Όταν αφήσαμε
τις σημαίες της σιγουριάς,
τα δόγματα,
μια βαθιά αμφισβήτηση
τρύπωσε συνωμοτικά
στους πόρους μας,
μια μυωπία
απέναντι στη βέβαιη πλευρά
της ζωής,
μια έλλειψη πίστης
στα συλογικά κίνητρα, 
ένα βαθύ ποτάμι
μας παρέσυρε
της προσωπικής αναζήτησης
Αναρωτιέμαι
πως θα νικήσουμε πάλι
αμφισβητώντας;
.jpg)
.jpg)
Η αμφισβήτηση των βεβαιοτήτων μας είναι όρος για να μην ξαναβρεθούμε στη δίνη προσωπικών αναζητήσεων και λύσεων... που σε τελευταία ανάλυση είναι εχθρός των συλλογικών αναζητήσεων...
ΑπάντησηΔιαγραφή"...στην αρχή τα βουνά ήταν βουνά, οι λίμνες λίμνες και οι θάλασσες θάλασσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΎστερα, τα βουνά δεν ήταν βουνά, οι λίμνες δεν ήταν λίμνες και οι θάλασσες δεν ήταν θάλασσες.
Στο τέλος, τα βουνά ήταν βουνά, οι λίμνες λίμνες και οι θάλασσες θάλασσες."
Γόνιμη η αμφισβήτηση, σε ένα μέρος της πορείας μας, αρκεί ύστερα να βλέπουμε με άλλο μάτι.
Οσο ωραίο και αν ακούγεται, οσο σεβαστή επιθυμία και αν είναι για κάποιους εμένα με άφηναν πάντα αδιάφορο οι προσωπικές αναζητήσεις γιατί ακριβώς είναι προσωπικές. Με αποκλείουν οπως και όλους τους άλλους αρα αφορούν μόνον αυτόν που ικανοποιείται με το να είναι με τον εαυτό του και τις σκέψεις και τις αναζητήσεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφή