...Και λαμπάδες απ' ασήμι

...Και λαμπάδες απ' ασήμι
Η απαξίωση του κυρίαρχου πολιτικού μας συστήματος, η πλήρης δηλ αποτυχία της πολιτικής, επισφραγίστηκε πανηγυρικά με την απόσυρση του πρωθυπουργού και την παράδοση της διακυβέρνησης στον τεχνοκράτη Παπαδήμο. Δεν είναι του παρόντος να εξετάσει το κατά πόσον, αυτή εξέλιξη, συνιστά συνταγματική εκτροπή, άλλωστε το Σύνταγμα, ο καταστατικός χάρτης που ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη και την οργάνωση και βασικούς κανόνες λειτουργίας του κράτους και των θεσμών, έχει από καιρό υποβαθμιστεί σε κενό γράμμα με άγνωστο παραλήπτη.
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία πλήρως αποδυναμωμένη, αδυνατεί να ερμηνεύσει το πνεύμα του Συντάγματος πολλώ δε μάλλον να το εφαρμόσει.
Η υποβάθμιση της βουλής στο ρόλο του διεκπεραιωτή, που επιτελείται στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο, σε ανεξάρτητες κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες.
Τρανό και απεχθές παράδειγμα είναι η πρόσφατη απόσυρση της διακομματικής τροπολογίας για τα Δημόσια Μέσα, που ενώ τη συνόδευαν 100 και πλέον υπογραφές βουλευτών και των τριών κομμάτων της συμπολίτευσης και είχε τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αντικαταστάθηκε αιφνιδιαστικά κι εκβιαστικά από την τροπολογία Βενιζέλου, η οποία όχι μόνον δεν έλυνε τα προβλήματα των Δημοσίων Μέσων Ενημέρωσης και των εργαζομένων σ’ αυτά, αλλά δημιούργησε προβλήματα και στο μόρφωμα της συμπολίτευσης και στη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πα.Σο.Κ.
Είδαμε βουλευτές, που ενώ είχαν υπογράψει την τροπολογία ν ανακρούουν πρύμναν, υποτασσόμενοι πλήρως στην εντολή του ηγέτη τους και του αφανούς παρασκηνίου που τους κατευθύνει.
Ακούσαμε τον κ. Ρέππα, να μας συμβουλεύει να δεχτούμε την ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ενώ 24 ώρες πριν υποστήριζε, πως πρέπει να αγωνιστούμε για να τις διατηρήσουμε «πάση θυσία».
Είδαμε τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Οικονομίας να χρησιμοποιεί το κοινοβούλιο και τους εργαζομένους για ιδιοτελείς προσωπικούς σχεδιασμούς, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, ενώ και αυτός την προηγούμενη μόλις μέρα, ενώπιον 10 δημοσιογράφων, εκπροσώπων των Δημοσίων Μέσων, δήλωνε πώς θα το επεξεργαστεί θα διαβουλευτεί, και θα καταθέσει τροπολογία αργότερα, και όχι σε «άσχετο νομοσχέδιο» στο οποίο τελικά και την κατέθεσε.
Οι πληρεξούσιοι μας είναι ανίκανοι όχι μόνο να υπερασπιστούν την άποψη τους, την οποία και αλλάζουν εντός της ημέρας, αλλά και την υπογραφή τους, για να δείξουν «διαγωγή κοσμιωτάτη» στον εκάστοτε αρχηγό τους.
Διαπιστώσαμε και κάτι ακόμα, επίσης λυπηρό, η κυβερνώσα συμπολίτευση τελούσα σε πανικό, προσπαθεί αδέξια, πρόχειρα, οριζόντια κι ισοπεδωτικά, να εφαρμόσει εντολές χωρίς κανένα αναπτυξιακό σχεδιασμό, χωρίς να λαμβάνει υπ΄ όψη της, ούτε τις τρανταχτές διαφορές των οργανισμών που αναδιαρθρώνει, ούτε και το ανθρώπινο δυναμικό και τις ιδιαιτερότητες που προκύπτουν, ανάλογα με την ειδικότητα και τις ανάγκες που καλύπτουν στην παραγωγική διαδικασία.
Οι αλλεπάλληλες κυβιστήσεις, οι παλινωδίες, οι προσωπικές στρατηγικές, η ολοκληρωτική απουσία καθαρού νου, μας οδηγούν όλους μαζί στο Ζάλογγο. Μόνο που οι Σουλιώτισσες θυσιάστηκαν εν γνώσει τους και για την αξιοπρέπεια τους. Εμείς καθοδηγούμενοι από εντολοδόχους, όσο χορεύομε μαζί τους θα σερνόμαστε στο χαμό, με τη συνείδηση και την αξιοπρέπειά μας παρατημένη στο φουαγιέ του υπουργού που μας υποσχέθηκε χτες όλα όσα αθέτησε σήμερα.
...Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη!