Συνάδελφοι,
Ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας σε σχέση με το θέμα των εξωτερικών παραγωγών της ΕΡΑ που έχει προκύψει αυτές τις μέρες. Ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου οπτική, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα στα χρόνια που εργάζομαι στην ΕΡΤ.
Εργάζομαι ως μουσικός παραγωγός στην ΕΡΑ από το 2003 και έχασα τη σύμβαση αορίστου χρόνου του ΠΔ Παυλόπουλου για μερικούς μήνες. Από το 2003 μέχρι το 2010 εργαζόμουν με μπλοκάκι και για το 2010 είχα Σύμβαση Ορισμένου Χρόνου, όπως προέκυψε από την προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ. Η σύμβασή μου έληξε στις αρχές Ιανουαρίου
2011 και δεν ανανεώθηκε λόγω της μείωσης κατά 50% των συμβάσεων. Η Ραδιοφωνία βρέθηκε τότε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή: Ή έπρεπε να να σταματήσουν να λειτουργούν οι ορχήστρες –που σε καμία περίπτωση δεν υφίστανται με λιγότερα όργανα από όσα πρέπει- ή έπρεπε να μην ξαναπροσληφθούν οι μουσικοί παραγωγοί. Θεωρώ πολύ λογικό το ότι επελέγη η δεύτερη λύση. Τον Ιανουάριο προσελήφθησαν μόνο τέσσερις μουσικοί παραγωγοί, όλοι ΑΜΕΑ, πράγμα που επίσης θεωρώ δίκαιο.
Με το μπλοκάκι να μην επιτρέπεται πλέον λόγω του νόμου Ραγκούση και τις ΣΟΧ συμπληρωμένες με τον τρόπο που ανέφερα, η μόνη διέξοδος που υπήρχε για τον εμπλουτισμό του προγράμματος της Ραδιοφωνίας, ήταν η προκήρυξη αγοράς προγράμματος που έγινε τον Μάρτιο, με τα προγράμματα που επελέγησαν να ξεκινούν τον προηγούμενο Ιούνιο ως εξωτερικές παραγωγές μέσω εταιρειών.
Με το συγκεκριμένο καθεστώς, τα πράγματα είναι παράξενα. Αυτή τη στιγμή τυπικά δεν έχω σχέση με την ΕΡΤ, δεν έχω άδεια και αν λείψω ή δεν θα πληρωθώ ή θα πρέπει να έχω ηχογραφήσει σε studio έξω, πράγμα που κοστίζει 30 ευρώ την ώρα.
Ως προς το οικονομικό σκέλος, είναι αλήθεια ότι η ΕΡΤ επιβαρύνεται περισσότερο σε σχέση με τις ΣΟΧ ή σε σχέση με τα μπλοκάκια. Τα χρήματα όμως που φθάνουν σε μένα είναι
1082, 06 ευρώ τον μήνα, όπως έχει δημοσιευθεί στο
e-
tetradio (παραθέτω το
link:
http://www.e-tetradio.gr/ar7442el_oimisthoitwnsymvasioyxwntisert.html). Αναλυτική κατάσταση του πώς προκύπτει αυτό το ποσό έχει δοθεί επίσημα από την ΕΡΑ στη Διοίκηση και την ΠΟΣΠΕΡΤ.
Αυτά τα χρήματα αναλογούν σε 3 ώρες καθημερινού onair προγράμματος (8 με 10 στο Τρίτο Πρόγραμμα και 1 με 2 στο Δεύτερο Πρόγραμμα). Κάνω δηλαδή κανονικό ωράριο καθημερινά 8 με 2 και παίρνω κατά 20 ευρώ λιγότερα χρήματα από όσα έπαιρνα με τη σύμβαση ορισμένου χρόνου. Επιπλέον, αντί για 12 μήνες λόγω καθυστερήσεων από την προηγούμενη Διοίκηση, δουλεύω 6 μέσα στο 2012.
Παρακαλώ συνυπολογίστε ότι για να λείψω 10 ημέρες μέσα στο εξάμηνο, πρέπει να ηχογραφήσω σε studio τις εκπομπές που θα παιχτούν στο διάστημα αυτό. Αν θεωρήσουμε ότι είμαι αρκετά καλός ώστε να χρειάζομαι μία ώρα ηχογράφησης για κάθε μία ώρα εκπομπής που παίζεται στον αέρα, για τις 10 ημέρες χρειάζομαι 30 ώρες ηχογράφησης. Αυτές κοστίζουν 30x30= 900 ευρώ, δηλαδή σχεδόν ένα μηνιάτικο.
Αλήθεια, τα βγάζει κανείς τόσο εύκολα πέρα με περίπου (λόγω εξωτερικών ηχογραφήσεων και συμμετοχής στις δίκαιες απεργίες των εργαζομένων) 5000 ευρώ μέσα σε ένα χρόνο;
Ένα επιχείρημα που έχει συζητηθεί πολύ είναι αυτό που λέει ότι λόγω της ύπαρξης εξωτερικών παραγωγών δεν χρησιμοποιείται το αορίστου χρόνου προσωπικό της ΕΡΑ. Μιλώντας μόνο για τους μουσικούς παραγωγούς, καθώς δεν γνωρίζω τι συμβαίνει σε άλλες ειδικότητες, είναι πάμπολλες οι φορές που η ΠΟΣΠΕΡΤ έχει αναφερθεί στην έλλειψη προσωπικού και όχι στο πλεόνασμά του. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το Τρίτο Πρόγραμμα έχει μόνο επτά (7) μουσικούς παραγωγούς που καλύπτουν την Κλασική Μουσική και έχει ανάγκη από 24ωρο πρόγραμμα, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Στο βαθμό που δεν υπήρχε καμία δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού με ΣΟΧ ή μπλοκάκι, το καθεστώς των εταιρειών ήταν η μοναδική λύση για να παρουσιάζει η ΕΡΑ πλήρες πρόγραμμα.
Με δεδομένες τις ανάγκες της ΕΡΑ, το σταμάτημα των εξωτερικών παραγωγών αυτή τη στιγμή θα έφερνε μεγάλες ελλείψεις στο πρόγραμμα αλλά και θα καταδίκαζε πολλούς ανθρώπους στην ανεργία.
Ως παραγωγός μουσικών εκπομπών της ΕΡΑ θα ήθελα να εργάζομαι μόνο αν το αποτέλεσμα που παράγω κρίνεται ως απόλυτα ικανοποιητικό. Στην περίπτωση αυτή, θα προτιμούσα να εργάζομαι σε καθεστώς minimum σιγουριάς για το αύριοκαι με ανθρώπινες συνθήκες. Θα προτιμούσα λοιπόν να εργάζομαι με Σύμβαση Αορίστου Χρόνου. Αν αυτό δεν ήταν δυνατόν, με Σύμβαση Ορισμένου Χρόνου που να ανανεώνεται χωρίς χρονικούς περιορισμούς και πάντα με βάση τα κριτήρια του ΑΣΕΠ και της απόδοσής μου. Δεν θα προτιμούσα το μπλοκάκι ούτε το να εργάζομαι μέσω εταιρείας. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ήθελα να είμαι άνεργος.
Ας παλέψουμε όλοι μαζί για την πιο δίκαιη λύση, ας παράξουμε όλοι μαζί απερίσπαστοι το καλύτερο δυνατό ραδιοφωνικό αποτέλεσμα.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Φλωράκης
Δεύτερο & Τρίτο Πρόγραμμα ΕΡΑ
Συνάδελφε,
Κατανοώ απόλυτα τη θέση σου και συμφωνώ με τα περισσότερα επιχειρήματα που παραθέτεις στην επιστολή σου.
Ναι, είναι αλήθεια πως από την περσινή «σφαγή των αμνών» - συμβασιούχων, η ραδιοφωνία ήταν η πλέον αδικημένη, πως κανείς δεν θέλει να είναι άνεργος, και πως τέλος, όλοι μαζί επιβάλλεται να αγωνιστούμε για μια δικαιότερη λύση, που και τις θέσεις εργασίας, και την ύπαρξη των ποιοτικών προγραμμάτων της ΕΡΑ θα διασφαλίζει, και δεν θα δημιουργεί εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων.
Εργάζομαι στην ΕΡΤ από τον Γενάρη του 1984 και για 22 χρόνια, ως το 2006, υπέγραφα τρίμηνες συμβάσεις έργου. Γνωρίζω λοιπόν από πρώτο χέρι τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο «μπλοκάκιας».
Το καθεστώς των εξωτερικών παραγωγών στη Ραδιοφωνία, που προκρίνεται ως μονόδρομος για να ξεπεραστούν τα προβλήματα που δημιούργησαν οι, εκ του προχείρου ή εκ του πονηρού, νομοθετικές ρυθμίσεις, οδηγεί κατευθείαν στην ιδιωτικοποίηση.
Η συγκεκριμένη πρακτική που υιοθετείται και είναι πολιτική επιλογή νεοφιλελεύθερης κοπής, υποβιβάζει τη Γενική Διεύθυνση της Δημόσιας Ραδιοφωνίας, μετατρέποντάς την σε dealer που μοιράζει τη στημένη τράπουλα με τις εργολαβίες, σε ιδιωτικές εταιρείες.
Το «παιχνίδι» είναι στημένο από το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, και πολύ σύντομα, με τις μειώσεις που γίνονται στο δυναμικό της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, θα γίνουμε θεατές της παράδοσης ολόκληρων προγραμμάτων σε ιδιωτικές εταιρείες, που θα νοικιάζουν μπλοκάκηδες κάθε ειδικότητας και θα κάνουν τις δουλειές τους χρησιμοποιώντας τα Studio, τον εξοπλισμό και το όνομα της δημόσιας ΕΡΤ, για να εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα.
Στον αγώνα λοιπόν για τη διατήρηση και περαιτέρω βελτίωση της ΕΡΤ, ως Δημοσίου φορέα ας είμαστε συναγωνιστές. Γιατί η μετατροπή της ΕΡΤ σε «Ελεύθερη(;) Οικονομική Ζώνη είναι τεράστιο θέμα που ξεπερνά και τα οποιαδήποτε ατομικά δίκια και συμφέροντα.
Γιώργος Παπαζαχαρίου.
Δημοσιογράφος ΕΡΑ.