ΑΝΤ' ΑΥΤΗΣ

ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

Όνομα ουδέτερο πολύ ουδέτερο

Περιμένει τα γένη του έρωτα του ουσιαστικού

Ας είναι και τα δυο θηλυκά ή αρσενικά, ο Ψινάκης με τον Ρουβά

Να φάνε τα πατατάκια του αρμυρού μας μέλλοντος κι αόριστα πασατέμπο.

Να περάσει ο καιρός οριστικά και αμετάκλητα

Να κολλήσει πάνω του το τσόφλι που έφτυσε το αστραφτερό στόμα του Ηλία

Ή ένα ψίχουλο απ το θρυμματισμένο πατατάκι του Σάκη.

Το παγκάκι του παγκακίου που έγινε πάγκακο απ' τις νεολεξίες αμόρφωτων μελαμψών.

Όχι δεν είμαι λυπημένη. Θυμωμένη σε τετελεσμένο υπερσυντέλικο.

Τα δυό παλικάρια συλλογιέμαι που λάμπουν όσο το χρυσάφι του ήλιου και μάταια περιμένουν να νυχτώσει

Και το παγκάκι κατειλημμένο τρίζει ντροπιασμένο κι ανυπόμονο

Συγκεχυμένη αγανάκτηση του ουδέτερου που οι μελαμψοί καταληψίες

Δεν του επιτρέπουν να γίνει ουσιαστικό…

Στην Κυψέλη,

χωρίς Βασίλισσα. Μόνο Κηφήνες κι εργάτριες …

Χωρίς πολτό και μέλι

Κανείς δεν ξέρει τι μέλλει...

Γ.Π.