Ο Ηράκλειτος από την Έφεσο της Ιωνίας, έδινε ιδιαίτερη σημασία στον πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα, υποστήριζε ότι ο πόλεμος είναι πατέρας των πάντων και βασιλιάς των πάντων. Κατά τα λόγια του, ο πόλεμος ξεχώρισε από τη μια τους θεούς κι από την άλλη τους ανθρώπους, από αυτόν χωρίστικαν οι άνθρωποι σε ελεύθερους και δούλους.
Για τον Ηράκλειτο, ο πόλεμος δεν περιορίζεται μεταξύ Θεών κι ανθρώπων, αλλά δηλώνει τη γενικότερη αντιπαράθεση μεταξύ των πραγμάτων. «Πρέπει να ξέρουμε ότι ο πόλεμος είναι κοινός σε όλα... και πως τα πάντα δημιουργούνται με την έριδα και παρέρχονται με την έριδα». Η αντίθεση μεταξύ των πραγμάτων στον κόσμο συντηρείται διαρκώς, αφού πάντοτε κάθε στοιχείο προσπαθεί να κυριαρχήσει εις βάρος κάποιου άλλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο πόλεμος εκφράζει τη συνεχή κι αδιάλειπτη ανησυχία, την αέναη κίνηση, την ασταμάτητη μεταβολή των πραγμάτων του κόσμου. Έτσι ο υπαρκτός κόσμος, έχοντας προέλθει από το αρχέγονο πυρ, τείνει να καταλήξει πάλι σε αυτό. Εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η αναπόφευκτη απόληξη της ασταμάτητης αυτής διαμάχης και με
ταβολής, δε θα μπορούσε να είναι παρά η φθορά και κατ’ επέκταση ο εκφυλισμός του κόσμου. Αυτό, όμως αποφεύγεται, και ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει. Για να δικαιολογήσει το γεγονός αυτό, ο Ηράκλειτος εισήγαγε την έννοια της Ειμαρμένης, δηλαδή της δικαιοσύνης που διέπει το σύμπαν και επεμβαίνει κάθε φορά που ένα στοιχείο τείνει να επικρατήσει αφανίζοντας ολοκληρωτικά κάποιο άλλο. Χάρη στη δικαιοσύνη εξασφαλίζεται στο σύμπαν η εξισορρόπηση των αντιθέτων. Εξασφαλίζεται η παλίντονος αρμονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου