Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012


ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ένα ταξίδι στις ρίζες λέξεων εκφράσεων. Μια παραγωγή της ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Δευτέρα με Παρασκευή στις 10 και 56 και στις 19 και 55 από το ραδιόφωνο της ΝΕΤ 105,8 ΚΑΙ 91,6


Νερό
«Μὴν ἀμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Τὸ μέλλον μας θὰ ἔχει πολὺ ξηρασία.» μας προειδοποιούσε ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός πριν από σαράντα χρόνια…
Το νερό είναι η περισσότερο διαδεδομένη χημική ένωση στην επιφάνεια της Γης, καλύπτοντας το 70,9% του πλανήτη. απαντάται και στις τρεις κοινές καταστάσεις της ύλης : στερεή ως πάγος και χιόνι, υγρή (νερό πηγών, ποταμών, θαλασσών) και αέρια (υδρατμοί στην ατμόσφαιρα), ενώ συνήθως με μορφή πάγου υπάρχει και σε άλλους πλανήτες (και δορυφόρους) του ηλιακού συστήματος. Είναι απαραίτητο σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Οι άνθρωποι και τα ζώα έχουν στο σώμα τους 55-78% νερό (κατά βάρος), ενώ φθάνει μέχρι και το 90% εκείνου των κυττάρων.
To δημώδες όνομα νερό είναι ουσιαστικοποιημένο ουδετερο αρχαιου επιθέτου και προέρχεται από τη βυζαντινή φράση νεαρόν ύδωρ το οποίο σήμαινε φρέσκο τρεχούμενο ύδωρ , η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική φράση νήρον ύδωρ για το νερό. Από την επίσημη ονομασία ύδωρ έχουν προκύψει όλοι οι σχετικοί επιστημονικοί όροι, μεταξύ των οποίων και χημικοί, που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, όπως ένυδρο άλας, υδρογόνο (αυτό που γεννάει νερό), ενυδάτωση, αφυδάτωση και υδρόλυση, υδάτινος, υδατοκαλλιέργεια, υδατογραφία, υδατοκομία, υδατοσφαίριση, υδρατμός, υδραυλική.
Πάρα πολλές είναι και οι ιδιωματικές και παροιμιακές φράσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί το νερό, θα αναφέρω μερικές από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες , παραλείποντας αρκετές μιας κι χρόνος μας είναι περιορισμένος και
σηκώνει πολύ νερό η κουβέντα.
ρίχνω νερό στο κρασί μου λέμε όταν συμβιβαζόμαστε.
δεν δίνει του αγγέλου του νερό κι από την πέτρα βγάζει νερό, ο φιλάργυρος,
είναι του γλυκού νερού, αυτός που έχει την ιδιότητα, η τον τίτλο αλλά δεν έχει τα βιώματα και προσόντα να την υποστηρίξει, πιο χαρακτηριστική ολόκληρη η φράση: Καπετάνιος του γλυκού νερού.
πήγε στη βρύση και νερό δεν ήπιε, αυτός που την τελευταία στιγμή απέτυχε να ολοκληρώσει το έργο του, το έμαθε νεράκι, ο μελετηρός, πίνω νερό στ’ όνομα αυτού που πραγματικά εκτιμώ, μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, τα δίδυμα. σαν τα κρύα τα νερά, η νεαρά της διπλανής πόρτας. ήπιε το αμίλητο νερό, αυτός που αρνείται να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία, έβαλε το νερό στ' αυλάκι, αυτός που επιδέξια χειρίστηκε μια κατάσταση. Ενώ αντίθετα έκανε μια τρύπα στο νερό ,αυτός που παρά τις προσπάθειές του, δεν κατάφερε τίποτα. Τέλος γιατί κι ο χρόνος μας πιέζει, τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα, ο καινοτόμος,

ο νεωτεριστής, ο επαναστάτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απογείωση 1976

 Στην εξέδρα του αποχαιρετισμού  το  μαντήλι που ανέμισες  ένα τόνο πιο σκούρο απ' τη θάλασσα δύο απ' τον ουρανό τρύπα σκοτεινή στα ...