
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ!
Στις 7 Ιουνίου, στις Ευρωεκλογές, μπορούμε με την ψήφο μας να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα: «Φτάνει πια!» Με τις ευρωεκλογές δεν εκλέγουμε κυβέρνηση. Μπορούμε όμως να συμβάλλουμε ώστε να αλλάξει το τοπίο: Να αποδοκιμάσουμε την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που κυβερνά στην Ελλάδα. Να δηλώσουμε ότι δεν ξεχάσαμε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ που εφάρμοσε τον νεοφιλελευθερισμό ως κυβέρνηση και επιμένει σε αυτόν ως αντιπολίτευση. Να απορρίψουμε τον δικομματισμό που βυθίζει την πολιτική ζωή στα σκάνδαλα και τη διαπλοκή. Που με ψευτοδιλήμματα προσβάλει τη νοημοσύνη των πολιτών. Να διακηρύξουμε ότι δεν θέλουμε στη χώρα μας να ριζώσει ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Θέλουμε να αποδυναμωθεί η ακροδεξιά! Να αποδυναμώσουμε τη «Μεγάλη Συμμαχία» του νεοφιλελευθερισμού των δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που διοικεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, συχνά συνεπικουρούμενη από το Κόμμα των Ευρωπαίων Πράσινων. Περισσότεροι άνδρες και γυναίκες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή σημαίνουν: Ενίσχυση της φωνής των εργαζομένων στην Ελλάδα, της νεολαίας, των γυναικών, των μεταναστών. Ενίσχυση της φωνής των κινημάτων για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, για σταθερή δουλειά, για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, για ίσα δικαιώματα. Ενίσχυση της ενιαίας κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς στην Ευρωβουλή. Ενίσχυση της ελπίδας για ριζικές αλλαγές με γνώμονα τις ανάγκες των πολλών και όχι τα συμφέροντα των λίγων. Ενίσχυση της προοπτικής για τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Φτάνει πια! Να αλλάξουμε το τοπίο! Εδώ και δεκαετίας καταστρέφονται συστηματικά όσα είχαν πετύχει με αγώνες οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, οι Ευρωπαϊκοί λαοί. Αυτή η πολιτική μείωσε το εισόδημά τους. Ξεπούλησε τη δημόσια περιουσία. Άδειασε τα δημόσια ταμεία και γέμισε τα ταμεία των τραπεζών. Ενίσχυσε την ασυδοσία των κερδοσκόπων. Οδήγησε στην οικονομική κρίση. Οι μονομάχοι του δικομματισμού στην Ελλάδα δεν έχουν καμία δικαιολογία: Ό,τι αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες είχε την υπογραφή και των κυβερνήσεων στην Αθήνα! *** Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν αντιστάσεις. Εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές, νέοι και νέες της ανασφάλιστης και επισφαλούς εργασίας, αγρότες, μετανάστες και μετανάστριες, άνεργοι, ζωογόνησαν μεγάλα κινήματα για την εργασία, για την ειρήνη, την ισότητα, για τα δικαιώματα, για το περιβάλλον, και πέτυχαν σημαντικές νίκες. Τα αιτήματα και οι προτάσεις τους δείχνουν ότι ο στόχος για μια διαφορετική Ευρώπη είναι εφικτός. Τα τρία ΟΧΙ των Γάλλων, των Ολλανδών και των Ιρλανδών στο Ευρωσύνταγμα και τη Συνθήκη της Λισσαβόνας δηλώνουν πως οι λαοί της Ευρώπης δεν θέλουν τη δικτατορία των τραπεζών. Απορρίπτουν τη διαρκή αύξηση των εξοπλισμών. Αντιστέκονται στον αυταρχισμό. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις στην Ελλάδα από τις απεργίες και τις διαδηλώσεις για το ασφαλιστικό και κατά του πολέμου, για τη νικηφόρα υπεράσπιση του άρθρου 16 του Συντάγματος, μέχρι τον νεανικό ξεσηκωμό του περσινού Δεκέμβρη ενώθηκαν με τις διαμαρτυρίες των άλλων Ευρωπαίων. Δίδαγμα αυτών των κινημάτων είναι η ανάγκη για ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας. Η απόρριψη της διχαστικής λογικής στην αριστερά και του χωρισμού των αγώνων για το περιβάλλον από τον αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία. Γέννημα της προσπάθειας για την ενότητα και έκφρασή της στην Ελλάδα είναι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε εξαρχής στην πρώτη γραμμή όλων αυτών των αγώνων. Σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστής μέσα και έξω από τη Βουλή. Στις μεγάλες πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις. Στην Ευρωβουλή με σημαντική παρουσία και δράση. *** Σήμερα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, σε όλη την Ευρώπη ακούγεται το σύνθημα: «Δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη σας – δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας!» Η οικονομική κρίση θέτει επί τάπητος όλα τα ζητήματα των κοινωνιών μας και τα ζητήματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. • Θέλουμε τον άνευ ορίων ανταγωνισμό, που διαλύει την κοινωνική συνοχή και καταστρέφει ανθρώπινες υπάρξεις;• Θέλουμε το κέρδος να είναι κυρίαρχο κριτήριο για την Παιδεία και την Υγεία, για την απασχόληση, για την προστασία του περιβάλλοντος και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Θέλουμε οι νέοι και οι νέες να έχουν μπροστά τους ένα μέλλον αβέβαιο και εχθρικό;• Θέλουμε οι γυναίκες να είναι ο εφεδρικός στρατός της ελαστικής και κακοπληρωμένης εργασίας;• Θέλουμε αγροτική πολιτική που ερημώνει την ύπαιθρο;• Θέλουμε διεθνές εμπόριο με εκβιασμό των φτωχών χωρών και με απειλές για ένοπλες επεμβάσεις ή οικονομικό στραγγαλισμό;• Θέλουμε οι άνθρωποι από άλλες χώρες που αναζητούν εδώ δουλειά ή προστασία να ζουν χωρίς δικαιώματα και να επιλέγονται με κριτήριο αν συμφέρει η παραμονή τους τις επιχειρήσεις;• Θέλουμε στην Ευρώπη ένα μόρφωμα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση και έλεγχο και με αποδυνάμωση των θεσμών λαϊκής κυριαρχίας;• Θέλουμε διαρκείς εξοπλισμούς, ευρωστρατό που θα επεμβαίνει μέσα κι έξω από τα σύνορα της Ένωσης. Θέλουμε οι στρατοκράτες του ΝΑΤΟ να ορίζουν τις σχέσεις μας με τις άλλες χώρες; Αυτό είναι το πρόγραμμα του νεοφιλελευθερισμού για την Ευρώπη, αυτή την Ευρώπη οικοδομεί η «Μεγάλη Συμμαχία» του νεοφιλευθερισμού. Η εφαρμογή του καλλιέργησε το έδαφος για την οικονομική κρίση. Αυτή δεν είναι η Ευρώπη που οραματιζόμαστε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, και η ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη αγωνίζονται για την ανατροπή αυτού του σκηνικού. Ζητούν στροφή 180 μοιρών: Ευρώπη ειρηνική, που θα βασίζει την ασφάλειά της στη μείωση των εξοπλισμών και τη συνεννόηση, στον εξοβελισμό των πυρηνικών και των άλλων όπλων μαζικής καταστροφής. Που θα απαγορεύει την αποστολή στρατιωτών εκτός συνόρων. Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ και ευρωστρατό. Ούτε ένα ευρώ, ούτε ένας στρατιώτης για νατοϊκές εκστρατείες! Να αποσυρθούν αμέσως οι δυνάμεις από το Ιράκ και το Αφγανιστάν! Να φύγουν οι βάσεις των ΗΠΑ και τα πυρηνικά όπλα! Ευρώπη κοινωνική, στην οποία οι άνθρωποι θα μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και τη σύνταξή τους. Στην οποία η Παιδεία και η Υγεία θα είναι κοινωνικά αγαθά με ελεύθερη πρόσβαση για όλους. Ευρώπη στην οποία την παραγωγή θα την ελέγχουν οι άνθρωποι που δουλεύουν και δημιουργούν, και όχι οι διοικήσεις των τραπεζών και οι κάθε λογής κερδοσκόποι. Ευρώπη οικολογική, στην οποία η προστασία του περιβάλλοντος δεν θα εξαρτάται από τα κέρδη, αλλά θα είναι κριτήριο για την παραγωγή και την κατανάλωση. Ευρώπη που θα προστατεύει τα φυσικά της τοπία και τους οικισμούς της και θα απαγορεύει τη μεταφορά οικολογικών προβλημάτων σε άλλες χώρες. Ευρώπη στην οποία η ενέργεια θα παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, χωρίς ρύπανση της ατμόσφαιρας. Ευρώπη χωρίς πυρηνικά εργοστάσια.Ευρώπη φεμινιστική, στην οποία τα δικαιώματα των γυναικών στη ζωή, στη δουλειά και στην πολιτική εκπροσώπηση δεν θα είναι κενό γράμμα. Όπου η ισότητα των γυναικών δεν θα είναι η πρόφαση για την κατάργηση των γυναικείων κοινωνικών κατακτήσεων (ηλικία συνταξιοδότησης, προστασία της μητρότητας, νυχτερινή εργασία κ.λπ.).Ευρώπη ανοιχτή στον κόσμο που δεν θα εκβιάζει τις φτωχές χώρες, αλλά θα μεταφέρει πόρους για την καταπολέμηση της φτώχειας, με πρώτο μέτρο τη διαγραφή των χρεών των φτωχών χωρών. Που θα υποδέχεται και θα στηρίζει τους μετανάστες και πρόσφυγες. Στην οποία δεν θα υπάρχουν άνθρωποι «χωρίς χαρτιά» και χωρίς ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.Ευρώπη δημοκρατική, χωρίς ανεξέλεγκτα στεγανά, όπως σήμερα η Κεντρική Τράπεζα. Ευρώπη στην οποία κανείς δεν θα φοβάται ότι τον παρακολουθούν. Χωρίς τρομονόμους, Σένγκεν και FRONTEX. Ευρώπη χωρίς περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης, της οργάνωσης, των απεργιών, του απόρρητου των επικοινωνιών. Χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, εθνικότητας, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού. Ευρώπη στην οποία δεν θα επιβάλλονται Συνθήκες και Σύμφωνα χωρίς να κρίνουν οι λαοί. Όπου οι θεσμοί της λαϊκής κυριαρχίας, στα κράτη μέλη και στην Ένωση θα ενισχύονται, αντί να αφυδατώνονται. Όπου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχει ουσιαστικά δικαιώματα ελέγχου και αποφασιστικό λόγο για την πολιτική της Ένωσης.

Αγαπητέ Αντώνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνήκω σ' αυτούς που ο "ΠΑΜΕΓΙΣΤΟΣ" Πάγκαλος χαρακτήρησε "ΡΕΜΑΛΙΑ", δηλαδή στους "ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΑΠΕΧΟΝΤΕΣ" των ευρωεκλογών.
Σ' αυτούς που μετεκλογικά πλέον δεν έχουν μετανοιώσει γι' αυτή την επιλογή τους.
Διαφωνώ μαζί σου ότι "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ".
Μπορεί να το πιστεύει ο καθένας από μας για τον εαυτό του.
Όμως Το εκλογικό αποτέλεσμα άλλα δείχνει.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να διάβαζα, τώρα, μετεκλογικά αν συνεχίζεις να έχεις τις ίδιες απόψεις για το "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ" και να το συζητήσουμε.
Στον ΣΥΡΙΖΑ εν τω μεταξύ ενώ πνέει τα λοίσθια συνεχίζουν να ζουν σε άλλο κόσμο και να μαχαιρώνει ο ένας τον άλλον.
Και μη μου πείς ότι άρχισε ΞΑΝΑ η ΣΥΝΘΕΣΗ μέσα σε μια φάση ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ.
Όταν ένα κόμμα παλεύει μεταξύ εισόδου ή μη στο κοινοβούλιο εδώ και 20+ χρόνια θα πρέπει να αναθεωρήσει τις ιδέες του, τη στρατηγική του, να αναρωτηθεί τι φταίει και που πάει, γιατί δεν κάνει γκελ στον κόσμο, γιατί εξακολουθεί να κλείνει το μάτι στο ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν μπόρεσε να διαχειριστεί πέρσι (έστω και δημοσκοπικά) την έκρηξη του 18%, αλλοιώς να το κλείσει το μαγαζί.
Καλημέρα Γιώργο, χαθήκαμε.