"Των οικιών ημών εμπιμπραμένων υμείς άδετε”
Άγνωστε φίλε, συνάδελφε δημοσιογράφε της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης,
εσύ που δεν ήσουν στις κινητοποιήσεις του επταημέρου, εσύ που δεν εμφανίστηκες σε καμιά από τις γενικές συνελεύσεις που τις δρομολόγησαν, εσύ που μ’ αφήνεις να αποφασίζω για σένα, εσύ που σε λίγο θα είσαι κρατικός υπάλληλος ή άνεργος, χωρίς το ταμείο σου, που πληρώνεις όλα αυτά τα χρόνια που ασκείς το λειτούργημά σου, τι περιμένεις;
Μήπως ελπίζεις ότι θα διατηρήσεις τη θεσούλα σου, μαζί με τα ψίχουλα που θα σου δίνουν τα αφεντικά που θα υπηρετείς ως υπάλληλος, θυσιάζοντας την επαγγελματική σου υπόσταση και την αξιοπρέπειά σου; Ή απλώς δεν είσαι ενημερωμένος γι αυτά που αποφάσισαν για σένα, χωρίς εσένα.
Θέλω να σε γνωρίσω, θέλω ν’ ακούσω την άποψή σου, για να την αντικρούσω ή να την υιοθετήσω. Να ζυμωθούμε κι απ τις αντιθέσεις μας να συνθέσουμε.
Σ΄ έχω δει στην τηλεόραση, σ΄ έχω ακούσει στο ραδιόφωνο, έχω διαβάσει αυτά που γράφεις στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ και πίστεψέ με, τις περισσότερες φορές μ΄ αρέσουν αυτά που γράφεις, αυτά που λες, ο τρόπος που σχολιάζεις. Γι αυτό θέλω να σε γνωρίσω, είμαι σίγουρος πως έχεις να μου πεις κάτι. Κάτι ίσως σημαντικό που μου διαφεύγει.
Δε ξέρω αν είναι πιο σημαντικό απ΄ την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, απ’ τις μαζικές απολύσεις και την υποβάθμιση του επαγγέλματός, για τα οποία με τους συναδέλφους μου αγωνίζομαι για να μη συμβούν, υποθέτω πως όχι. Αν κάνω λάθος, έλα στην επόμενη γενική συνέλευση, να μου το πεις.
Γιώργος Παπαζαχαρίου
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου