Ίχνη στο χιόνι, ήλιος τα λιώνει,
αυτός ο έρωτας πάει τελειώνει.
Ίχνη στην άμμο, σβήνουν στο κύμα,
μένει μια ανάμνηση κι ένα...
τι κρίμα!
κάπου στο βάθος κάτι
πονάει,
πονάει,
μ' αν το κοιτάξεις με ηρεμία,
όλα αλλάζουνε με τη μία.
Γίνεται ο πόνος αργαλειός,
χαρά υφαίνει....
κι ακόμα και στο χωρισμό
δεν είμαστε χαμένοι...
κι όλοι νιώθουμε όμορφα,
φίλοι γνωστοί και ξένοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου