Το γεράκι στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά είναι αυτό που συμβολίζει την ψυχή. Σε πολλούς αμφορείς, και άλλα θαυμάσια έργα της αρχαιότητας, εικονίζονται θεοί καθισμένοι σε θρόνους με την συντροφιά γερακιών. Στην ελληνική μυθολογία θεωρούνταν και ένα από τα Ιερά ζώα του Απόλλωνα. Το γεράκι έχει, με αρνητικό πρόσημο, χρησιμοποιηθεί μεταφορικά, για τους στρατιωτικούς των ΗΠΑ, για τους τοκογλύφους των αγορών, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, που το ζητούμενο είναι να τονιστεί η αρπακτική διάθεση. Απ' την άλλη το γεράκι ως σαΐνι και ξεφτέρι, αλλά και ως τσίφτης, έχει ενταχθεί στο λεξιλόγιο. μας για να περιγράψει θετικές ιδιότητες. Σαΐνι μεταφορικά είναι ο πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος , που βρίσκει λύσεις, συχνά πρωτότυπες, σε δύσκολα πρακτικά ή θεωρητικά προβλήματα Με την ίδια περίπου σημασία, αλλά με έμφαση στην ταχύτητα και την εξειδίκευση το ξεφτέρι προσδιορίζει κάποιον που γνωρίζει πολύ καλά ένα αντικείμενο ή έναν τομέα σε βαθμό που να είναι πολύ γρήγορος στην εξεύρεση λύσεων και την αντιμετώπιση καταστάσεων σε σχέση με το αντικείμενο. Και πάμε τώρα στον τσίφτη. Η προέλευση της λέξης είναι από τα Αλβανικά και συγκεκριμένα από το qift που σημαίνει γεράκι - αυτό λένε τα λεξικά. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας η λέξη τσίφτης χρησιμοποιείται κυριολεκτικά για ένα τύπο μικρόσωμου γερακιού Μολονότι είναι ένα από τα πιο κοινά αρπακτικά σε άλλες περιοχές της Ευρώπης και στην Ασία, στη χώρα μας ο Τσίφτης απειλείται άμεσα με εξαφάνιση. Ο ελληνικός πληθυσμός φθίνει διαρκώς εξαιτίας της συνεχιζόμενης επέμβασης του ανθρώπου στους χώρους φωλιάσματος αλλά και των λαθροκυνηγών που εξακολουθούν να τουφεκίζουν Τσίφτες παρά το γεγονός ότι το αρπακτικό αυτό έχει χαρακτηριστεί ιδιαίτερα προστατευόμενο είδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου