tag:blogger.com,1999:blog-14603351357368477832024-03-27T08:35:16.118+02:00ΕΓΡΗΓΟΡΣΗτοις ἐγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστον εις ίδιον αποστρέφεσθαι.radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.comBlogger427125tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-56105335707017121762024-03-14T13:23:00.003+02:002024-03-14T13:30:48.173+02:00Μπάχαλο<p> <span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: New;">Τα τελευταία χρόνια, όλο και συχνότερα ακούμε στις ειδήσεις, ως γενικό χαρακτηρισμό κάθε «ακραίας» πολιτικής/κοινωνικής διαμαρτυρίας, το νεολογισμό </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMd2wbcdvGeCorqFZUFsP-VaFfiXYcgqDMM1YDBKvUIym9JHIl69Vc2wBkysyUEj9Wpb05PLVEm40ulQ2K0owmpd4qP9pYqmlQbBQu6s3nXr0bHFjn9KNzcozomafVFxXGZ0W9D5HG90CaHztM4ILAOEdLTC4hIT4Ky9SjjWd8Oap-Eqo_scvn-AfNE6LJ/s640/mat3-e1678973072282.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMd2wbcdvGeCorqFZUFsP-VaFfiXYcgqDMM1YDBKvUIym9JHIl69Vc2wBkysyUEj9Wpb05PLVEm40ulQ2K0owmpd4qP9pYqmlQbBQu6s3nXr0bHFjn9KNzcozomafVFxXGZ0W9D5HG90CaHztM4ILAOEdLTC4hIT4Ky9SjjWd8Oap-Eqo_scvn-AfNE6LJ/s320/mat3-e1678973072282.jpg" width="320" /></a></div><br />μπάχαλο και τα παράγωγα μπάχαλα, μπαχαλάκηδες και μπαχαλάκιας. Ο μπάχαλος ή μπαχαλάκιας, είναι νεαρός συνήθως σε ηλικία που δηλώνει αναρχικός και πηγαίνει στις πορείες με μόνο σκοπό να ξεκινήσει ή να πάρει μέρος σε επεισόδια. Συνώνυμο του μπαχαλάκια, του μασκοφόρου διαδηλωτή που παρανομεί, είναι ο οξύμωρος, επίσης νεολογισμός, "γνωστός άγνωστος". Κάποιοι μπαχαλάκηδες όπως έχουν αποτυπωθεί σε πάμπολες φωτογραφίες και βίντεο, είναι άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας, που τα σπάνε γενικώς, για να χρεώσουν μετά τα επεισόδια ειδικώς στον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο… Αλλά και στον καθημερινό μας λόγο η λέξη χρησιμοποιείται ευρύτερα τελευταία για να περιγράψει την ανακατωσούρα, τη σύγχυση, όχι απαραίτητα για να στοχοποιήσει διαμαρτυρίες ή προβοκάτσιες. Μπαχαλάκηδες χαρακτηρίζονται επίσης και οι χούλιγκανς οι οποίοι ενίοτε λειτουργούν ως ο ιδιωτικός στρατός προέδρων μεγάλων ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιριών. <p></p><p style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: New; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; outline: none;"><span style="font-size: medium; outline: none;">Όσον αφορά τώρα την ετυμολογία της λέξης, επικρατεί μπάχαλο. Σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας είναι μία ηχομιμητική λέξη μιμείται δηλαδή τον ήχο γνωστών λέξεων όπως ρόπαλο κρόταλο κλπ.</span></p><p style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: New; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; outline: none;"><span style="font-size: medium; outline: none;">Στην αρχαία εβραϊκή «µπάχαλ» σηµαίνει, κατά περίπτωση, «ενοχλώ», «ανησυχώ», «φοβάμαι» και «βιάζομαι». Στην αραβική «µπιχάλι» σημαίνε ι</span><span style="font-size: large;">«διάλυση».</span></p><p style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: New; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; outline: none;"><span style="font-size: medium; outline: none;">Κατά μά άλλη ετυμολογία που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, το «μπάχαλο» είναι παραφθορά της λέξης «μπαχαολλά», της οποίας η σημασία είναι «η δόξα του Θεού» στην ορολογία της θρησκείας Μπαχάι. Ο Μπαχαολλά δίδαξε ότι η ανθρωπότητα είναι μία και μόνη φυλή και ότι έχει έρθει η εποχή για την ενοποίηση της σε μια παγκόσμια κοινωνία. Δίδαξε ότι «υπάρχει μόνο ένας Θεός, ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι από το Θεό και ότι τώρα είναι η ώρα για την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει την μοναδικότητά και την ενότητά τους. Η πίστη Μπαχάι θεωρεί αγγελιοφόρους του Θεού τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Κρίσνα, τον Βούδα, τον Ζωροάστρη, τον Ιησού και τον Μωάμεθ ένα δογματικό μπάχαλο τουλάχιστον για τους πιστούς των δογμάτων και της χωριστικότητας που εν αγνοιά τους, με φανατισμό, υπηρετούν.</span></p><p style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: New; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; outline: none;"><span style="font-size: medium; outline: none;">Και κλείνουμε με το μπαχαλορεά που προέρχεται από παραφθορά της λέξης μπακαλορεά (γαλλικό πτυχίο) και σαρκάζει κυρίως εταιρείες που λειτουργούν ανοργάνωτα και ασυντόνιστα, αλλά και άτομα που καθ' έξιν ή κατ' επάγγελμα, δημιουργούν επεισόδια και προκαλούν την βίαια καταστολή κάθε ειρηνικής διαμαρτυρίας. </span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-36657369156644575782024-03-08T20:03:00.017+02:002024-03-08T20:16:22.860+02:00Από πού και γιατί - Θρησκεία<div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSWtb2frISl_Mv-Hlb_GGvGREuL19BpKrSo-ZzunO44x9QxNtOQoSyV2ZV21mFORPJz7pgSAr-GpHVq4_ugPUwFfk0yMcrv5k78BFkxzu9mGCdDdXI1tEV6KHezsXNu-02tVElUyY2iNJIfEcIE5T8ByhgXKt6R6F7HsBW2dwsulBGXo8F0e-qfiJND4Y/s819/16520.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="819" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSWtb2frISl_Mv-Hlb_GGvGREuL19BpKrSo-ZzunO44x9QxNtOQoSyV2ZV21mFORPJz7pgSAr-GpHVq4_ugPUwFfk0yMcrv5k78BFkxzu9mGCdDdXI1tEV6KHezsXNu-02tVElUyY2iNJIfEcIE5T8ByhgXKt6R6F7HsBW2dwsulBGXo8F0e-qfiJND4Y/w400-h154/16520.jpg" width="400" /></a></div><br />Συμφωνημένος ορισμός για το τι συνιστά θρησκεία δεν υπάρχει. Σε αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκα σχετικά εύκολα 354 ορισμούς και αφορισμούς, που κινούνται ανάμεσα στο "Θρησκεία είναι το όπιο του λαού" και στο " Θρησκεία είναι το βάλσαμο της ψυχής" Τα βασικά συστατικά της θρησκείας είναι η πίστη, η λατρεία, το ήθος και ο Ιερός φόβος. Το μέγεθος του φόβου του ανθρώπου για πιθανή τιμωρία από τον Θεό που λατρεύει, ποικίλει ανάλογα με την δομή της κοινωνίας, τον τόπο, την εποχή που ζει και από τον ίδιο τον χαρακτήρα και την ψυχολογική κατάστασή του.</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Αβεβαιότητα επικρατεί και ως προς την ετυμολογία της λέξης. Κατά τον Πλούταρχο η λέξη θρησκεία ετυμολογείται από τη λέξη Θρήσσα-Θρήσσαι, δηλαδή από τις μυημένες στα Καβείρια μυστήρια θράκισσες γυναίκες που καταλαμβάνονταν από ενθουσιασμό και ιερή μανία. Παρεμφερής και η ετυμολογική προσέγγιση που βρίσκουμε στο Ετυμολογικό τό Μέγα τῆς Ἄννας Νοταρᾶ που τυπώθηκε το 1499 και στο λήμμα Θρησκεία διαβάζουμε: «Παρά τῶν Θρακῶν ἐπιμέλειαν τὴν πρὸς τὸ θεῖον καὶ τὴν Ὀρφέως</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">ἱερουργίαν. Οὗτοι γὰρ πρῶτον ἐξεῦρον τὴν περί τὸ θεῖον εὔνοιαν».Σύμφωνα με τη μελέτη του λόγιου κληρικού Δανιήλ Φιλιππίδη η ετυμολογία της λέξης «θρησκεία» προέρχεται από το σημιτικό deresh, που σημαίνει «ο δρόμος του Θεού». Τέλος, σύμφωνα με άλλη ετυμολογία, η λέξη θρησκεία, σχετίζεται με το ρήμα θρώσκω. </span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Ο Μαχάτμα Γκάντι ο μεγάλος Ινδός πνευματικός ηγέτης και πολιτικός, η επιρροή του οποίου ξεπέρασε τα όρια της χώρας αναφερόμενος στα περί Θρησκείας μας άφησε μεταξύ άλλων τα εξής: </span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία.</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Η μη-βία προϋποθέτει διπλή πίστη: πίστη στον Θεό και πίστη στον άνθρωπο.</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Για μένα οι διάφορες θρησκείες είναι όλες όμορφα λουλούδια από τον ίδιο κήπο ή κλαδιά από το ίδιο υπέροχο δέντρο. Επομένως, είναι όλες εξίσου αληθινές, αν και, επειδή προσλαμβάνονται και ερμηνεύονται με ανθρώπινα μέσα, εξίσου ατελείς.</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Μ’ αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ’ αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό.</span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></div><div><span style="color: #1d2228; font-size: medium;"><span style="background-color: white;">Στην πραγματικότητα υπάρχουν τόσες θρησκείες όσοι και άνθρωποι.</span></span></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-52459064547839594282024-03-08T19:20:00.000+02:002024-03-08T19:20:08.798+02:00 Ενδελέχεια-εντελέχεια.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6iRca1UYO0dSrkWuSX1874uIiRExj389860Imxyf1ZGVJu9v0EEBavooXERWkZPOhH7A_99rhpW-fQV6XfrPmdIeID3lBMlj6FifXrUzBzq6OzTFNd0fSp9_5ms6IiS-2ihhj3qN9lC7LCzyYomrQFfnTlUIKq00aw_ZluHOmeM0Wjj7iVP80Hvnl4p4/s768/books.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="768" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6iRca1UYO0dSrkWuSX1874uIiRExj389860Imxyf1ZGVJu9v0EEBavooXERWkZPOhH7A_99rhpW-fQV6XfrPmdIeID3lBMlj6FifXrUzBzq6OzTFNd0fSp9_5ms6IiS-2ihhj3qN9lC7LCzyYomrQFfnTlUIKq00aw_ZluHOmeM0Wjj7iVP80Hvnl4p4/s320/books.jpg" width="320" /></a></div><br /> <span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"> Ενδελέχεια-εντελέχεια. Η παρωνυμία, δηλαδή η μερική ομοιότητα των δύο αυτών λέξεων δημιουργεί συχνά σύγχυση με αποτέλεσμα αρκετές φορές να </span><span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"> τις χρησιμοποιούμε με λάθος τρόπο και σε λάθος περιστάσεις. </span><p></p><div dir="ltr" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><div dir="ltr" style="outline: none !important;"> Με τη λέξη ενδελέχεια ορίζουμε τη συνέχεια, τη διάρκεια τη συνεχή και αδιάλειπτη φροντίδα ή επιμέλεια. <span style="outline: none !important;"> Ενδελεχής είναι ο συνεχής, ο αδιάλειπτος, ο προσεκτικός, ο εξακολουθητικός, ο μακροχρόνιος, ο διηνεκής, αυτός που συντελείται ή διεξάγεται με επιμέλεια και επιμονή, ο λεπτομερής, ο εξονυχιστικός .</span></div><div dir="ltr" style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;">Λέμε: ενδελεχής προσπάθεια, ενδελεχής έρευνα, ενδελεχής μελέτη.</span></div><div dir="ltr" style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;">Η λέξη ετυμολογείται από την πρόθεση εν που δηλώνει το μέσον, τον τρόπο και το επίθετο της αρχαίας δολιχός, που σημαίνει μακρύς. <span style="outline: none !important;">Από το ίδιο επίθετο παράγονται: ο δολιχοκέφαλος (ο άνθρωπος που το μάκρος του κρανίου του είναι πολύ μεγαλύτερο από το πλάτος του<span style="outline: none !important;"> Συγκεκριμένα το μέγιστο πλάτος του κρανίου είναι λιγότερο από το 80% του μέγιστου μήκους του.</span>) , η δολιχοδρομία, το ρήμα δολιχοδρομώ (διανύω μεγάλη απόσταση). </span>Επίσης και <span style="outline: none !important;">το ουσιαστικό «δόλιχος», σήμαινε κατά την αρχαιότητα τον δρόμο των μεγάλων αποστάσεων. <span style="outline: none !important;"> Το 720 π.Χ. ο δόλιχος εισήχθη στους Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. </span></span></span></div><div dir="ltr" style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;">Η λέξη «εντελέχεια» από την πρόθεση <span style="outline: none !important;">Εν-, που σημαίνει μέσα το ουσιαστικό τέλος-, που σημαίνει σκοπός και το ρήμα έχω,</span> αποτελεί όρο της αριστοτελικής φιλοσοφίας που ορίζει την<span style="outline: none !important;"> μετεξέλιξη από την αρχική αδρανή κατάσταση στην ενέργεια που οδηγεί στην ολοκλήρωση.<span style="outline: none !important;"> Ο τελικός σκοπός του σπόρου που έγινε φυτό, είναι και εκφράζεται με την λέξη εντελέχεια διότι η τέλεια- τελική μορφή του φυτού προέκυψε από το σπόρο.</span> <span style="outline: none !important;">Παράγωγες λέξεις είναι το επίθετο εντελεχής = ο πλήρης, ο ολοκληρωμένος και το επίρρημα εντελεχώς = με τελειότητα, με πληρότητα. Με λίγα λόγια <span style="outline: none !important;">ενδελέχεια είναι η αδιάλειπτη συνέχεια, η μεγάλη διάρκεια, η επιμέλεια και η λεπτομερής φροντίδα για κάτι και εντελέχεια είναι η ολοκλήρωση, η πληρότητα μετά από δράση.</span></span></span></span></span></span></span></div></span></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-8043963261803622782024-01-21T12:12:00.002+02:002024-01-21T12:14:17.468+02:00Ου παντός πλειν ες Κόρινθον<p><span style="font-size: medium;"> Στην ελληνική Μυθολογία για την κυριαρχία της Κορίνθου ανταγωνίζονταν δύο θεοί:</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ο Ήλιος (Απόλλωνας) και ο Ποσειδώνας. Με τη μεσολάβηση του εκατογχειρα Βριάρεως συμβιβάστηκαν, παίρνοντας ο Απόλλωνας τον Ακροκόρινθο και ο Ποσειδώνας τον Ισθμό.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Κατόπιν ο Απόλλωνας παραχώρησε τα δικαιώματά του στην Αφροδίτη.</span></p><p><span style="font-size: medium;"> Πρώτη ονομασία της πόλεως ήταν «Εφύρα», από το όνομα της κόρης του Ωκεανού, που ήταν η πρώτη μυθική βασίλισσα της Κορίνθου.</span></p><p><span style="font-size: medium;"> Το όνομα είναι ενδεικτικό της τοποθεσίας όπου ευρίσκεται η Αρχαία Κόρινθος,</span></p><p><span style="font-size: medium;">από όπου τα πάντα «εφορά» (=βλέπει).</span></p><p><span style="font-size: medium;">· Κόρινθος ονομάστηκε αργότερα από τον ομώνυμο υιό του Δία (ο Κόρινθος).</span></p><p><span style="font-size: medium;">· Ο Όμηρος αποκαλεί την Κόρινθο, «Εφύραν» και «Αφνειόν» (= πλούσια, εύφορη).</span></p><p><span style="font-size: medium;">· Η προϊστορική μυθολογική περίοδος της Κορίνθου συνδέεται με πολλούς πανελλήνιους μύθους και ήρωες.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Το 629 ένας εκ των επτά σοφών της Ελλάδας ο Περίανδρος διαδέχτηκε τον πατέρα του στο θρόνο της Κορίνθου Επί των ημερών του η Κόρινθος σημειώνει τη μεγαλύτερη ακμή της, που παρατείνεται μέχρι</span></p><p><span style="font-size: medium;"> τους Περσικούς πολέμους. Τα γράμματα και οι τέχνες ανθούν, η ναυσιπλοϊα και το εμπόριο αναπτύσσονται.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Η Κόρινθος αναδεικνύεται σε θαλασσοκράτειρα δύναμη με δύο λιμάνια (των Κεγχραιών και του Λεχαίου)</span></p><p><span style="font-size: medium;"> και ιδρύει αποικίες στην Ιταλία, στην Ιλλυρία (Απολλωνία), στη Σικελία και στην Κέρκυρα.</span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHgKNAdH4DO7zG5z9wbDxIW7usMaFMjyPT2Mp4qg9JHdpe4IN-8aNTHQou4C4pDv3MZYyyVAwexx2edVJAPTMZAnC-Ehf0ElGBTy6Vu-I6Mfv57CSmzjSI4_q2cILRV2P0scvOyPbL_NLaRdS7IBEYrZ2Mmf0q5tFUtixwaIb7SZm2fyzkSOrI4zLtoECe/s1474/DSC_0197-98.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="1474" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHgKNAdH4DO7zG5z9wbDxIW7usMaFMjyPT2Mp4qg9JHdpe4IN-8aNTHQou4C4pDv3MZYyyVAwexx2edVJAPTMZAnC-Ehf0ElGBTy6Vu-I6Mfv57CSmzjSI4_q2cILRV2P0scvOyPbL_NLaRdS7IBEYrZ2Mmf0q5tFUtixwaIb7SZm2fyzkSOrI4zLtoECe/s320/DSC_0197-98.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><b>«Ου παντός πλειν εις Κόρινθον»</b>, είχε επισημάνει ο Στράβων, δεν μπορεί δηλαδή ο καθένας να ταξιδέψει και πολύ περισσότερο να ζήσει στην Κόρινθο . Γιατί η Κόρινθος στην ελληνική και στην ρωμαϊκή της φάση ήταν ''αφνειός'' δηλαδή πλούσια. Απαιτούσε έξοδα και ήταν πρόκληση για παρεκτροπές. "Eις την αρχαίαν κόρινθον υπήρχεν μέγας αριθμός ιερειών της Αφροδίτης.Αύται ελκύουσι τους ξένους πραματευτάς αφανίζουσιν εν ολίγαις ημέραις μίαν ολόκληρον αποσκευήν"σήμειωνε ο Ρήγας Βελεστινλής στο σύγγραμμά του Νέος Ανάχαρσις. </span><p></p><p><span style="font-size: medium;"> Το έτος 196 π.Χ. η Κόρινθος γίνεται έδρα της Αχαϊκής Συμπολιτείας και ορθώνεται </span><span style="font-size: large;">ως εμπόδιο στα συμφέροντα της Ρώμης.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Το 146 π.Χ. μετά την ήττα των Ελλήνων στη Λευκόπετρα (δίπλα στον Ισθμό),</span></p><p><span style="font-size: medium;"> η Κόρινθος καταστρέφεται ολοσχερώς από τον Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμμιο.</span></p><p><span style="font-size: medium;"> Για έναν περίπου αιώνα απαγορευόταν η εγκατάσταση ανθρώπων στα ερείπιά της.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Έτσι έσβησε κατά τον Κικέρωνα το «Lumen totius Graeciae»</span></p><p><span style="font-size: medium;">(το φως όλης της Ελλάδας).</span></p><div><br /></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-64691350627657498422024-01-08T01:36:00.001+02:002024-01-08T01:36:21.243+02:00FRIENDSHIPS<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFeRkdmTwbHwa2i4JKhT1wAkeshpiNL7ozpAcD2gZSmaAc9iv7g80YcxpyCd8_VZev7uxk4AySunuD0wRNFpmGMNWxR_9Zl34ic4TvpsyX-NHms0_3gSKPjFBWzvXdaM9gS5wD8Uo1lkX6izvl2ErTw8GF8hRx-qPsu74hskvdrU3H_tjHcmJR58dlimOm/s550/1_vYUBqmI6Q8rR_vO4BgUXOQ.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="550" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFeRkdmTwbHwa2i4JKhT1wAkeshpiNL7ozpAcD2gZSmaAc9iv7g80YcxpyCd8_VZev7uxk4AySunuD0wRNFpmGMNWxR_9Zl34ic4TvpsyX-NHms0_3gSKPjFBWzvXdaM9gS5wD8Uo1lkX6izvl2ErTw8GF8hRx-qPsu74hskvdrU3H_tjHcmJR58dlimOm/s320/1_vYUBqmI6Q8rR_vO4BgUXOQ.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-66231228062692924472024-01-08T00:15:00.001+02:002024-01-08T00:15:56.957+02:00Ποδόσφαιρο<p>Ποδόσφαιρο<br /></p><p></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4-JZaIanIOjpkWHKtQ239-Dy1GwKpwLigFIWjpT-9TaIcKI7RVPgbIwr3ZMtYbA7PQLrXbTeYAzkjzli8PBtWl504ATQBxtX_ftbOTDweklUE9flaDL9cTHySEz_qw9xEMkLLisSKdfpW3AgW9AjV4Sa5YLdqWlyvl3_pbS_KEPMYJgRzLgtqTgJ2K9oO/s299/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(5).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="299" height="123" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4-JZaIanIOjpkWHKtQ239-Dy1GwKpwLigFIWjpT-9TaIcKI7RVPgbIwr3ZMtYbA7PQLrXbTeYAzkjzli8PBtWl504ATQBxtX_ftbOTDweklUE9flaDL9cTHySEz_qw9xEMkLLisSKdfpW3AgW9AjV4Sa5YLdqWlyvl3_pbS_KEPMYJgRzLgtqTgJ2K9oO/w299-h123/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(5).jpg" width="299" /></a></span></div><span style="font-size: medium;">Με λέξεις από το βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο θα ασχοληθούμε σήμερα.</span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Και ξεκινάμε από τη σέντρα όπου στήνεται η μπάλα για να ξεκινήσει το παιχνίδι.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Η Σέντρα προέκυψε από μεταφορά του αγγλικού center, στην ουσία, όμως, είναι αντιδάνειο ελληνικής λέξης. Οι Λατίνοι δανείστηκαν το ελληνικό “κέντρον” και το μετέτρεψαν σε centrum. Aπό τους Λατίνους το δανείστηκαν και οι Άγγλοι μετατρέποντας το σε center. Aπό τα Αγγλικά δανειστήκαμε, στις αρχές του αιώνα τη δική μας λέξη. Αυτούσια μεταφορά από την αγγλική είναι και οι λέξεις σέντερ μπακ (κεντρικός αμυντικός), σέντερ φορ (centre fore: κεντρικός επιθετικός)</span></p><p><span style="font-size: medium;">Μπάλα: Προέρχεται από το Ιταλικό palla, διαλ.: balla, αρχαία γερμ: bal. Στα ελληνικά αποδίδεται ως σφαίρα και απ΄ εδώ σχηματίστηκαν οι λέξεις: ποδόσφαιρο καλαθοσφαίριση, υδατοσφαίριση κ.ά.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Πάσα: η μεταβίβαση. Από τα Λατινικά μας έρχεται τούτη η λέξη < passare: περνώ. Στα Ελληνικά βρίσκουμε και τις λέξεις: πασάρω, πασάρισμα, πασούλα, πασίτσα, πασαδόρος.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Το Πέναλτι, η τιμωρία, στα Αγγλικά, η εσχάτη των ποινών στο ποδόσφαιρο, έχει κι αυτό ελληνική προέλευση. Πρόκειται για ένα, ακόμα, αντιδάνειο και παράγεται από το αρχαίο ελληνικό: ποινή> λατ. Poena> poenalis> poenalitas > αγγλ. Penalty</span></p><p><span style="font-size: medium;">γκολ < αγγλ. Goal, αρχικά δήλωνε το σημείο που καταλήγει μία διαδρομή. Με την ποδοσφαιρική σημασία μαρτυρείται στην Αγγλική από το 1548. Στα ελληνικά αποδίδεται με τη λ. “τέρμα”</span></p><p><span style="font-size: medium;">Σκορ: το αποτέλεσμα ενός αθλητικού αγώνα score< αρχ, αγγλ. scora: χαράσσω, μετρώ με βάση τις χαρακιές</span></p><p><span style="font-size: medium;">σουτ: στα ελληνικά η βολή από το αγγλικό shoot< πυροβολώ, εκτοξεύω (σουτάρω, σουτάκι, σουτάρα, σουτέρ)</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ντέρμπι</span></p><p><span style="font-size: medium;">Η άκλιτη λέξη ντέρμπι προέρχεται από την αγγλική πόλη Derby (κεντρική Αγγλία, πρωτεύουσα της επαρχίας Ντερμπισάιρ, 230.000 κατοίκους. Προφέρεται: ντάρμπι)Ο ΧΙΙ κόμης του Ντέρμπι, ο Edward Stanley, στο μακρινό 1780, οργάνωνε ιππικούς αγώνες, οι οποίοι είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον (αλλά και το πάθος) όλων των φιλίππων. Μάλιστα, ο ιππικός αγώνας ήταν το γεγονός της χρονιάς στο Ηνωμένο Βασίλειο και ονομαζόταν The Derby. Έτσι, έμεινε το όνομα του σε οποιονδήποτε αγώνα είναι ιδιαίτερης σημασίας, ή προσελκύει φανατικούς.</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-71576793692449081852024-01-05T18:07:00.008+02:002024-01-05T18:39:29.524+02:00Δυστυχώς επτωχεύσαμεν<p> <span style="font-size: medium;">Διαχρονικά επίκαιρο δυστυχώς το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»! </span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSUQ2MtapvQPMKxvtkP_wxE-BPUyxZTGXDs3hXrV51K7kO4MKYWwAAzsNC68IJkVd3Vq60g9Xa918QAfKKss9vHX2kTGp0kmgvsJ8vow5fkC2eoRjWhiq4DT2wfZLfiBLVQlK_SVb93NzUz6EkYuHZd-ZytOGLR-K-lVb2Qgyntrn0kR3gCvrnRidn7uw3/s296/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(4).jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="170" data-original-width="296" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSUQ2MtapvQPMKxvtkP_wxE-BPUyxZTGXDs3hXrV51K7kO4MKYWwAAzsNC68IJkVd3Vq60g9Xa918QAfKKss9vHX2kTGp0kmgvsJ8vow5fkC2eoRjWhiq4DT2wfZLfiBLVQlK_SVb93NzUz6EkYuHZd-ZytOGLR-K-lVb2Qgyntrn0kR3gCvrnRidn7uw3/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(4).jpg" width="296" /></a></span></div><span style="font-size: large;">Τα λόγια αυτά φέρεται να είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης στις 10 Δεκεμβρίου 1893 από το βήμα της Βουλής προς τους βουλευτές. Και λέω «φέρεται» γιατί πουθενά στα πρακτικά της Βουλής της εποχής δεν αναφέρεται τέτοια φράση. Φυσικά το νόημα αυτών που είπε συνοψίζονταν στις δύο αυτές λέξεις.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα βίωνε κάτι τέτοιο, </span></p><p><span style="font-size: large;">Το 1827 η ελληνική κυβέρνηση αδυνατώντας να αποπληρώσει τα δυο δάνεια της ανεξαρτησίας με τους εξαιρετικά απεχθείς όρους τους οδηγήθηκε στην πτώχευση.</span></p><p><span style="font-size: large;">Το 1843 η οικονομική κατάσταση ήταν χάλια και η χώρα αδυνατούσε να πληρώσει τις δόσεις από το δημόσιο χρέος. Οι «εγγυήτριες» δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) αρνήθηκαν να <br />δώσουν την τρίτη δόση του δανείου του 1832, έτσι ο βασιλιάς Όθωνας υποχρεώθηκε να κηρύξει πτώχευση και άρχισε να αναζητεί καινούριο δάνειο. </span></p><p><span style="font-size: large;">Μετά ακριβώς από 50 χρόνια ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης ανακοίνωσε στους εμβρόντητους βουλευτές στις 10 Δεκεμβρίου 1893 την αδυναμία της χώρας να εκπληρώσεις τις δανειακές της υποχρεώσεις. Η παράδοση λέει πως τελικά είπε τη περίφημη φράση «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»! Μέχρι το 1898 είχαμε οδηγηθεί στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ) όπου οι πιστωτές της χώρας δέσμευσαν τα σημαντικότερα από τα δημόσια έσοδα έναντι του χρέους της χώρας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Σημειώνεται ότι παρόμοια επίσης φράση, ελαφρά παραλλαγμένη, χρησιμοποίησε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν με την φράση του «τελικώς επτωχεύσαμεν» τον Μάιο του 1932, η κυβέρνησή του θα κηρύξει για άλλη μια φορά πτώχευση της Ελλάδας, κάτω από το υψηλό χρέος του εξωτερικού δανεισμού, επικαλούμενος ακόμη και τη Μικρασιατική Καταστροφή, που είχε σημειωθεί δέκα χρόνια πριν, αλλά και τη διεθνή οικονομική ύφεση από το Κραχ του 1929.</span></p><p><span style="font-size: large;">Σήμερα που η «επικοινωνία» της παραπληροφόρησης ωραιοποιεί τις καταστροφές, η λέξη πτώχευση έχει αντικατασταθεί στο λεξιλόγιο αυτών που την επιβάλλουν, μονολεκτικά από το ασαφές ουδέτερο, «μνημόνιο», περιφραστικά από τον ευφημισμό, «πρόγραμμα οικονομικής αναπροσαρμογής» και στη γλώσσα της αγοράς από τον όρο PSI (αγγλικά: Private Sector Involvement, ελληνικά: Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα),</span></p><div><br /></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-848335374097143592024-01-02T01:36:00.004+02:002024-01-02T01:38:38.085+02:00Τώρα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn0-RvF7H3ZDkUOyxm7txIqAypNNSLHhkjVK_mZKmEE4cacKlBkpZIbbBoif9_C0SjX8AMUj06CMTNUz1iLwREY-t_Tlh4CJf6DobNCmLFFOJeQzgzZLjzdB5T2im7k8hRNIGaDXwmpIu8m6X38SyAL80D_iVio5Cx5sPyvW7sqgJ6AnctzpkUqxyRJKHn/s275/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(2).jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn0-RvF7H3ZDkUOyxm7txIqAypNNSLHhkjVK_mZKmEE4cacKlBkpZIbbBoif9_C0SjX8AMUj06CMTNUz1iLwREY-t_Tlh4CJf6DobNCmLFFOJeQzgzZLjzdB5T2im7k8hRNIGaDXwmpIu8m6X38SyAL80D_iVio5Cx5sPyvW7sqgJ6AnctzpkUqxyRJKHn/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(2).jpg" width="275" /></a></div><span style="font-size: large;">Το "τώρα" και το "πάντα" αλληλοπεριχωρούνται αλληλοαναιρούμενα στο "είμαι".</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Αυτό που είμαι τώρα δεν ήμουν πάντα, ήμουν αλλιώς. </span></p><p><span style="font-size: large;">Όμως πάντα ήμουν αυτό που είμαι.</span></p><p><span style="font-size: large;">Μήπως δεν είμαι; όμως το "τώρα" υπάρχει πάντα.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLT_mgtkcY7_CvP4eP9P68iQtzk2xlBzqJnmdsjwYqhQdZP8whqiAEJS_DJFfKX0Z1PMAYLpOro3FpFmkIdLppkix_NySd89lgnwgU-ItM9Hr-JN37OxI9ItbpIZB67bocoOiADvueWdOP22GPNQTJjGtkELb2b6Y5r3Mlz9DYJvEcl5L5lmYwRDLx0YcH/s865/Forever-Now.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="865" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLT_mgtkcY7_CvP4eP9P68iQtzk2xlBzqJnmdsjwYqhQdZP8whqiAEJS_DJFfKX0Z1PMAYLpOro3FpFmkIdLppkix_NySd89lgnwgU-ItM9Hr-JN37OxI9ItbpIZB67bocoOiADvueWdOP22GPNQTJjGtkELb2b6Y5r3Mlz9DYJvEcl5L5lmYwRDLx0YcH/s320/Forever-Now.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: large;">Και πάντοτε είναι τώρα, συμπιεσμένο απ' τις συμπληγάδες του χρόνου μέχρι ανυπαρξίας.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Πιέζομαι αφόρητα.-</span></p><p><span style="font-size: large;"><br /></span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-5942134020920743652023-12-31T21:19:00.015+02:002024-01-01T15:12:18.287+02:00ΣΑΡΑΝΤΑ (ΡΑΔΙΟ)ΚΥΜΑΤΑ<span style="font-family: arial; font-size: medium;"><br /></span><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Η απρόσεκτη κόρη του Δον Χουάν με δύο πικάπ απογειώθηκε</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">και χωρίς νυχοκόπτη</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">στον Αστερισμό του Ωρίωνα κατευθύνθηκε κι από εκεί</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><span>ως το θερινό τρίγωνο που με εντολή άνωθεν </span><span>έδυσε</span><span> </span></span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><br /></span></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbE2X_HIrsidT-4E9zAL6m-D64nzR-9-2TxWUxFte2DWxNNOj1TBNZhAb6J1NhqPosZka9yhBYKJKl6-Ci6T9HOVwmvleHk4cnXUbKkUam1Th1_-LHKOrPHaCbXSgj-x3gEdzOZvEgpGGECRQ1GIhjRdx9C2-dGeQa92f8zS4qCGNB25yMM-AN_0WXd-5S/s200/images%20(1).jpg" style="clear: left; display: inline; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="200" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbE2X_HIrsidT-4E9zAL6m-D64nzR-9-2TxWUxFte2DWxNNOj1TBNZhAb6J1NhqPosZka9yhBYKJKl6-Ci6T9HOVwmvleHk4cnXUbKkUam1Th1_-LHKOrPHaCbXSgj-x3gEdzOZvEgpGGECRQ1GIhjRdx9C2-dGeQa92f8zS4qCGNB25yMM-AN_0WXd-5S/s1600/images%20(1).jpg" width="200" /></span></a></div></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Σας είπα να μην παίζετε με τα κουμπιά την τελευταία στιγμή.</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Η Μαίρη δώρο Μπάρτσελορ στο διάδρομο του Δημαρχείου.</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Άυλη κληρονομιά εκ του πατρός εκπορευόμενη λέξεις ταξιδιάρες</span></div><div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> Βραχέα μεσαία και fm κάτω απ' το μαξιλάρι</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> Στις γειτονιές της Ελλάδας το επικοινωνώ αμετάβατο άνθισε αλληλεγγύη, </span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">σκιά αεροπλάνου σαν χάδι ζευγάρωσε με τη σκιά του τρένου</span></div></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Ραδιοδρόμιο απογείωσης, Μαύρο πολύχρωμο,</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">γνωριστήκαμε στο σκοτάδι, </span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;">ψαχουλεύοντας πρόσωπα,</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> αγγίξαμε τόξα ουράνια</span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><span> και </span><span>στις καθημερινές αγωνίες μας,</span></span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> γίναμε φίλοι και σύντροφοι. </span></div><div><span style="font-family: arial; font-size: medium;"><span>Σαράντα χρόνια, σαράντα</span><span> κύματα, χαρμολύπη.</span></span></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-84614029364310931062023-11-27T16:01:00.002+02:002023-11-27T16:01:17.167+02:00Φόβος<p><b> <span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px;">Ο Φόβος είναι φυσικό, κοινό συναίσθημα. Όλοι φοβόμαστε.</span></b></p><p><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px;">Το στοίχημα είναι ποιος θα ελέγξει το φόβο και θα τον διαχειριστεί προς όφελός του.</span></p><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Ο Φόβος είναι το παραισθησιογόνο της εξουσίας, κι η ελπίδα, πως αυτό που φοβάσαι και βλέπεις να συμβαίνει στο διπλανό σου, δεν θα συμβεί σε σένα, ένα από τα συμπτώματά του.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnnAmT-J2aDQNwTwOMoAP9obS7I2cCnc0X0-9cmFY5hOkSIMEAOw9fk30E61Kjm_v4Wsw_JpwFkPdWbtJQVYJFFDwfRdRcU4iTmxqt3a7xuBIGsAAfamtmpzRqN-W5Lw0OpwTz7QLM3WxF/s1600/423032_3075418958166_2000720397_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; color: #3778cd; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnnAmT-J2aDQNwTwOMoAP9obS7I2cCnc0X0-9cmFY5hOkSIMEAOw9fk30E61Kjm_v4Wsw_JpwFkPdWbtJQVYJFFDwfRdRcU4iTmxqt3a7xuBIGsAAfamtmpzRqN-W5Lw0OpwTz7QLM3WxF/s320/423032_3075418958166_2000720397_n.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="320" /></a>Ο Φόβος είναι εργαλείο χειρισμού συνειδήσεων, η εξουσία τον χρησιμοποιεί για να σε παραλύσει και να παραμορφώσει την πραγματικότητα που αρνείσαι να δεις γιατί ελπίζεις.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Δεν υπάρχει ελπίδα χωρίς φόβο, ούτε και φόβος χωρίς ελπίδα.<b> Στο κασελάκι της Πανδώρας μια φρούδα ελπίδα μας παραμυθιάζει αδιαμεσολάβητα</b>.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;"> Ο δικός μας φόβος μπροστά στην καταστροφή, δεν την αποτρέπει, την επισπεύδει.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Η εποχή της πλαστής ευδαιμονίας μαζί με τις ψευδαισθήσεις της τελείωσε.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;"><b>Η αποχαυνωμένη από τη συνταγή του <span lang="EN-US">life</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">style</span><span lang="EN-US"> </span> κοινωνία</b>, ανήμπορη να αντιδράσει παρακολουθεί από τον αναπηρικό καναπέ τα κατορθώματα του Batman και… ελπίζει.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;"><b> Η Μικροαστική καταστροφή </b> συντελείται επιτυχώς με τη συνταγή Σοκ και Δέος. Η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Πρόνοια, θυσιάζονται στο βωμό του «Υγιούς Ανταγωνισμού». Οτιδήποτε «δημόσιο» απαξιώνεται και προκρίνεται το «ιδιωτικό». Η Δημοκρατία μετατρέπεται σε κενό γράμμα. Για να περιγράψουμε το πολίτευμά μας καταφεύγω στη νεολεξία και προτείνω τον όρο «Ιδιωτικοκρατία».</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Ως πότε θα ιδιωτεύουμε; Ως πότε θα πότε θα παραμένουμε <span lang="EN-US">idiots</span> που τους κυβερνούν οι ιδιώτες και ιδιοτελή συμφέροντά τους; </div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Στην τραγωδία που βιώνουμε ο από μηχανής θεός δεν θα παρουσιαστεί με γερανό απ’ έξω. Μέσα μας καθεύδει, σκεπασμένος από τα συντρίμμια της προστασίας της εργασίας, της συλλογικής μνήμης, της αξιοπρέπειας. Ήρθε η ώρα να τον ξυπνήσουμε για να μαζέψουμε τα κομμάτια μας, για να ξανασταθούμε στα πόδια μας, να βρούμε επί τέλους τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση, υπερηφάνεια και αυτοεκτίμηση. </div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. </div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-81781416753457367192023-11-25T00:09:00.001+02:002023-11-25T00:09:57.755+02:00Μεσσιανισμός<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ZuGvPPc3gQIsw3IGioOKhpUuAUD65CmvP3jdkg-hgs1ee6GqcfVuB17_yVzi5vKEP5mYZA6IS8CILV7DxrOIATDtctfmrYi_oqcGRVjz86VTZh-D1Q7tN3QzMmD9_sq1FasXvhANKLJmySJO5ErrWByLX8zd2bd0aaHnFTmkpAiVACZxrsSLcZPCNaQc/s750/stef1-750x527.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="750" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8ZuGvPPc3gQIsw3IGioOKhpUuAUD65CmvP3jdkg-hgs1ee6GqcfVuB17_yVzi5vKEP5mYZA6IS8CILV7DxrOIATDtctfmrYi_oqcGRVjz86VTZh-D1Q7tN3QzMmD9_sq1FasXvhANKLJmySJO5ErrWByLX8zd2bd0aaHnFTmkpAiVACZxrsSLcZPCNaQc/s320/stef1-750x527.png" width="320" /></a></div> <b>Με τον όρο
Μεσσιανισμός</b> χαρακτηρίζεται γενικότερα το σύνολο των παραδόσεων που
ανέπτυξαν διάφοροι λαοί, οι οποίες και αποτέλεσαν ή συνεχίζουν να αποτελούν
πίστη για την έλευση κάποιου Λυτρωτή - με την έννοια του Μεσσία -, ως
απεσταλμένου από τον Θεό της πίστεώς τους, που θα τους απαλλάξει από διάφορα
δεινά. Η λέξη εμφανίζεται στα τέλη του 19ου αι. και αποτελεί μεταφορά στην
ελληνική του γαλλικού messianisme (-isme =-ισμός), που σχηματίστηκε από την
ελληνιστική λέξη Μεσσίας που με τη σειρά της αντλεί την καταγωγή της από το
εβρ. Masiah που σημαίνει χρισμένος με λάδι).<p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p>Η πίστη στην ύπαρξη ή
στη μελλοντική παρουσία ενός «μεσσία» - Υπεράνθρωπου, ενός σωτήρα σε
θρησκευτικό και κατ’ επέκταση σε εθνικό, πολιτικό ή κοινωνικό επίπεδο, δηλ. σ’
ένα πρόσωπο με εξαιρετικές ικανότητες (= «χαρισματικό ηγέτη»), το οποίο, όπως
πιστεύεται, θα λυτρώσει το λαό ή το έθνος από τα προβλήματά του.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p>Ο μεσσιανισμός δεν περιορίζεται στη θρησκεία. Διαποτίζει ως
αντίληψη και ως προσδοκία (= μεσσιανική
νοοτροπία, μοιρολατρική τάση) τον πολιτικό και κοινωνικό βίο κάποιων λαών,
κατεξοχήν της Ανατολής, η ζωή (κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική) των οποίων
παρουσιάζεται συχνά τραγικά υποδεέστερη.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p>Δημιουργεί άτομα ανασφαλή και ψυχολογικά εξαρτημένα, άβουλα,
πειθήνια όντα - δηλ. «υπηκόους» και όχι «ενεργούς πολίτες» - ευνοεί την
επικράτηση αυταρχικών – ολοκληρωτικών καθεστώτων, αδρανοποιεί τη σκέψη και την
κριτική στάση και, κατ’ αυτό τον τρόπο,
υποβιβάζει την αξία και αυτονομία του ανθρώπου ως ελεύθερου και αυτεξούσιου
όντος.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Τέτοιες αντιλήψεις απαντώνται συνηθέστερα από θρησκευτικούς
συγγραφείς - ερευνητές που άλλοτε προσδιορίζουν σαφώς τον χρόνο της έλευσης του
αναμενόμενου Μεσσία και άλλοτε, τις περισσότερες φορές, με συγκεχυμένο
προσδιορισμό με αοριστίες και αλληγορίες.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ειδικότερα ο Μεσσιανισμός αναπτύχθηκε από Εβραίους
συγγραφείς που ομιλούν σε μεγάλη έκταση για τον Μεσσία ως αναμενόμενο Σωτήρα
που θα αποκαταστήσει το ιουδαϊκό έθνος. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στον Σωτήρα
Δία όχι όμως σε μεσολάβηση ενός Μεσσία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Μετά την ενανθρώπιση του Ιησού Χριστού, οι «πιστεύσαντες» -
Χριστιανοί - έπαψαν να πιστεύουν σε άλλο Μεσσία, οι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“μη πιστεύσαντες” όμως Εβραίοι, διατήρησαν
τις αντιλήψεις αυτές των προγόνων τους και εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να
εμμένουν σε παρόμοιες παραδόσεις αναμένοντας την έλευση του Μεσσία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Πάντως και σήμερα ακόμη διατηρούνται και σε άλλους λαούς
παρόμοιες μεσσιανικές ιδέες περί της έλευσης ενός μελλοντικού αναμορφωτή της
ανθρωπότητας με διάφορες προεκτάσεις, άλλοτε διάσωσης και άλλοτε
καταστροφολογίας, που πηγάζουν κυρίως κυρίως από την άγνοια, αλλά και τον πόθο
μιας καλύτερης και δικαιότερης ζωής <o:p></o:p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-20078261421871684792023-11-23T08:30:00.000+02:002023-11-23T08:30:02.957+02:00 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΟΑΡΧΙΑ; Τι λέει η Ακαδημία;<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 22px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;">ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΟΑΡΧΙΑ; Τι λέει η Ακαδημία;</h3><div class="post-header" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1em;"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-4785134681619130461" itemprop="description articleBody" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 1.4; position: relative; width: 896px;"><div dir="ltr" trbidi="on"><span style="background-color: #eeeeee; color: #444444; font-size: 13px;"><br /></span><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmnHpJ3FzJTsq-qJfWkHszgdn3iF475_BusmwC60ZWg8DYkqIEm3RhDkZ9K5jkV2fIbXRIF8tDzqMxG_REJxchm0tLT4ezLG2OfveruXYa-wfnJW9u0liSTCCULlyKRn-ji9Jv4GXL1Q8A/s1600/E-9-14-Exporting-Democracy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><br /><span style="color: #eeeeee;"><span style="background-color: #444444; font-size: 14px;"><i>=</i></span></span><span style="color: #3778cd;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border-color: transparent; border-image: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; font-size: 13px;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmnHpJ3FzJTsq-qJfWkHszgdn3iF475_BusmwC60ZWg8DYkqIEm3RhDkZ9K5jkV2fIbXRIF8tDzqMxG_REJxchm0tLT4ezLG2OfveruXYa-wfnJW9u0liSTCCULlyKRn-ji9Jv4GXL1Q8A/s320/E-9-14-Exporting-Democracy.jpg" style="background: transparent; border-radius: 0px; border: 1px solid transparent; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.2) 0px 0px 0px; padding: 8px; position: relative;" width="320" /></span></span></a></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><br /></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><br /></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><b>Οι έννοιες του δημόσιου και του ιδιωτικού,</b> βρίσκονται στο προσκήνιο τελευταία και μάλιστα με μια ιδιότυπη μεροληψία που αποθεώνει ό,τι το ιδιωτικό και απαξιώνει κάθε τι δημόσιο. </div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><b>Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν τον οποίο δεν συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης</b>. Για τον Αρχαίο Έλληνα το να μην παραβρεθείς ήταν οκνηρία. Πρώτα ήσουν μέλος του κοινωνικού συνόλου και μετά άτομο. Κύριο μέλημά σου ήταν να ενδιαφέρεσαι για την κοινωνία. Μάλιστα όποιον δεν συμμετείχε του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα [κοινωνικός θάνατος δηλαδή],ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος η εξορία. Ιδιώτης σήμερα είναι αυτός που δεν ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή δεν είναι δημόσιος ή κρατικός υπάλληλος. Και τέλος με την επιστημονική (ιατρική) έννοια του όρου σημαίνει αυτόν που πάσχει από ιδιωτεία, είναι δηλαδή πνευματικά ανάπηρος, ηλίθιος.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;">Η λέξη προέρχεται από το επίθετο της αρχαίας Ελληνικής ίδιος (=ατομικός) και την παραγωγική κατάληξη –ώτης.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><b>Στον αντίποδα δημόσιος είναι αυτός που ανήκει στο δήμο, στον λαό, στην κοινότητα, </b>ο κρατικός, ο κοινός.<br /><a name="more"></a></div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><b>Η λέξη δημοκρατία αποτελείται από τα συνθετικά ‘δήμος’</b> (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα)<b> και ‘κράτος’</b> (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία). Η λέξη ‘κράτος’ είναι μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Στις λέξεις ‘μοναρχία’ και ‘ολιγαρχία’ το δεύτερο συνθετικό ‘άρχω’ σημαίνει ‘κυβερνώ, οδηγώ, κυριαρχώ’. Είναι πιθανό ο όρος ‘δημοκρατία’ να επινοήθηκε από τους δυσφημιστές της που απέρριπταν την πιθανότητα μίας, ούτως ειπείν, ‘δημαρχίας’. Οποιαδήποτε κι αν ήταν η αρχική απόχρωση, ο όρος υιοθετήθηκε από τους Αθηναίους δημοκρατικούς. Η λέξη παρουσιάζεται στον Ηρόδοτο, που έγραψε μερικά από τα πρωιμότερα σωζόμενα γραπτά, αλλά ίσως δεν χρησιμοποιήθηκε πριν το 440-430 π.Χ. Δεν είναι σίγουρο ότι η λέξη χρησιμοποιήθηκε από τη στιγμή της γέννησης της δημοκρατίας, αλλά από το 460 π. Χ. γνωρίζουμε την ύπαρξη του ονόματος ‘Δημοκράτης’, που προφανώς δόθηκε από τους γονείς στο παιδί τους ως ένδειξη δημοκρατικής νομιμότητας. Ο όρος δημοκρατία, πάντως, ουσιαστικά δηλώνει ‘το πολίτευμα εκείνο στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της συνέλευσης των εχόντων πολιτικά δικαιώματα’.</div><div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #444444; font-size: 13px;"><b>Σήμερα θα ήταν πιο δόκιμο να ονομάσουμε το πολίτευμά μας ιδιωτικοκρατία, ή εναλλακτικά ιδιωτικοαρχία.</b> Και ο καθένας ας επιλέξει τι σημαίνει γι αυτόν το πρώτο συνθετικό… Ο όρος αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να καθιερωθεί για να περιγράψει αμφίδρομα το πολίτευμα εκείνο στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών ,των εχόντων, και αυτοί που άρχονται είναι οι ιδιώτες οι <span lang="EN-US">idiots</span>. </div></div></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-91627613202484100202023-10-24T20:17:00.001+03:002023-10-24T20:17:07.143+03:00Από πού και γιατί - Άγαλμα<p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk3WEmQ_o8HDsGu7Goet_kxEPG9ofHEUR3O5MtO91Bdb7TrJbVo72MNwvnf_tXh2jw5KsBzUBvLAVABVjZvWvgcp8f47wVjrRBGqqCMwmUYg-H_DJVkOLy2wbhl0rDgZdQC5fiGT29BlpUQ1MzSDklnPysza3R61FYN5sykGEIv2RBvZQthHIePvVGiexm/s1900/weekend_telismegalh.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="975" data-original-width="1900" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk3WEmQ_o8HDsGu7Goet_kxEPG9ofHEUR3O5MtO91Bdb7TrJbVo72MNwvnf_tXh2jw5KsBzUBvLAVABVjZvWvgcp8f47wVjrRBGqqCMwmUYg-H_DJVkOLy2wbhl0rDgZdQC5fiGT29BlpUQ1MzSDklnPysza3R61FYN5sykGEIv2RBvZQthHIePvVGiexm/s320/weekend_telismegalh.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"> Η λέξη άγαλμα, σήμαινε αρχικά κάθε τι που προκαλεί ευχαρίστηση, αλλά στη συνέχεια κατέληξε να σημαίνει, εξαιτίας της συνήθειας που είχαν οι αρχαίοι να στήνουν ομοιώματα των θεών προς τιμήν τους, κάθε ομοίωμα από μάρμαρο, ξύλο, μέταλλο ή πηλό που απεικόνιζε, είτε θεούς είτε ημίθεους. Η λέξη άγαλμα ετυμολογείται από το ρήμα αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι αισθάνομαι ήρεμη και βαθιά χαρά, ευφραίνομαι). Όταν κάποιος κοιτάζει, θωρεί ένα καλλίμορφο άγαλμα η ψυχή νιώθει ευχαρίστηση, αγάλλεται δηλαδή. Και η θέαση του παρατηρούμενου επιφέρει αγαλλ – ίαση. Δηλ, όταν κοιτάζουμε ένα ευειδές αισθητικά άγαλμα -αλλά και οτιδήποτε ωραίο τέρπει τα μάτια μας-, η ψυχή μας της οποίας η υγεία συνάδει με την του σώματος υγεία, χαίρεται (αισθάνεται αγαλλίαση, ιάται, γιατρεύεται)</span><p></p><p><span style="font-size: medium;"> Η σημασία της λέξης στα ομηρικά έπη είναι «κόσμημα», «στολίδι τών βασιλέων» Η ετυμολογία από το αγάλλομαι .επισημαίνεται από τον Ησύχιο: «ἄγαλμα πᾶν ἐφ’ ᾧ τις ἀγάλλεται». Στον Ηρόδοτο και στους Αττικούς συγγραφείς σημαίνει «ομοίωμα προσφερόμενο σε κάποιο θεό», ενώ ο Ισοκράτης κάνει διάκριση μεταξύ ομοιωμάτων ανθρώπων (εικόνων) και ομοιώματος του Δία (αγάλματος). Τελικά η σημασία της λ. γενικεύεται ήδη στον Πλάτωνα και είναι ευρύτερη από τη σημασία. της λ. ἀνδριάς.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Στα νέα ελληνικά με τη λέξη άγαλμα ορίζουμε κάθε τρισδιάστατο γλυπτό και κάθε είδους ομοίωμα σκαλισμένο σε μάρμαρο, σίδερο ή άλλο υλικό. Μεταφορικά έμεινε άγαλμα αυτός που εξεπλάγη από κάτι που είδε ή άκουσε και δεν το περίμενε με τίποτα. Επίσης ωραίος σαν άγαλμα είναι ο ευειδής, ο εξαιρετικά όμορφος με συμμετρικές, αρμονικές διαστάσεις. Την ακινησία και όχι την αγαλλίαση που προκαλεί, προτίμησαν ως ιδιότητα οι Λατίνοι και το αγαλμα έγινε statutae, από το ίστημι,κι έτσι ακίνητο υιοθετήθηκε από όλες τις λατινογενείς γλώσσες: statue στα αγγλικά, γαλλικα, γερμανικά statua στα ιταλικά, estatua στα Ισπανικά και πορτογαλικά, statuie στα ρουμανικά.</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-36982720414432873242023-10-22T13:18:00.007+03:002023-10-25T21:58:07.442+03:00Από πού και γιατί - Βολονταρισμός<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH0K7CTgJYqo-__JSLDI-XrrL9oMlagobtQIDzh3ElH1bo6YMAFn7CHUSsIb-926CTAoEAyrAxje01XrBMTHZDI_inSxbmZf3HIhhNciPt3sqldiqLK5aapjP1tpHA4aSLnEptpDMKs0Xe2r3ZsXyYbxa7QACag7FV2xx92grjmMiAoLtatnbyFdrUQ-n5/s750/iStock_000036609770Small.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="750" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH0K7CTgJYqo-__JSLDI-XrrL9oMlagobtQIDzh3ElH1bo6YMAFn7CHUSsIb-926CTAoEAyrAxje01XrBMTHZDI_inSxbmZf3HIhhNciPt3sqldiqLK5aapjP1tpHA4aSLnEptpDMKs0Xe2r3ZsXyYbxa7QACag7FV2xx92grjmMiAoLtatnbyFdrUQ-n5/s320/iStock_000036609770Small.jpg" width="320" /></a></div><span><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-size: large;"> Η φράση «Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις» από τον εξαιρετικά υπερτιμημένο και πολυδιαβασμένο «Αλχημιστή» του επίσης υπερτιμημένου Βραζιλιάνου συγγραφέα Paulo Coelho, έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, το σλόγκαν του παιδιάστικα αφελούς, βολονταρισμού. Ο βολονταρισμός σύμφωνα με το λεξικό Larousse, είναι «η συμπεριφορά κάποιου, ή μιας ομάδας, που πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τα γεγονότα μόνο με την θέλησή του», ή ακόμα «Δόγμα που επιβεβαιώνει την ανωτερότητα της θέλησης πάνω από τη λογική.» Ο βολονταρισμός, βουλησιαρχία στα ελληνικά, λόγιο δάνειο από τη γαλλική λέξη volontarisme που προήλθε από το λατινικό voluntas: βούληση - θέληση, έχει δύο πρόσημα Υποστηρικτής του μεταφυσικού βολονταρισμού ήταν ο Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα Άρθουρ Σοπενχάουερ . Κατά την άποψή του, η βούληση δεν είναι συλλογισμός, αλλά μια παράλογη, ασυνείδητη παρόρμηση σε σχέση με την οποία η νόηση αντιπροσωπεύει ένα δευτερεύον φαινόμενο. Η θέληση κατά τον Σοπενχάουερ είναι στην ουσία η δύναμη στον πυρήνα όλης της πραγματικότητας. Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος και ο Νίτσε ο οποίος στο έργο του "Η θέληση για εξουσία" (γερμανικά : der Wille zur Macht)</span></span><span style="font-size: large;"><span> περιγράφει αυτό πίστευε ότι ήταν η κύρια κινητήρια δύναμη στους ανθρώπους. Ωστόσο, η έννοια δεν ορίστηκε ποτέ συστηματικά στο έργο του Νίτσε, αφήνοντας την ερμηνεία της ανοιχτή σε συζήτηση. </span><span>Στις ανθρώπινες σχέσεις μπορούμε να πούμε ότι βολονταρισμός είναι η ανάγκη ενός ατόμου να επιβάλλει στους άλλους τις επιθυμίες του και ασκήσει κυριαρχία επάνω του. Στην αρνητική του εκδοχή ο όρος βολονταρισμός σήμερα έχει πάρει την έννοια της επιθυμιοκρατίας, δηλαδή της ανεδαφικής πίστης ότι η θέληση είναι ικανή να μεταβάλει την πραγματικότητα και είναι συνώνυμος με τον "ευσεβή πόθο" το wishful thinking που παρά την ψυχοθεραπευτική (αλλά ανεδαφική) αισιοδοξία που ενδεχομένως παρέχει, οδηγεί τις περισσότερες φορές σε αλλεπάλληλες νομοτελειακές απογοητεύσεις. αποτελεί το αυτοάνοσο της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο, με την Ελλάδα στην κορυφή, σε μια ακόμα αρνητική πρωτιά. </span><span>Η τυφλή πίστη ότι αρκεί η ισχυρή βούληση για την πραγματοποίηση της επιθυμίας αντί να ενισχύει τη δράση και την πρωτοβουλία, την αποκοιμίζει, οδηγεί στον εφησυχασμό και σε μια εν πολλοίς μοιρολατρική παθητικότητα που τελικά απομακρύνει από την επίτευξη του στόχου.</span><span> η πραγμάτωση των επιθυμιών και η ικανοποίηση των φιλοδοξιών απαιτούν σχεδιασμό, κόπο, επιμονή, στρατηγική, τακτική, μελέτη των ισορροπιών, στάθμιση των εναλλακτικών, ενδεχομένως δε και τύχη. Η ισχύς της βούλησης, όσο σημαντική κι αν είν</span></span><span style="font-size: large;">αι δεν αρκεί από μόνη της.</span><p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-43274186525686822922023-10-09T23:39:00.005+03:002023-10-09T23:40:44.793+03:00 Από πού και γιατί - ομιλείτε Ελληνικά<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJL8XApgS3c8KgiC91GFzVZS27D_QHKRt9ITtOXeljPcAN0kJw3SNkpn92QMTVywBH6vHZhzwaxEmwssyOpN5WoxMWcBXRxqzbTtQQQp2OSqCceHD0MjJxTVu2Z4GqHzCgHYSq0dbp16DBG2ed5TX6wb3r83sjxrqqgjW0I8WVlts3IOANfnNAB5GKRGzS/s506/1432735736_thumb.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="258" data-original-width="506" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJL8XApgS3c8KgiC91GFzVZS27D_QHKRt9ITtOXeljPcAN0kJw3SNkpn92QMTVywBH6vHZhzwaxEmwssyOpN5WoxMWcBXRxqzbTtQQQp2OSqCceHD0MjJxTVu2Z4GqHzCgHYSq0dbp16DBG2ed5TX6wb3r83sjxrqqgjW0I8WVlts3IOANfnNAB5GKRGzS/s320/1432735736_thumb.jpeg" width="320" /></a></div> Για τα Greeklish αυτό το τεχνητό γλωσσικό ιδίωμα, που επινοήθηκε τα τελευταία χρόνια, για να καλύψει ανάγκες επικοινωνίας ανάμεσα στους Έλληνες χρήστες του διαδικτύου και της εν γένει τεχνολογίας (Facebook, SMS, emails κ.α) έχουν γραφτεί πολλά που επισημαίνουν τον κίνδυνο για τη γλώσσα μας που έχει προκύψει από αυτό το φαινόμενο της γλωσσικής αποικιοποίησης. Στο παρελθόν ήταν δύσκολη η αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων από τους υπολογιστές, γιατί δεν παρείχαν ανάλογη υποστήριξη όλα τα υπολογιστικά συστήματα, ενώ τα ελληνικά δεν ήταν πάντοτε εγκατεστημένα μέσα στις εφαρμογές και τα προγράμματα χρήσης. Έτσι, οι χρήστες δεν είχαν πάντα τη δυνατότητα να γράφουν στα ελληνικά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθιστώντας τα Greeklish μονόδρομο. Εμείς σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα greeklish, αλλά με ένα άλλο φαινόμενο σχετικό που κι αυτό φανερώνει την τάση μας να συναινούμε σχεδόν αμαχητί στην καθιέρωση στο καθημερινό μας λεξιλόγιο όρων και λέξεων ξένων γλωσσών που τους προτιμούμε αντικαθιστώντας υπάρχοντες ελληνικούς. Ο χορηγός έγινε σπόνσορ ή και σπόνσορας και δεν χορηγεί σπονσονάρει. Ήταν κουλ ο Τάκης στο μίτινγκ, αλλά δεν ήταν ψύχραιμος στη συνάντηση. ΅Ρισκάρουμε. μερικές φορές αλλά δεν διακινδυνεύουμε <br />σχεδόν ποτέ. Τσεκάρουμε αλλά δεν ελέγχουμε. Το τάιμινγκ ήταν καλό αλλά ο συγχρονισμός της πλάκας. Kοίτα να φτιάξεις το ίματζ σου κι άσε την εικόνα σου.. Η σταδιοδρομία σου σ' αυτήν την ομάδα δεν έχει προοπτική, ενώ η καριέρα σου σ' αυτό το τιμ είναι εξασφαλισμένη. Αυτά προς το παρόν bye και see you later aligator.<p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-66862941350493762392023-10-09T21:36:00.005+03:002023-10-09T21:38:00.538+03:00Από πού και γιατί - Αμετροέπεια<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6s_woV4bPoO2yV1cbDbImxa2T_vBqOX7L76T0uV5hLsby4Cf473TMfVJa5OA4qc-rhLKIUB52z62WsSmIwbmH0lROfn2F8OG3PI9evl5smXpTT1JMHH6fGtsqItY3oCS5IJssXGRnfITc3hVcq4dtdXYZPjqQFubeIbsVb_DoR7Iu_C_cT9lb3uhqMbY2/s640/DB940E2A-E75D-0467-3D35-9F50E03D2275.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6s_woV4bPoO2yV1cbDbImxa2T_vBqOX7L76T0uV5hLsby4Cf473TMfVJa5OA4qc-rhLKIUB52z62WsSmIwbmH0lROfn2F8OG3PI9evl5smXpTT1JMHH6fGtsqItY3oCS5IJssXGRnfITc3hVcq4dtdXYZPjqQFubeIbsVb_DoR7Iu_C_cT9lb3uhqMbY2/s320/DB940E2A-E75D-0467-3D35-9F50E03D2275.jpeg" width="320" /></a></div> Με την κληρονομημένη από τη αρχαία ελληνική λέξη αμετροέπεια που αμετάβλητη παρέμεινε στο λόγιο λεξιλόγιο μας χαρακτηρίζουμε, την πολυλογία, την αδιάκοπη φλυαρία την έλλειψη μέτρου στα λόγια. Διακατεχόμενος από αμετροέπεια, αμετροεπής δεν είναι μόνον ο πολυλογάς, αλλά και ο λαϊκιστής και ο κόλακας. Η λέξη συντίθεται από το στερητικό άλφα και τις λέξεις μέτρον και έπος, δηλ λόγος. Παρακολουθώντας τηλεόραση ακούμε συχνότατα αμετροεπείς δηλώσεις από δημόσια πρόσωπα που στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν, κομπορρημονούν εκθειάζοντας τα υπαρκτά ή ακόμα και τα ανύπαρκτα προτερήματα, χαρίσματα ή κατορθώματά τους. Αντώνυμα της αμετροέπειας είναι αυτοσυγκράτηση, το μέτρο η λακωνικότητα. Οι Αρχαίοι με το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» δήλωναν πως το να μιλάει κάποιος σύντομα και περιεκτικά είναι φιλοσοφική στάση και άποψη ζωής. Η λιτή και μεστή έκφραση διευκολύνει την επικοινωνία και γι’ αυτό βελτιώνει την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Προσδίδει βαρύτητα στα λόγια, τα κάνει μεστά σε περιεχόμενο, προάγει, επομένως, τη σκέψη, καθιστώντας την επικοινωνία πιο σαφή, ουσιώδη και ειλικρινή. Αντίθετα, ο εκτεταμένος και φλύαρος λόγος πολλές φορές συγκαλύπτει την αλήθεια και δε βοηθά τους ανθρώπους να συναντηθούν, όπως στην περίπτωση των δημαγωγών και των λαοπλάνων. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιούνται κυρίως εντυπωσιακά σχήματα λόγου και ρητορικές εκφράσεις. Τα πολλά λόγια κρύβουν παγίδες. Κι επειδή όπως λέει κι ο λαός τα πολλά λόγια είναι φτώχεια... Γεια σας και να είστε καλά<p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-16634312883976811102023-10-03T16:34:00.003+03:002023-10-03T16:34:50.788+03:00Από πού και γιατί - όχλος<p> <span style="background-color: white; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-size: 12pt;">Ως όχλο χαρακτηρίζουμε το ανοργάνωτο πλήθος ανθρώπων που δρα παρορμητικά και παρουσιάζει μια ασταθή, ανορθολογική στάση από την οποία απουσιάζει ο κοινωνικός αυτοέλεγχος. Αποτέλεσμα αυτών των χαρακτηριστικών είναι αλόγιστες πράξεις βίας και παράνοιας που συνιστούν κυρίαρχο τρόπο έκφρασής του. Στον όχλο τα άτομα εξισώνονται προς τα κάτω με μια ακατανίκητη δύναμη που επιτείνεται από τον μεγάλο αριθμό, την ανωνυμία και την ανευθυνότητα. Συνώνυμο του όχλου είναι το στίφος, όρος που χρησιμοποιείται κυρίως για στρατό που συμπεριφέρεται βάρβαρα και τον συναντάμε συνήθως στον πληθυντικό, στίφη βαρβάρων πολιόρκησαν την πόλη, διαβάζουμε. Επίσης συνώνυμα του όχλου είναι το μπουλούκι το τσούρμο και το ασκέρι, άμεσα δάνεια από την τουρκική, ο συρφετός, η μάζα και το πόπολο από την σλανγκ. </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-size: 12pt;"> </span><i style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-size: 12pt;">«Όποια κυβέρνηση και να ανέβει την εξουσία, το πόπολο θα παραμείνει πάντα πόπολο, ευκολόπιστο, εύπλαστο ζυμάρι στις βουλές του κάθε λαοπλάνου ηγέτη που ξέρει πως να το κουμαντάρει» <span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αντίθετο του όχλος, ο δήμος, ο λαός με τη συνταγματική έννοια. Το ρήμα οχλώ συναντάται στον Όμηρο με την σημασία κινώ, διαταράσσω, κυλίω.</span></i></p><div style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i><span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ανάμεσα στα άλλα χαρακτηριστικά των όχλων πρέπει να αναφέρουμε ακόμα την απεριόριστη ευπιστία τους, την υπερβολική συναισθηματικότητά τους, την απρονοησία και την ανικανότητα να επηρεαστούν από έναν συλλογισμό. Η διαβεβαίωση, η μετάδοση, η επανάληψη και το γόητρο, αποτελούν τα μόνα μέσα για να πεισθεί ο όχλος. Η πραγματικότητα, τα λογικά επιχειρήματα και η πείρα δεν ασκούν καμμιά επίδραση στον όχλο</span></i><i style="font-family: inherit; font-size: 12pt; font-variant-caps: inherit; font-variant-ligatures: inherit;"><span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">. Οι πράξεις του όχλου δεν κατευθύνονται ούτε και ελέγχονται από τη λογική. Επηρεάζονται από τα αισθήματα που προκαλούν οι αναλαμπές της συγκυρίας. Ο όχλος μεταμορφώνει την προσωπικότητα όσων τον αποτελούν. Ο ήπιος και ο βίαιος, ο άξεστος και ο ευγενής, αποκτούν όμοια κριτήρια, ίδιες αντιδράσεις. Ο όχλος δεν σκέφτεται, αισθάνεται. Δεν προσχεδιάζει, κι αψηφά τις συνέπειες. Ο όχλος στερείται μέτρου. Καταρρίπτει κάθε φραγμό, ξεσπώντας επί δικαίων και αδίκων.</span></i></div><div style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i style="font-family: inherit; font-size: 12pt; font-variant-caps: inherit; font-variant-ligatures: inherit;"><span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjyDH7Q_LdnhKgVTUNYboayG1jkGAik2pLqQYn1dlNTQjhBz799HH11mg5NsTRuvWJbzZEi8Nyi2eyYoKKOCZKa3MCtlbvOaLa_bWGKYSxVPwDrgHag-Jgjrkiq9xhPxo3GrCT8WLuwdU6GdIdLho9YYWrRLU8MLSS5Q9gxJUq88rYARa8kGmeJSpEh2yT/s1200/sheep.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="757" data-original-width="1200" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjyDH7Q_LdnhKgVTUNYboayG1jkGAik2pLqQYn1dlNTQjhBz799HH11mg5NsTRuvWJbzZEi8Nyi2eyYoKKOCZKa3MCtlbvOaLa_bWGKYSxVPwDrgHag-Jgjrkiq9xhPxo3GrCT8WLuwdU6GdIdLho9YYWrRLU8MLSS5Q9gxJUq88rYARa8kGmeJSpEh2yT/s320/sheep.jpg" width="320" /></a></div><div style="border: 0px; color: inherit; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br aria-hidden="true" /></div>O Λε Μπον στο περίφημο έργο του «η ψυχολογία των μαζών» αναφέρει πως <i style="font-size: 12pt;"><span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«</span></i>Καθοριστική για την μάζα είναι η ανάγκη για κάποιον ηγέτη, που δεν πείθει επιχειρηματολογώντας, αλλά με την υποβολή και τον υπνωτισμό, στη βάση των συλλογικών πεποιθήσεων και στην ικανότητά του να οδηγεί την μάζα σε <br />ανορθόλογη ταύτιση με ιδέες που υιοθετεί ως δικές της. Ο άνθρωπος της μάζας, άβουλος, παράλογος, ετεροκίνητος, χειραγωγούμενος και υποτακτικός, αισθάνεται ότι έχει σκεφτεί ο ίδιος αυτές τις ιδέες τις οποίες τυφλά και άκριτα ενστερνίζεται<i style="font-size: 12pt;"><span style="border: 0px; color: inherit; font-family: inherit; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: inherit; font-stretch: inherit; font-style: normal; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">».</span></i></span></i></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-3348239912125781132023-10-03T16:24:00.000+03:002023-10-03T16:24:12.438+03:00Από πού και γιατί - κέρατο.<p><span style="background-color: white;"> </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-size: 12pt;">Κέρατο από το αρχαιοελληνικό κέρας λέμε τη σκληρή έκφυση που μεγαλώνει στο κεφάλι ορισμένων θηλαστικών, αρσενικών ζώων, συνήθως σε ζευγάρι. Από την παμπάλαια πελασγική ρίζα καρ ή κερ είναι , . προκύπτουν μύρια όσα:</span></p><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">κάρα, κρανίον, κράνος, κράτος, κραταιός, καρουμπαλο, κουρέας < κείρω <απο τον παρακ. κεκαρμαι , καρηκομμώ, κέρας, κερατάς, κερασφόρος, Κεράτιος κόλπος, καράτι κλπ.<br aria-hidden="true" /></div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μεταφορικά κέρατο και κεράτωμα ονομάζουμε τη μοιχεία και γενικότερα την σεξουαλική απιστία σε ένα ζευγάρι.</div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Για το πώς προέκυψε η ταύτιση του κέρατου με τη μοιχεία υπάρχουν πολλές εκδοχές.</div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKT7n17dzgB_aNC0f51cwr7tjQO8i6kmOoYfFbXFJFwXYdaPAlzp19cmjRsv-nsgzZV3qjXI1_BZmYIKLNfFuOQh2wjAenVw9wQd1Ebdu73_b3P1n9BqnXbkTbOTSen4g1ljxh-nv2NAO5M855IkrGSP2X-ApPvmkzS-VpshyphenhyphenZMBbs6JQIl1Hvw_ZHuj0W/s736/mallory-johndrow-kasjitruihk-unsplash.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="412" data-original-width="736" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKT7n17dzgB_aNC0f51cwr7tjQO8i6kmOoYfFbXFJFwXYdaPAlzp19cmjRsv-nsgzZV3qjXI1_BZmYIKLNfFuOQh2wjAenVw9wQd1Ebdu73_b3P1n9BqnXbkTbOTSen4g1ljxh-nv2NAO5M855IkrGSP2X-ApPvmkzS-VpshyphenhyphenZMBbs6JQIl1Hvw_ZHuj0W/s320/mallory-johndrow-kasjitruihk-unsplash.jpg" width="320" /></a></div>Σύμφωνα με την ίσως πλέον διαδεδομένη υπεύθυνο είναι κράνος των αρχαίων πολεμιστών που έφερε κέρατα. <span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Όταν ο πολεμιστής δηλαδή πήγαινε στον πόλεμο και φόραγε το κράνος τα κέρατα και η σύζυγος εμοιχεύετο με κάποιον ή κάποιους απόλεμους. Η σύνδεση του απατημένου συζύγου με το κέρατο είναι παλιά, Ὅστις ἔσω πυροὺς καταλαμβάνει οὐκ ἀγοράζων </span><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">κείνου Ἀμαλθείας ἁ γυνά ἐστι κέρας, Όποιος ποτέ του στάρι δεν αγόρασε μα πάντα σπίτι του το βρίσκει, </span><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">κέρατο της Αμάλθειας είναι η γυναίκα του</span><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> αναφέρει </span><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ένα επίγραμμα του Καλλικτήρος του Μαγνησίου.</span></div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">O Μιχαήλ Ψελλός <br />o Βυζαντινός διανοούμενος, λόγιος, φιλόσοφος, ιστορικός, διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας στο σύγγραμμά του «Πόθεν το του κερατά όνομα» (περί ονόματος του κερατά) αναφέρει ότι το «κερατάς» προέρχεται:<div style="border: 0px; color: inherit; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Από τα κερασφόρα ζώα που δεν έχουν μόνιμη ερωτική σύντροφο και είναι νωθρά και βλακώδη.<br aria-hidden="true" /></div><div style="border: 0px; color: inherit; font: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Όλα τα κερασφόρα ζώα είναι κουτά. Το ελάφι, το σαλιγκάρι και το βουβάλι θεωρούνται τα πιο ηλίθια ζώα.</div>Έτσι και ο ηλίθιος άντρας που δεν παίρνει είδηση ότι η γυναίκα του δεν κλείνει πόδι όλη νύχτα, θα έπρεπε να είναι , κατά Ψελλόν, «ζώον κερασοφόρον»!<br aria-hidden="true" /></span></div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Σύμφωνα με το Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν που συντάχθηκε τον 10ο με 11ο αιώνα, κέρας είναι η τρίχα επειδή φυτρώνει στο κεφάλι όπως και τα κέρατα. «Η διαρκώς κειρoμένη» αυτή που συνεχώς κουρεύεται ίσως να σχετίζεται με την διαρκώς διαπομπευόμενη: την μοιχαλίδα. Καθώς το κούρεμα ήταν μια από τις ποινές, ίσως η ελαφρύτερη, για τους διαπομπευόμενους μοιχούς. </span></div><div class="x_elementToProof" style="background-color: white; border: 0px; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif, serif, EmojiFont; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 12pt; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; font-variation-settings: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Στα Αγγλικά ο κερατάς λέγεται cuckold από τη λέξη cuckoo = κούκος, επειδή, το θηλυκό πάει και γεννάει τα αυγά της σε φωλιές άλλων πουλιών για να γλυτώσει την ανατροφή τους. Με τούτο τον τρόπο σατιρίζονται όσοι μεγαλώνουν παιδί άλλου χωρίς να το γνωρίζουν! </span></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-50933795162319001282023-10-03T16:04:00.000+03:002023-10-03T16:04:11.558+03:00Από πού και γιατί - πάστρα<p> <span style="font-size: medium;">Με το λαϊκότροπο ουσιαστικό συνώνυμο της καθαριότητας, την πάστρα, θα ασχοληθούμε σήμερα. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα “παστρεύω”, καθαρίζω, αφαιρώ τη βρομιά από κάτι, που προκύπτει από το μεσαιωνικό “σπαρτεύω”, δηλαδή “καθαρίζω σκουπίζω τους σπόρους από το φυτό σπάρτο”. Επίσης, “ξεπαστρεύω” σημαίνει “εξοντώνω, φονεύω, εξαφανίζω”.<br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"> Μεταφορικά το επίθετο παστρικός περιγράφει αυτόν που είναι ηθικά άψογος, καθαρός, που δεν υποκρύπτει δόλο που του αρέσουν οι παστρικές δουλειές οι παστρικές κουβέντες. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με το θηλυκό του επιθέτου, την παστρικιά που ειρωνικά ορίζει την ελαφρών ηθών γυναίκα. και κάθε άλλη με επιλήψιμη διαγωγή ή και εμφάνιση. Η λέξη παστρικιά άρχισε να χρησιμοποιείται ευρύτερα μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα, όπου η έφεση των γυναικών προσφύγων στην καθαριότητα προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στους ιθαγενείς, οι οποίοι όπως φαίνεται ήταν τσακωμένοι με τα σαπούνια. Μοναδική εξαίρεση ως τότε αποτελούσαν οι ντόπιες ιερόδουλες, που η φύση της εργασίας τους τις υποχρέωνε να πλένουν συχνά τα ρούχα τους, τα σκεπάσματά τους αλλά και τους εαυτούς τους. Έτσι, οι σοφοί ημών πρόγονοι ταύτισαν επαγωγικά την ιδιότητα της καθαρής με την ιδιότητα της πόρνης. Μέχρι το 1925, που έγιναν τα πρώτα έργα ύδρευσης στην Αθήνα, οι νοικοκυρές έφερναν το νερό από τις δημοτικές βρύσες με τις στάμνες, ή το αγόραζαν από τους νερουλάδες, οπότε η ατομική καθαριότητα δεν ήταν μια απλή υπόθεση ανοίγματος μιας βρύσης... Όσοι λοιπόν έκαναν μπάνιο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, όταν έβλεπαν γυναίκες να πλένονται, τις κατακεραύνωναν από τα βάθη της δυσώδους και συμπλεγματικής τιμιότητάς τους. Καλές λοιπόν οι παστρικές κουβέντες κι οι παστρικές δουλειές, όχι όμως οι παστρικές γυναίκες, </span></p><p><span style="font-size: medium;">γιατί η πατριαρχία αναπαράγει στερεότυπα, που μέχρι σήμερα μας αποπροσανατολίζουν και λερώνουν οξύμωρα ό, τι καθαρό. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mr_fOQQN6ek2sHSrJuslXasvpYLU4soFaUQgN33NbSk7HxVZW88XPmnXM_S0R4-hFeEIxkmarz0BnDKWOh6MRA92lJ0t_leAk-n9tUUPgFu4oyEKq5zdkmgJbWQibTFMLmeE6oxpb60Rftt2W8PBCuSukaLwGKmyczGyjb4bq48bnPpT9MAXtu0ymH3z/s1848/kseri_pageTop.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="682" data-original-width="1848" height="118" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7mr_fOQQN6ek2sHSrJuslXasvpYLU4soFaUQgN33NbSk7HxVZW88XPmnXM_S0R4-hFeEIxkmarz0BnDKWOh6MRA92lJ0t_leAk-n9tUUPgFu4oyEKq5zdkmgJbWQibTFMLmeE6oxpb60Rftt2W8PBCuSukaLwGKmyczGyjb4bq48bnPpT9MAXtu0ymH3z/s320/kseri_pageTop.png" width="320" /></a></span></div><p></p><p><span style="font-size: medium;">Τέλος ίσως γιατί με τον βαλέ μαζεύεις όλα τα χαρτιά και καθαρίζεις το τραπέζι, πάστρα λένε και την ξερή</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-9785645291431704092023-09-19T23:09:00.000+03:002023-09-19T23:09:13.437+03:00Η πυραμίδα της ΑΓΝΟΙΑΣ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvz91lEqeXjxgEosW5jNbnMiQvLvaY_23em56B_tXe-YUl2njc9AtOHf6WRbc9wWWjd3kdQ8Jv3j2ywS0rnAJA8-K1_NY37NyQ26-JQxSADdDm0tkp5UgT7h9Mu-meR-ysEo2yhCG8u3ExE8AhtHaLvp4lkaiVHogAhbjl6ihC7_FrOmB-Qf1NpnHZjDTU/s200/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(5)%20(1).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="134" data-original-width="200" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvz91lEqeXjxgEosW5jNbnMiQvLvaY_23em56B_tXe-YUl2njc9AtOHf6WRbc9wWWjd3kdQ8Jv3j2ywS0rnAJA8-K1_NY37NyQ26-JQxSADdDm0tkp5UgT7h9Mu-meR-ysEo2yhCG8u3ExE8AhtHaLvp4lkaiVHogAhbjl6ihC7_FrOmB-Qf1NpnHZjDTU/w400-h268/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82%20(5)%20(1).jpg" width="400" /></a></div> <span><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-family: arial;">Δεν τους ενδιαφέρει είπε η ουσία, αλλά η επικοινωνία. </span></span><span style="font-family: arial;">Μισή αλήθεια. Η επικοινωνία κάποτε ήταν αμφίδρομη κατάσταση. Το επικοινωνώ από αμετάβατο κατάντησε μεταβατικό. </span><p></p><p><span style="font-family: arial;">Κι αντί να πουν πως αποφασίζουν και διατάζουν μας "επικοινωνούν" τα όρντινα τους. </span></p><div><div><span style="font-family: arial;">Βαφτίσανε την παραπληροφόρηση επικοινωνία και νοιάζονται μόνο για την εξ-ουσία που ασκούν ως αχόρταγα αρπακτικά εις βάρος του λαού που τον αποβλακώνουν, τον παραλύουν και τον φτωχοποιούν, χωρίς παιδεία, χωρίς ψωμί, χωρίς δημόσια υγεία, χωρίς ελευθερία.</span><p></p><p><span style="font-family: arial;">Με πολέμους, κρίσεις ενεργειακές, εθνικιστικές και ρατσιστικές κορώνες, καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία, <br />ποινικοποιούν την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη, στρέφουν την αγανάκτηση προς τα κάτω, στον πιο αδύναμο, στον πρόσφυγα. που πρώτα βομβάρδισαν το σπίτι του κι ύστερα τον θαλασσοπνίγουν, για να μην αλλοιωθεί το DNA μας και του Χριστού η πίστη η Αγία. Η μόνη Αγία όμως σήμερα, είναι τράπεζα που θα σου πάρει το σπίτι για να γίνεις ευτυχισμένος, άλλωστε "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι". Όσο για τους πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην... έχουμε γλάρο. </span></p><p><span style="font-family: arial;"> Οι αγορές απέκτησαν μεταφυσική διάσταση και μοιράζουν ενοχές για πωλούν επιτόκια αντι συγχωροχάρτια, Μπάτσοι στους δρόμους και στα πανεπιστήμια, φροντίζουν διά την τάξιν και ασφάλεια με γκλομπ και ληγμένα χημικά. Και η ψαλίδα όλο και ανοίγει, εκτός αν χρειαστεί να κόψει τίποτα κεφάλια που τόλμησαν σηκωθούν, οπότε κλείνει μετατρεπόμενη σε καρμανιόλα. Το παραισθησιογόνο της<b> Άγνοιας</b> προσφέρεται σε τρείς μορφές:<b> Φόβου</b> που παραλύει, για τους περισσότερους, στη φτηνή συσκευασία, <b>Θυμού</b> που εξαγριώνει, για τα όργανα στην ένστολη έκδοση και <b>Απληστίας</b> στην illustration εκδοχή της ψευδαίσθησης της μονιμότητας. <b>Έτσι στην πυραμίδα της παράνοιας οι Άπληστοι στην κορυφή χρησιμοποιούν τους Θυμωμένους από κάτω, για να ελέγχουν τους Φοβισμένους παρακάτω.</b></span></p></div></div><div><span style="font-family: arial;"><b><br /></b></span></div>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-72507266138839810862023-09-19T22:39:00.001+03:002023-09-19T22:39:44.165+03:00 Τι σχέση έχει ο υπηρέτης με τον κατεργάρη;<p><span style="font-size: medium;"> Τι σχέση έχει ο υπηρέ</span>τ<span style="font-size: medium;">ης με τον κατεργάρη; η υπηρεσία με την κωπηλασία;</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.</span></p><p><span style="font-size: medium;">"Ερέσσω" σημαίνει: τραβάω κουπί. Από εκεί προκύπτει ο "ἐρέτης" (κωπηλάτης).</span></p><p><span style="font-size: large;">Η πρόθεση "ὑπό" μας φανερώνει την ιδιότητα του να είναι κάτι ή κάποιος "κάτω από" κάτι ή κάποιον.</span></p><p><span style="font-size: large;">Επειδή στα πλοία κάποιοι ερέτες ήταν υπό τις διαταγές άλλων ανωτέρων τους ερετών, ονομάζονταν "ὑπηρέτες" (ὑπό + ἐρέτης).</span></p><p><span style="font-size: large;">Στα μεσαιωνικά χρόνια στις γαλέρες στα κάτεργα για ερέτες πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν κατάδικους, καθ ότι τότε δεν είχαν επινοηθεί, τα Άουσβιτς, τα Γκούλαγκ, τα Γκουαντάναμο, και οι φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου γάμα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Όσο ο άνεμος λοιπόν ήταν ούριος οι κωπηλάτες δεν είχαν δουλειά μπορούσαν να απομακρυνθούν από τον πάγκο τους, τις σανίδες κωπηλασίας όπου κάθονταν, όταν όμως σταματούσε ο άνεμος, ο ναύκληρος τους καλούσε στην θέση τους με το πρόσταγμα «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του» Η λέξη κατεργάρης, σήμαινε αρχικά ὁ λάμνων εἰς κάτεργον Από αυτό το παράγγελμα προέκυψε και η παροιμιακή φράση που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα σε περιπτώσεις που οι συνθήκες απαιτούν να αναλάβουμε ένα κοπιαστικό καθήκον και γενικότερα για επάνοδο στην τάξη ή στην εργασία μετά από διακοπή Ερέτες, υπηρέτες, και κατεργάρηδες λοιπόν τραβούσαν κουπί, λέξη που προέρχεται από το ρήμα κάπτω δλδ αρπάζω εξ ου και το Αγγλικό capture.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στη διαδρομή τους οι λέξεις πήραν διαφορετική σημασία και πολύ περισσότερο διαφοροποιήθηκε ο κατεργάρης που έλαβε τη σημ. «πανούργος, δόλιος» προφανώς επειδή αυτοί που δούλευαν στα κάτεργα ήταν συνήθως κακοποιοί. Σήμερα η λ. χρησιμοποιείται και ως εύσημη, προκειμένου να εκφραστεί η έκπληξη ή και ο θαυμασμός τού ομιλούντος: π.χ. τελικά τά κατάφερε ο κατεργάρης! </span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-14785281083434755432023-08-16T15:09:00.004+03:002023-08-16T15:09:43.402+03:00Από πού και γιατί - Διαπόμπευση<p><span style="font-size: medium;"> Σήμερα θ' ασχοληθούμε με την προέλευση φράσεων που χρησιμοποιούμε στις μέρες μας και οι ρίζες τους βρίσκονται στους Βυζαντινούς χρόνους.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgggSVJtENZf5nSp_1xwlK9MhHnY2xsamRhMe1QYRB_5tqwDRhH0StkXgkQyG_flZtbj_0ODrh-CN95icZ3DZ0UKu7R_luNWqKCTI3jIwOg-9KzSuq3qh4nBa6DdoVAZ54lKvqx_vI8p38Vgdlu01_x4fu4xZOE5PKmUWocLcVAc10V7eAWr0JWWbOo1-EE/s648/diapompeysi%20(1).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="424" data-original-width="648" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgggSVJtENZf5nSp_1xwlK9MhHnY2xsamRhMe1QYRB_5tqwDRhH0StkXgkQyG_flZtbj_0ODrh-CN95icZ3DZ0UKu7R_luNWqKCTI3jIwOg-9KzSuq3qh4nBa6DdoVAZ54lKvqx_vI8p38Vgdlu01_x4fu4xZOE5PKmUWocLcVAc10V7eAWr0JWWbOo1-EE/s320/diapompeysi%20(1).jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: medium;">Στο Βυζάντιο τους κλέφτες, τους δειλούς, τους μέθυσους, τους προδότες και τους μοιχούς τους διαπόμπευαν. Η διαπομπή, ήταν η περιαγωγή του ενόχου</span><p></p><p><span style="font-size: medium;">πάνω σ' έναν γάιδαρο, διαδικασία που λεγόταν αλλιώς και συγύρισμα, εξού και η φράση "θα σε συγυρίσω" που σήμαινε θα σε τιμωρήσω, θα σε διαπομπεύσω.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Οι Νεαρές, νόμοι θεσπισμένοι από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, όριζαν ως ποινή των ανωτέρω αδικημάτων το χτύπημα, το κούρεμα και την εξορία του ενόχου.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Αρχικά λοιπόν, η καμπάνα της εκκλησίας χτυπούσε για να προσκαλέσει το λαό να παραστεί στην <br />τιμωρία και προέκυψε η φράση του "βάρεσαν καμπάνα", για κάποιον</span></p><p><span style="font-size: medium;">ο οποίος γελοιοποιήθηκε μπροστά σε πολύ κόσμο. Με την ίδια έννοια και με την ίδια προέλευση υπάρχει στη νεοελληνική και η φράση "έγινε βούκινο", καθώς</span></p><p><span style="font-size: medium;">πολλές φορές το πλήθος το προσκαλούσαν όχι με την καμπάνα, αλλά φυσώντας μια σάλπιγκα από κέρατο βοδιού, που λέγεται βούκινο.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Αφού λοιπόν μαζευόταν ο λαός η τελετή της διαπόμπευσης ξεκινούσε και πρώτη πράξη αυτής ήταν το κούρεμα, το οποίο ήταν για τον ένοχο πολύ μεγάλη προσβολή.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Και δεν αρκούσε αυτό καθώς, κατά τη διάρκεια του κουρέματος λάμβανε χώρα και ξυλοδαρμός του τιμωρούμενου. Έτσι ως κατάρα, ως βρισιά για κάποιον που είναι τόσο αχρείος ώστε να αξίζει τέτοιο βασανιστήριο προέκυψε και η φράση "Άστον να κουρεύεται" την οποία χρησιμοποιούμε και σήμερα αποδεσμευμένη, όμως από το βάρος της βασανιστικής χροιάς. Λόγω της άσχημης όψης που είχε ο ένοχος έλεγαν ότι είναι σαν κουρεμένο γίδι προέκυψε η λέξη κουρόγιδο, η οποία μετά από μια σειρά γλωσσικών μεταβολών προέκυψε το δικό μας "κορόιδο".</span></p><p><span style="font-size: medium;">Συνήθως οι γυναίκες είχαν μεγαλύτερο ποσοστό συμμέτοχης στις διαπομπεύσεις , ιδίως λογω της μοιχείας. Έτσι η διαπομπευθείσα ονομάζονταν μπομπεμένη ή βαρύμπομπη απ' όπου ίσως να προέρχεται το αττικό τοπωνύμιο Βαρυμπόμπη, πιθανώς από κάποια που αφού τιμωρήθηκε κατέφυγε εκεί που ήταν ερημικά, μακριά από τα καχύποπτα βλέμματα όσων την κατηγόρησαν και την τιμώρησαν.