Ισορροπούμε στο κενό,
'κει που τελειώνει η εισπνοή,
στης εκπνοής την άκρη.
Τραβάει ο πόθος απ' τη μια,
η αποστροφή στην άλλη.
Κι είναι η αγάπη το σκοινί,
μία χορδή φωνητική ακίνητη μεσ' τη σιωπή
κι όποιος μιλήσει θα χαθεί
θα πέσει ο ακροβάτης.
Πατάμε πάνω στη σιωπή
σε μια χορδή φωνητική
Ισορροπούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου