Αυτό το τέρας που τρώει την αγάπη
και το φυλάνε στα υπόγεια τα κρυφά
μεσ' το λαβύρινθο τοχουν καταχωνιάσει
τρεις μέρες κλαίω να μου δώσουν τα κλειδιά
χωρίς το νήμα στο λαβύρινθο πού πας
εγώ θα μείνω μ΄ αυτήν την απορία
και συ θα λες πως τάχα αγαπάς.
-Δεν την αντέχουν την αλήθεια τα κέρινα φτερά σου
και τώρα σου ΄ρθε να πετάξεις στα ψηλά
δεν έχει σύννεφα για να σε προστατέψουν
πέφτεις στα άδυτα μιας θάλασσας βαθιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου