Ου παντός πλειν ες Κόρινθον

 Στην ελληνική Μυθολογία για την κυριαρχία της Κορίνθου ανταγωνίζονταν δύο θεοί:

Ο Ήλιος (Απόλλωνας) και ο Ποσειδώνας. Με τη μεσολάβηση του εκατογχειρα Βριάρεως συμβιβάστηκαν, παίρνοντας ο Απόλλωνας τον Ακροκόρινθο και ο Ποσειδώνας τον Ισθμό.

Κατόπιν ο Απόλλωνας παραχώρησε τα δικαιώματά του στην Αφροδίτη.

 Πρώτη ονομασία της πόλεως ήταν «Εφύρα», από το όνομα της κόρης του Ωκεανού, που ήταν η πρώτη μυθική βασίλισσα της Κορίνθου.

 Το όνομα είναι ενδεικτικό της τοποθεσίας όπου ευρίσκεται η Αρχαία Κόρινθος,

από όπου τα πάντα «εφορά» (=βλέπει).

· Κόρινθος ονομάστηκε αργότερα από τον ομώνυμο υιό του Δία (ο Κόρινθος).

· Ο Όμηρος αποκαλεί την Κόρινθο, «Εφύραν» και «Αφνειόν» (= πλούσια, εύφορη).

· Η προϊστορική μυθολογική περίοδος της Κορίνθου συνδέεται με πολλούς πανελλήνιους μύθους και ήρωες.

Το 629 ένας εκ των επτά σοφών της Ελλάδας ο Περίανδρος  διαδέχτηκε τον πατέρα του στο θρόνο της Κορίνθου Επί των ημερών του η Κόρινθος σημειώνει τη μεγαλύτερη ακμή της, που παρατείνεται μέχρι

 τους Περσικούς πολέμους. Τα γράμματα και οι τέχνες ανθούν, η ναυσιπλοϊα και το εμπόριο αναπτύσσονται.

Η Κόρινθος αναδεικνύεται σε θαλασσοκράτειρα δύναμη με δύο λιμάνια (των Κεγχραιών και του Λεχαίου)

 και ιδρύει αποικίες στην Ιταλία, στην Ιλλυρία (Απολλωνία), στη Σικελία και στην Κέρκυρα.

«Ου παντός πλειν εις Κόρινθον», είχε επισημάνει ο Στράβων, δεν μπορεί δηλαδή ο καθένας να ταξιδέψει και πολύ περισσότερο να ζήσει στην Κόρινθο . Γιατί η Κόρινθος στην ελληνική και στην ρωμαϊκή της φάση ήταν ''αφνειός'' δηλαδή πλούσια. Απαιτούσε έξοδα και ήταν πρόκληση για παρεκτροπές. "Eις την αρχαίαν κόρινθον υπήρχεν μέγας αριθμός ιερειών  της Αφροδίτης.Αύται ελκύουσι τους ξένους πραματευτάς αφανίζουσιν εν ολίγαις ημέραις μίαν ολόκληρον αποσκευήν"σήμειωνε ο Ρήγας Βελεστινλής στο σύγγραμμά του Νέος Ανάχαρσις.  

 Το έτος 196 π.Χ. η Κόρινθος γίνεται έδρα της Αχαϊκής Συμπολιτείας και ορθώνεται ως εμπόδιο στα συμφέροντα της Ρώμης.

Το 146 π.Χ. μετά την ήττα των Ελλήνων στη Λευκόπετρα (δίπλα στον Ισθμό),

 η Κόρινθος καταστρέφεται ολοσχερώς από τον Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμμιο.

 Για έναν περίπου αιώνα απαγορευόταν η εγκατάσταση ανθρώπων στα ερείπιά της.

Έτσι έσβησε κατά τον Κικέρωνα το «Lumen totius Graeciae»

(το φως όλης της Ελλάδας).