Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Είσαι παντού

Απ τη ψυχή μου το κενό
τα σύννεφα αγγίζει,
μια αστραπή στον ουρανό
στα δύο με χωρίζει.
Κάποτε μου 'πες "Σ'αγαπώ",
μνήμη γλυκιά και ρίγη.
Κλείνω τα μάτια κι είσαι 'δω,
τ΄ανοίγω κι έχεις φύγει.
Είσαι παντού και πουθενά
παρούσα απουσία...
στο πρώτο δάκρυ του Νοτιά,
όταν ανθίζουν γιασεμιά...

μιά ευωδιά και υγρασία...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΟΠΗΚΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ

 Έπρεπε να κοπεί το ρεύμα για να πιάσω το μολύβι.                                Ο κόσμος -τι λέξη!- καταρρέει.                             ...