζημίωση. Σχεδόν τα διπλά κόστισε η καταβολή των όσων δόθηκαν σε 2600 από μας, Θέλουμε κι άλλα;
Βέβαια υπάρχουν κι αυτοί κι είμαστε πολλοί, που δεν μολυνθήκαμε ούτε από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, ούτε από το σύνδρομο του ραγιά (και του σφάξε με να αγιάσω), ούτε από κανένα άλλο σύνδρομο αρρωστημένης υποταγής στο άδικο και το παράλογο.
Το μόνα σύνδρομα που μας ταλαιπωρούν, είναι αυτά της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης, τα οποία και εκφράζουμε παραμένοντας στη θέση μας και παράγοντας αντικειμενική ενημέρωση και πολιτισμό.
Στα παιδιά μας δεν έχουμε να κληροδοτήσουμε τίποτα παραπάνω από το παράδειγμά μας.

Γιώργος Παπαζαχαρίου.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Θα τους ταράξουμε στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!

 Σύντροφοι
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που ολοκληρώθηκε με το πραξικόπημα της 11ης Ιουνίου, δημιούργησε συνθήκες  και απελευθέρωσε δυνάμεις  τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να τις αναγνωρίσουμε και να τις αξιοποιήσουμε.
Η ΕΡΤ δεν έκλεισε στις  11 Ιουνίου. Ήταν κλειστή από καιρό.  Κι οι όποιες προσπάθειες –ανοίγματα, επιχειρήθηκαν από τους εργαζόμενους, αντιμετωπίστηκαν από τη συμμορία που αμέσως μετά τις εκλογές  του περσινού Ιούνη, ανέλαβε το έργο της πλήρους απαξίωσής της,  πότε με αυταρχικότητα, πότε με εσκεμμένη ασάφεια στις απαντήσεις τους, στα καίρια ερωτήματά μας, αλλά και με παραπλανητικές δηλώσεις που στόχευαν να δημιουργήσουν απατηλές εντυπώσεις για τις σκοτεινές τους προθέσεις.
Η ΕΡΤ άνοιξε στις 11 Ιουνίου, άνοιξε στην κοινωνία, που ανταποκρίθηκε στο σοκ, όχι με τα αναμενόμενα από τους πραξικοπηματίες κανιβαλιστικά αντανακλαστικά, αλλά με συσπείρωση που οδήγησε την τρικομματική κυβέρνηση στην πρώτη της μεγάλη ήττα.
Τα εκατομμύρια των ακροατών και τηλεθεατών που από την πρώτη στιγμή συντονίστηκαν με όποιο τρόπο, στο αλληλέγγυο δίκτυο μετάδοσης του σήματος μας,  που αμέσως δημιουργήθηκε και συνεχώς διευρύνεται, φανερώνουν πως η κοινωνία έχει ανάγκη από αδέσμευτες φωνές στην ενημέρωση.  Ο πήχης σηκώθηκε ψηλά. Η ΕΡΤ που άνοιξε στις 11 Ιουνίου έδειξε καθαρά τι είδους ενημέρωση θέλουμε.
1500 εκατομμύρια ώρες τηλεθέασης και ακρόασης  και 6 εκατομμύρια μοναδικοί επισκέπτες παγκοσμίως  σε μία μόλις εβδομάδα, ξεπερνούν κάθε προηγούμενο και αποκαλύπτουν  το όραμα για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση που εμείς θέλουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε.
Το πείραμα της αυτοδιαχειριζόμενης  ΕΡΤ που άστραψε και φώτισε, αμέσως μετά  το μαύρο που πήγαν να επιβάλλουν οι σκοταδιστές, εντολοδόχοι της τρόικας και των ιδιωτών, πέτυχε απόλυτα.  Παντού: στη Μεσογείων, στη Θεσσαλονίκη, στις εγκαταστάσεις των περιφερειακών ραδιοφωνικών σταθμών των μεγάλων πόλεων. Παντού οργασμός.
 Εργαζόμενοι και εθελοντές αλληλέγγυοι  καλλιτέχνες που κάθε βράδυ δίνουν συναυλίες, πνευματικοί άνθρωποι που καθημερινά δηλώνουν τη συμπαράστασή τους, συνθέτουν τον υπέροχο κόσμο που αντιστέκεται στη λαίλαπα και προσφέρει ελεύθερη αντικειμενική ενημέρωση, πολιτισμό, τον υπέροχο κόσμο που αγωνίζεται με αυταπάρνηση για την αξιοπρέπεια, την ελευθερία του λόγου, την ανθρωπιά.
 Αυτό που προέκυψε ήταν εντελώς απρόβλεπτο: απολυμένοι, οι οποίοι, αντί να πάνε στα σπίτια τους, παραμένουν στην εταιρία. Και αντί να απεργούν, εργάζονται. Τόση πολλή εργασία και χαρά δεν έχει ξαναδεί η ΕΡΤ. Παραλλάζοντας τη φράση του Ηλία Ηλιού: «Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα», εμείς ταράζουμε την κυβέρνηση στην εργασία.Θα τους ταράξουμε στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ! Και το πιο ωραίο: Το πρόγραμμα που βγάζουμε στον αέρα είναι, παρά τις αναπόφευκτες ελλείψεις του, εκατό φορές ελκυστικότερο από το παλιό. Τέτοιο πράγμα είναι ακατανόητο, δεν «πιάνεται», δεν ελέγχεται, δεν χειραγωγείται.

Το άνοιγμα της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ δημιούργησε ένα μέτρο σύγκρισης, που καταδικάζει σε αποτυχία τον οποιονδήποτε σχεδιασμό της δεξιάς κυβέρνησης των αδέξιων μαθητευόμενων μάγων.
 Η αυτοδιαχείριση είναι ο γνήσιος τρίτος δρόμος, ο πραγματικά δημόσιος και δημοκρατικός. Η χειραφέτηση των εργαζομένων δημιούργησε ένα νέο πολύτιμο κεκτημένο : την πολιτική και εργασιακή αυτονόμηση. Τώρα είναι η ώρα να παλέψουμε για τη θεσμική του κατοχύρωση.
Και κάτι ακόμα που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Το μήνα που πέρασε και ήταν προγραμματισμένο και προμελετημένο και πολύ καλά στημένο, να  περάσουμε στη νέα ψηφιακή εποχή Digea, με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση απούσα από τις διαβουλεύσεις… έγινε – επισπεύστηκε. μια άλλη μετάβαση, η μετάβαση στην διαδικτυακή ραδιοτηλεόραση, με τα εκατομμύρια ακροατών - τηλεθεατών που για πρώτη φορά συντονίστηκαν μέσω διαδικτύου.  Άκουσαν web radio και είδαν web tv
Αυτό το γεγονός επιβάλλεται να το αξιοποιήσουμε και να είμαστε παρόντες και πρωτοπόροι.

Ευχαριστώ.
Γιώργος Παπαζαχαρίου Δέλτα Φαλήρου 11/07/2013

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Εκπομπή για την κυβερνητική ανομία σε σχέση με την υπόθεση του κλεισίματος της ΕΡΤ, αλλά και γενικότερα για τα δικαιώματα στο καιρό των μνημονίων.

Η Τασία Χριστοδουλοπούλου από το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ καλεσμένη στο αυτοδιαχειριζόμενο πρόγραμμα της ΕΡΑ, συζητά με τον Γιώργο Παπαζαχαρίου για την κυβερνητική ανομία σε σχέση με την υπόθεση του κλεισίματος της ΕΡΤ.ακούστε εδώ

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

OXI

E OXI! 

Συνάδελφε,

Ζητάνε τις υπογραφές μας. Ζητάνε τη συναίνεση μας. Ζητάνε να γίνουμε συνένοχοι στο θάνατο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Να βάλουμε ταφόπλακα στο μέλλον μας. 


Εγκλωβισμένοι στην πρωτοφανή τους απόφαση να ρίξουν «μαύρο» στην ενημέρωση και τον πολιτισμό ψάχνουν διέξοδο και διαφυγή εις βάρος μας.Θέλουν ΕΜΕΙΣ να κουβαλήσουμε στις πλάτες μας το πολιτικό τους πρόβλημα. Θέλουν εμείς να υποστούμε για άλλη μια φορά κάθε είδους εργασιακή και ηθική ταπείνωση. Θέλουν εμείς να φτιάξουμε τη ΝΕΡΙΤ (ένα κακέκτυπο της ΕΡΤ μας) και στο τέλος να μας πετάξουν και πάλι στο δρόμο.

Τάζουν. Ρίχνουν τυράκια. Επιχρυσώνουν το χάπι. Η γεύση, όμως, της πραγματικότητας που μας προσφέρεται παραμένει η ίδια. Πικρή, στιφή και άδικη. Μας ζητάνε υπογραφές για 2 μήνες υποταγής στα μαύρα τους σχέδια.

Λένε πως ότι υπάρχει πλαφόν στις αποζημιώσεις. Μια απόφαση που ήδη αμφισβητείται στα δικαστήρια. Λένε πως θα φέρουν ειδική ρύθμιση όπου θα μας δώσουν τις πλήρεις αποζημιώσεις που ούτως ή άλλως δικαιούμαστε. Δεν λένε πως μια απόφαση όπου θα δίνει στον ένα απολυμένο αποζημίωση με πλαφόν και σε έναν άλλον (που θα έχει υπογράψει 2μηνη σύμβαση) «πλήρη», καταργεί κάθε απόφαση ισονομίας και δεν είναι δυνατό να ισχύσει.

Λένε πως θα φέρουν και 2η ρύθμιση η οποία θα δίνει τη δυνατότητα να μπορεί όποιος υπογράψει να συνεχίζει στο ταμείο ανεργίας. Δυνατότητα που έχει ούτως ή άλλως κάθε απολυμένος χωρίς να μπει στον κόπο να κάνει τα χατίρια και τα καπρίτσια της κυβέρνησης.

Λένε ότι όσοι υπογράψουν θα πριμοδοτηθούν στις αιτήσεις τους για τη ΝΕΡΙΤ. Μα είναι γνωστό ότι στο «αξιοκρατικό» τους σύστημα τα μόρια 2μηνών εργασίας θα έχουν παρά ελάχιστη σημασία. Αν δε τολμήσουν να δώσουν μοριοδότηση μόνο στους υπογράψαντες τότε θα έχουν κάνει άλλη μια πράξη ανισσονομίας.

Ποιο τελικά είναι το κίνητρο για να πας συνάδελφε να υπογράψεις; Πριν απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα σκέψου τα παρακάτω.

Αν τελικά ισχύσουν οι απολύσεις μας δικαιούσαι αποζημίωσης;ΝΑΙ

Ακόμα κι αν δοθεί με πλαφόν μπορείς να διεκδικήσεις την «επιπλέον» αποζημίωση δικαστικά;ΝΑΙ

Μπορείς να λάβεις επίδομα ανεργίας αν ισχύσουν οι απολύσεις μας;ΝΑΙ

Μπορείς, αν το επιθυμείς, να λάβεις μέρος στις διαδικασίες πρόσληψης της ΝΕΡΙΤ;ΝΑΙ

Μπορείς να διεκδικήσεις την επαναπρόσληψη σου στη ΝΕΡΙΤ ως μεταφερόμενο προσωπικό στο νέο φορέα και μάλιστα με το εργασιακό καθεστώς που είχες στην ΕΡΤ;ΝΑΙ

Γιατί να τους δώσεις τη διέξοδο; Γιατί να τους διευκολύνεις στο πρόβλημα ΤΟΥΣ; Γιατί να φτιάξεις ΕΣΥ μία «ΑΝΤΙ-ΕΡΤ» στην οποία δεν έχεις καμία εγγύηση πρόσληψης; Γιατί θα πρέπει να τους παρακαλάς για τα αυτονόητα που σου στέρησαν με το πάτημα ενος κουμπιού;

Συνάδελφε,

Η αταλάντευτη άρνηση μας στη δημιουργία ενός εκτρώματος στη θέση της ΕΡΤ τους φέρνει σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με την προοπτική των αναξιοκρατικών και επαίσχυντων προσλήψεων και της παραβίασης της απόφασης του ΣτΕ που κάνει λόγω για εκπομπής σήματος της ΕΡΤ Α.Ε. Θα βρεθούν εκ νέου αντιμέτωποι με τη διεθνή κατακραυγή.

Μην τους αφήσεις να σε πείσουν ότι το κάνουν για καλό σου. Θέλουν μονάχα οι ίδιοι να διασωθούν. Μην τους δώσεις ΕΣΥ το διέξοδο που δεν έχουν. 

Ο αγώνας ΜΑΣ, είναι αγώνας για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Είναι ο αγώνας για τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Είναι ο αγώνας για τα κοινωνικά και δημόσια αγαθά της Ενημέρωσης και του Πολιτισμού. Μην τα παραδώσεις στα χέρια αυτών που τα έριξαν στο «μαύρο» του σκοταδισμού τους.

Συνάδελφε,

Τώρα είναι η ώρα που περισσότερο από ποτέ θα πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να στελεχώσουμε με νεα ορμή όλα τα πόστα μας στην ΕΡΤ. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να παλέψουμε με κάθε τρόπο για την ίδια μας την ύπαρξη.

Απογείωση 1976

 Στην εξέδρα του αποχαιρετισμού  το  μαντήλι που ανέμισες  ένα τόνο πιο σκούρο απ' τη θάλασσα δύο απ' τον ουρανό τρύπα σκοτεινή στα ...