</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-9261554012599288812023-08-16T14:42:00.007+03:002023-08-16T14:42:50.981+03:00Από πού και γιατί: Δημόσιο-Ιδιωτικό<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPx7Qqmsxf4XZx8_rPbnzpZew3UidEEPGGBnVkACfYq8z2Lxjyzefp6YEOB0WZspjknrOvG3na2XZfAo-STpBz96Zwvqkt-Opc-fLqOJQP1UusgYy8QXWsoUK8vjd5FNvmWeVn_2gimLgqb5KnPDWx3EpqV_EXoEHzDBV8W_phesu9pLPygKHZx8r1r_0X/s320/201314-1-320.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="240" data-original-width="320" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPx7Qqmsxf4XZx8_rPbnzpZew3UidEEPGGBnVkACfYq8z2Lxjyzefp6YEOB0WZspjknrOvG3na2XZfAo-STpBz96Zwvqkt-Opc-fLqOJQP1UusgYy8QXWsoUK8vjd5FNvmWeVn_2gimLgqb5KnPDWx3EpqV_EXoEHzDBV8W_phesu9pLPygKHZx8r1r_0X/s1600/201314-1-320.webp" width="320" /></a></div><span style="font-size: medium;"> Οι έννοιες του δημόσιου και του ιδιωτικού, βρίσκονται στο προσκήνιο τελευταία και μάλιστα με μια ιδιότυπη μεροληψία που αποθεώνει ό,τι το ιδιωτικό και απαξιώνει κάθε τι δημόσιο.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν τον οποίο δεν συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης. Για τον Αρχαίο Έλληνα το να μην παραβρεθείς ήταν οκνηρία. Πρώτα ήσουν μέλος του κοινωνικού συνόλου και μετά άτομο. Κύριο μέλημά σου ήταν να ενδιαφέρεσαι για την κοινωνία. Μάλιστα όποιον δεν συμμετείχε του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα [κοινωνικός θάνατος δηλαδή],ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος η εξορία. Ιδιώτης σήμερα είναι αυτός που δεν ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή δεν είναι δημόσιος ή κρατικός υπάλληλος. Και τέλος με την επιστημονική (ιατρική) έννοια του όρου σημαίνει αυτόν που πάσχει από ιδιωτεία, είναι δηλαδή πνευματικά ανάπηρος, ηλίθιος.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;">Η λέξη προέρχεται από το επίθετο της αρχαίας Ελληνικής ίδιος (=ατομικός) και την παραγωγική κατάληξη –ώτης.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στον αντίποδα δημόσιος είναι αυτός που ανήκει στο δήμο, στον λαό, στην κοινότητα, ο κρατικός, ο κοινός.</span></p><p><span style="font-size: large;">Η λέξη δημοκρατία αποτελείται από τα συνθετικά ‘δήμος’ (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και ‘κράτος’ (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία). Η λέξη ‘κράτος’ είναι μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Στις λέξεις ‘μοναρχία’ και ‘ολιγαρχία’ το δεύτερο συνθετικό ‘άρχω’ σημαίνει ‘κυβερνώ, οδηγώ, κυριαρχώ’. Είναι πιθανό ο όρος ‘δημοκρατία’ να επινοήθηκε από τους δυσφημιστές της που απέρριπταν την πιθανότητα μίας, ούτως ειπείν, ‘δημαρχίας’. Οποιαδήποτε κι αν ήταν η αρχική απόχρωση, ο όρος υιοθετήθηκε από <br />τους Αθηναίους δημοκρατικούς. Ο όρος, πάντως, ουσιαστικά δηλώνει ‘το πολίτευμα εκείνο στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της συνέλευσης των εχόντων πολιτικά δικαιώματα’.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;">Η λέξη παρουσιάζεται στον Ηρόδοτο, που έγραψε μερικά από τα πρωιμότερα σωζόμενα γραπτά, αλλά ίσως δεν χρησιμοποιήθηκε πριν το 440-430 π.Χ. Δεν είναι σίγουρο ότι η λέξη χρησιμοποιήθηκε από τη στιγμή της γέννησης της δημοκρατίας, αλλά από το 460 π.Χ. γνωρίζουμε την ύπαρξη του ονόματος ‘Δημοκράτης’, που προφανώς δόθηκε από τους γονείς στο παιδί τους ως ένδειξη δημοκρατικής νομιμότητας.</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-54107114647391196662023-08-16T14:26:00.004+03:002023-08-16T14:28:45.742+03:00Από πού και γιατί - Αγορά, Αγορές<p><span style="font-size: large;"> Αρχικά η λέξη αγορά σήμαινε συνάθροιση λαού, στην πορεία η σημασία της διευρύνθηκε για να καταλήξει στον σημερινό όρο της οικονομίας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Προέρχεται από το ρήμα «αγείρω» = συγκεντρώνω, και αρχικά σήμαινε «συλλογή». Ετυμολογείται από το αθροιστικό «α» που μαζί με το θέμα γερ- σημαίνουν «πλήθος». Το γερ-προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ger-=συνάγω, από το οποίο προέρχεται και το λατινικό «grex» (κοπάδι). Στο Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής (Μπαμπινιώτης) βρίσκουμε και μια δεύτερη ετυμολογική πρόταση που θέλει την αγορά από τη ρίζα *a2g-, που συνδέει ετυμολογικά το αγείρω με το άγω.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στις μυκηναϊκές πινακίδες της Γραμμικής Β΄ η λέξη ((a-ko-ra) συνδέεται με την έννοια «συλλογή» και «κοπάδι»</span></p><p><span style="font-size: large;">Στον Όμηρο σημαίνει «συγκέντρωση, συνάθροιση», κυρίως του λαού, , η οποία συγκαλείται από τους άρχοντες, σε αντίθεση με τη συγκέντρωση των αρχόντων που δηλώνεται με τους όρους «βουλή» και «θώκος</span></p><p><span style="font-size: large;">Ήδη από την αρχαιότητα η λέξη σημαίνει και τον τόπο συγκέντρωσης, τον χώρο όπου πραγματοποιούνταν οι οικονομικές συναλλαγές των ανθρώπων και ο οποίος τελούσε υπό την προστασία των θεών (Αισχύλος Επτά επί Θήβας, 257), αλλά και τις ίδιες τις διαδικασίες αγοραπωλησίας. Σχετικές αναφορές βρίσκουμε σε αφθονία σε όλους σχεδόν τους κλασικούς και μεταγενέστερους συγγραφείς και ποιητές.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στην περίοδο ακμής της πόλης-κράτους, η Αθηναϊκή αγορά συγκεντρώνει όλες της έννοιες της λέξης. Εκτός από οικονομικό κέντρο, σ’ αυτήν χτυπούσε η καρδιά του άστεως: ήταν σημείο ενημέρωσης και συζήτησης για τα πολιτικά, κοινωνικά και πνευματικά τεκταινόμενα στην πόλη. Μάλιστα στους αττικούς συγγραφείς συναντούμε και την έκφραση «ἀγορά πλήθουσα» για να δηλωθούν οι πρωινές ώρες της ημέρας, από την ανατολή του ήλιου ως το μεσημέρι.</span></p><p><span style="font-size: large;">Σήμερα, η λέξη «αγορά» έχει διατηρηθεί κυρίως στην οικονομία και τις οικονομικές δραστηριότητες. Με την έννοια αυτή βρίσκουμε τα παράγωγα «αγοράζω» , «αγοραστής» και το σπανιότερο «αγοραίος». Μια από τις πιο συνηθισμένες χρήσεις είναι στην έκφραση «λαϊκή αγορά» (υπαίθρια αγορά λαχανικών και φρούτων) και ως πρώτο ή δεύτερο συνθετικό σε λέξεις όπως «ψαραγορά», «κρεαταγορά», «αγοραπωλησία», «αγορανομία».</span></p><p><span style="font-size: medium;">'Όσο δε για τον πληθυντικό τύπο, η λέξη "Αγορές" </span><span style="font-size: large;">Οι αγορές αποτελούνται από τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ασφαλιστικά ταμεία, θεσμικούς επενδυτές, hedge funds κλπ.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgURbKYF0Q_UDR7-gquPVdEQHwjT5i_7PAKoe431qIJeVsfhNvQsKzHEjCiliZOtrIuVHaitUfxqQ5bMVthSVvKhvV6OcrEnyNowVMPFEzxt1LncufgfZ_TbCJE9IIidOxuCSNlp8svYCNN1GFttY_65Mloj1Owv60VlwQvBEHe2nvy68A6a4YrZhM3MRvi/s553/agores.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="553" height="174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgURbKYF0Q_UDR7-gquPVdEQHwjT5i_7PAKoe431qIJeVsfhNvQsKzHEjCiliZOtrIuVHaitUfxqQ5bMVthSVvKhvV6OcrEnyNowVMPFEzxt1LncufgfZ_TbCJE9IIidOxuCSNlp8svYCNN1GFttY_65Mloj1Owv60VlwQvBEHe2nvy68A6a4YrZhM3MRvi/s320/agores.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-size: large;">Όλοι αυτοί επενδύουν τα χρήματα τους με σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών τους. Ο όρος<br /></span><span style="font-size: large;"> έχει </span><span style="font-size: large;">αποκτήσει εκτός από την οικονομική και μεταφυσική σημασία καθώς ό,τι αποφασίζουν οι αόρατοι άπληστοι των πολυεθνικών που τις ορίζουν, θεωρείται θέσφατο και ακολουθείται πιστά με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα για τους πολλούς.</span><p></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1460335135736847783.post-69720017866849522702023-08-16T13:52:00.004+03:002023-08-16T14:50:17.171+03:00Από πού και γιατί - Έφαγε τον άμπακο<p><span style="font-size: medium;"><br /> Συχνά, ακούμε και χρησιμοποιούμε την έκφραση "έφαγε ή ήπιε τον άμπακο" για κάποιον που έφαγε ή ήπιε υπερβολικά. Τι είναι, όμως, ο άμπακος;</span></p><p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-hCLW3y3BBCaEmA0xX_lg5IJBXgYtbW2nbwxEL2hwTSRk9pJ-v23_pptplskXZQ-ggF44fuX117lxGtI3HIhkgsgBD07e-25F-grvG4Wp2kfEyVjoe7ikWlQfxboPoMKfXlBqb33zyn7MH9D-hOGgFCeUulQbgYSDMzQh8zByXnIJdlcb1X_fwW1kdkx2/s3300/87694160.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1899" data-original-width="3300" height="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-hCLW3y3BBCaEmA0xX_lg5IJBXgYtbW2nbwxEL2hwTSRk9pJ-v23_pptplskXZQ-ggF44fuX117lxGtI3HIhkgsgBD07e-25F-grvG4Wp2kfEyVjoe7ikWlQfxboPoMKfXlBqb33zyn7MH9D-hOGgFCeUulQbgYSDMzQh8zByXnIJdlcb1X_fwW1kdkx2/s320/87694160.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: medium;">Άβαξ, λεγόταν το όργανο που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για να κάνουν διάφορους αριθμητικούς υπολογισμούς. Αργότερα, η λέξη πέρασε στη λατινική γλώσσα ως "abacus", όπου η σημασία της ήταν ευρύτερη. Δεν σήμαινε μόνο την πινακίδα πάνω στην οποία γίνονταν οι πρόχειρες πράξεις, αλλά και το αριθμητήριο. Αργότερα με την λέξη αυτή ορίστηκε όλη η αριθμητική τέχνη. Η λέξη περνά ως αντιδάνειο στην ελληνική με τη σημασία της πρακτικής αριθμητικής. Το 1568 κυκλοφόρησε στη Βενετία το πρώτο ελληνικό βιβλίο αριθμητικής του Μανουήλου Γλυνζώνιου με έναν μακροσκελή τίτλο. Το βιβλίο αυτό γνώρισε πολλές επανεκδόσεις ανά τους αιώνες και ήταν ευρέως γνωστό ως «άμπακος» ή «άμπακας». Την εποχή εκείνη ήταν σπάνιο κάποιος να ξέρει ανάγνωση - πόσο μάλλον να έχει επιστημονικές γνώσεις... με αποτέλεσμα αν κανείς είχε καταφέρει να διαβάσει το βιβλίο του Γλυνζώνιου, που ήταν ογκώδες και δύσκολο, να ξέρει τόσα πολλά ώστε να ξέρει τον. Άμπακα! Σταδιακά λοιπόν ο άμπακας, από το πλήθος γνώσεων έφτασε να σημαίνει γενικώς το πλήθος. Οι φράσεις «ξέρει τον άμπακο» καθώς και «του έψαλε τον άμπακο» καταγράφονται από τον Νικόλαο Πολίτη ενώ η φράση ήπιε τον άμπακο εμφανίζεται αργότερα στα έργα του Καζαντζάκη και του Καραγάτση. Αργότερα πρέπει να χρονολογείται και η παγίωση της φράσης "έφαγε τον άμπακο".</span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η λέξη άβαξ συνδέεται ετυμολογικά με την εβραϊκή λέξη -*abac που σημαίνει «σκόνη». Ο άβακας, λοιπόν θεωρείται ότι ήταν μια πινακίδα καλυμμένη με άμμο πάνω στην οποία χάρασσαν οι αρχαίοι, πρόχειρες αριθμητικές πράξεις. Σύμφωνα με την υπόθεση αυτή, η φράση «έφαγε τον άμπακο» δεν συνδέεται με το εγχειρίδιο αριθμητικής του Μανουήλου Γλυνζώνιου, αλλά με την άμμο που είχε πάνω ο άβαξ και άμπακος ή άμπακας και κατέληξε να σημαίνει το πλήθος, από το πλήθος των κόκκων της άμμου.</span></p>radiogeorgehttp://www.blogger.com/profile/12080796704435663766noreply@blogger.com0