Ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία ως Δόκιμος Πλοίαρχος στο εμπορικό ναυτικό στα μέσα της δεκαετίας του 70. Ήταν ίσως τα καλύτερα χρόνια της εμπορικής ναυτιλίας μας. Τον Νοέμβριο του 76 ανέλαβα καθήκοντα Ανθυποπλοιάρχου. Ήμουν μόλις 20 ετών. Ο Καπετάνιος, που είχε εισηγηθεί την προαγωγή μου, ο Καπετάν Διαμαντής, μου χάρισε τότε ένα ραδιόφωνο «παγκόσμιας λήψης», κι έτσι απλά ξεκίνησε η «σχέση» μου με τη «Φωνή της Ελλάδας». Για 7 περίπου χρόνια, όσο διήρκησε και η ναυτική μου σταδιοδρομία, παρέμεινα πιστός ακροατής των προγραμμάτων της , πρώτα από όλα, γιατί μου έδινε τη δυνατότητα να ακούω τη φωνή της πατρίδας μου, όπου κι αν βρισκόμουν, αλλά και γιατί ένιωθα πως αυτή η «φωνή» απευθυνόταν σε μένα, με τρόπο πολύ ιδιαίτερο, σχεδόν προσωπικό. Στις μοναχικές ακροάσεις αυτών των προγραμμάτων, πότε από την κουκέτα, πότε από τη βαρδιόλα αγάπησα το ραδιόφωνο. Και κάτι ακόμα, σπούδασα ραδιόφωνο. Κατάλαβα τη διαφορά ανάμεσα στη διασκέδαση και την ψυχαγωγία, την ανάγκη που εξυπηρετεί η ύπαρξη και χρήση των δύο συνώνυμων και τη σημασία που έχει να τη διακρίνεις . Γνώρισα το καλό ελληνικό τραγούδι, ένιωσα τη μεγάλη, πέρα από σύνορα Ελλάδα, κι οραματίστηκα, με την ακραία τόλμη των νεανικών ονείρων, την εκπομπή, τις εκπομπές μου, τις δικές μου ψηφίδες στο μωσαϊκό της οικουμενικής Ελλάδας.
«Το σύμπαν συνωμότησε» και τα κατάφερα. Το 1984 «άλλαξα πορεία». Μία πρότασή μου στο ΕΙΡΤ για ραδιοφωνική εκπομπή, εγκρίθηκε και κάπως έτσι ξεκίνησε η ραδιοφωνική – δημοσιογραφική μου πορεία. Κατά τη διάρκεια της πέρασα από πολλά «κύματα» κι από πολλά μέσα ενημέρωσης. (1ο – 2ο – 4ο Πρόγραμμα, Κανάλι1, Δίαυλος10, Jazz FM, Rock FM, Σκάι 100,4, κ. α.). Από το 1991 ανήκω στο δυναμικό της «Φωνής της Ελλάδας» με την οποία ξεκίνησα τη συνεργασία μου με μία εκπομπή συγκριτικής λαογραφίας (3000 χρόνια Ελλάδα – ιστορίες, μύθοι, παραδόσεις και εικόνες από την πορεία του λαού μας μέσα στους αιώνες), και μία ετυμολογικού – παροιμιολογικού περιεχομένου (Από πού και γιατί; - μια διαδρομή ως τις ρίζες λέξεων και εκφράσεων που χρησιμοποιούμε καθημερινά), η οποία μεταδίδεται μέχρι σήμερα.
Στα 20 χρόνια της παρουσίας και συμμετοχής μου στο πρόγραμμα μου δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσω και τα πιο τολμηρά ραδιοφωνικά μου όνειρα, το 1999 η «Φωνή της Ελλάδας» ανέλαβε τη μεταμεσονύκτια ζώνη (01:00-04:00) και μου ανατέθηκε η καθημερινή εκπομπή «Ραδιοδρόμιο».
Στους 29 μήνες που διήρκησε αυτή η εκπομπή που μεταδιδόταν από όλες τις συχνότητες της ΕΡΑ, είχε καταφέρει, χωρίς συμβιβασμούς κι ‘εκπτώσεις’ να καθιερωθεί ως τόπος συνάντησης, ανθρώπων κάθε λογής που μιλούσαν ή έστω καταλάβαιναν την Ελληνική.
Από τον Ειρηνικό, απ το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, την Κυψέλη τη Βενεζουέλα και τη Φλώρινα, ο Γιάννης, η Ρούλα απ το Σαντιάγκο, ο Χασάν απ’ τον Εχίνο, η Τανζού απ΄ το Αϊβαλή ο Καπετάν Παναγιώτης που ταξίδευε στη Σιβηρία όλοι γινόμασταν μια μεγάλη συντρόφια, που άκουγε μουσική, αφιέρωνε, διαφωνούσε αμφέβαλε συμφωνούσε, αμφισβητούσε. Και κάθε μέρα γνωριζόμασταν καλύτερα και γνωρίζαμε καινούργιους φίλους… Ένας γιατρός ένας ναυτικός ένας Αλβανός, ένας τρελός απ τις τουαλέτες του Ψυχιατρείου της Κερκύρας, η μαθήτρια, ο καθηγητής, απ το Σαν Ντιέγκο, ο ψυχίατρος απ το Παρίσι, ο οδηγός που διασχίζει την Ευρώπη, ο μετανάστης ο Έλληνας από μακριά, κι ο μετανάστης ο ξένος από κοντά, η Ελένη που μας άκουσε πρώτη φορά απ το Κατμαντού κι ο Θόδωρος απ την Καλαμάτα, όλοι είχαν κάτι να πουν και πολλά ν΄ ακούσουν, κυρίως ο ένας απ’ τον άλλον. Το πνεύμα της Φωνής της Ελλάδας λειτουργούσε, όλοι μαζί κάναμε ραδιόφωνο.
Σήμερα που η κρίση μας υποχρεώνει σε αναθεώρηση παγιωμένων πρακτικών το ¨πνεύμα¨ της Φωνής της Ελλάδας είναι χρήσιμο όσο ποτέ. Όχι μόνο για να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, χωρίς αταβιστικές ψευδαισθήσεις, αλλά και για να δούμε τι μπορούμε να γίνουμε και τι να προσφέρουμε, στην Ελλάδα και στον κόσμο που αλλάζει γρήγορα κι όσο ποτέ έχει ανάγκη από αξίες αναλλοίωτες σαν κι αυτές που οι Ελληνες της Διασποράς φυλάττουν .
Εργαζόμενος συστηματικότερα και αποκλειστικά από το 2006 στη «Φωνή της Ελλάδας» γνωρίζω από μέσα τις μεγάλες δυνατότητες του προσωπικού της και θεωρώ αναγκαία την αξιοποίηση του κυρίως μέσα από δικτυώσεις που θα δημιουργήσουν τους χώρους συνάντησης των Ελλήνων και των φιλελλήνων όπου γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου