Από πού και γιατί* - Κρίμα

Ως κρίμα σήμερα ορίζουμε κάθε αξιόμεμπτη  πράξη, κυρίως ως παράβαση θείας εντολής ή ηθικής επιταγής. Συνώνυμο της αμαρτίας το κρίμα προέρχεται από το Αρχαίο Ελληνικό ρήμα κρίνω που σήμαινε και εξακολουθεί να σημαίνει: δικάζω, θεωρώ, κριτικάρω, επικρίνω, αποφασίζω, καθορίζω, αποφαίνομαι, νομίζω, σκέπτομαι, φρονώ,  διαχωρίζω, επιλέγω, διαλέγω, αποφασίζω επί αμφισβητήσεων, ανακηρύσσω τον νικητή τον ένοχο ή τον
αθώο.. 

Αυτός που κρίνει λέγεται κριτής.

Ο Μέγας Κριτής είναι ο Θεός για τους θρησκευόμενους. Αυτός διαχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια.

Στο Βυζάντιο  Κριτής λεγόταν ο Δικαστής. 

Το κρίμα είναι το πόρισμα της κρίσεως, η απόφαση. Η Δευτέρα Παρουσία αναφέρεται και ως "η Ημέρα της Κρίσης" Εάν η απόφαση ληφθεί από τον Μέγα Κριτή θεωρείται ότι τις περισσότερες θα είναι καταδικαστική έτσι το «κρίμα» κατάντησε να είναι συνώνυμο της αμαρτίας.

Πήρε το κρίμα στο λαιμό του λέμε για κάποιον που αναλαμβάνει την ευθύνη για μια πράξη που ουδέποτε διέπραξε. Σύμφωνα με την πλέον διαδεδομένη εκδοχή, η φράση προέρχεται από το Βυζάντιο όπου όταν κάποιος πλoύσιoς καταδικαζόταν να μείνει στη φυλακή, είχε δικαίωμα να αντικατασταθεί από κάποιον άλλο. Οι άνθρωποι οι οποίοι δέχονταν να μπουν φυλακή έναντι αμοιβής καλούνταν "κριματάρηδες" επειδή έπαιρναν το αμάρτημα (κρίμα) επάνω τους. Θεωρώ εξίσου, ίσως και πιθανότερη ίσως την εκδοχή, η φράση να έχει τις ρίζες της σε αρχαιότερη εποχή. Η επιγραφή με τα τέσσερα αρχικά γράμματα (Ι.Ν.Β.Ι) που σήμαιναν, Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων Η πινακίδα, ο τίτλος ή η αιτία κρέμονταν με ένα σχοινί στο λαιμό του καταδικασμένου Ιησού . Ο λόγοι ήταν απλοί :

Ο κατάδικος κουβαλούσε μόνον το οριζόντιο ξύλο του σταυρού. Ο όρθιος στύλος βρισκόταν μόνιμα στημένος στον τόπο της σταύρωσης..

Οι δικαστές επιθυμούσαν η πινακίδα να διαβάζεται από όλο τον κόσμο, γι΄αυτό ήταν γραμμένο σε τρεις γλώσσες, στη διαδρομή και στον τον τόπο της εκτέλεσης. Για να εξασφαλίζεται ο απαιτούμενος

εκφοβισμός των επιζώντων. Και μάλλον αυτό ήταν πάγια τακτική που έφτασε ως τους νεότερους χρόνους...

 Στους  εκτελεσμένους κατά τη διάρκεια κρεμούσαν στο λαιμό τους την καταδίκη, το κρίμα τους. 

Επίσης με

το Νομοθετικό Διάταγμα 4000/1958, γνωστό ευρέως ως Νόμος 4000 για τον τεντιμποϊσμό, που θεσπίστηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958, η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή, τους έσκιζαν τα παντελόνια τους κρεμούσαν μια πινακίδα από το λαιμό και εν συνεχεία τους περιέφεραν  στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους. Για την ιστορία να πούμε ολοκληρώνοντας πως ο Νόμος 4000 που γνώρισε τις μεγαλύτερες «δόξες» του στην επταετία της Χούντας, καταργήθηκε μόλις το 1983.

* Καθημερινά στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  https://www.ertecho.gr/radio/proto/ (Δευτέρα - Παρασκευή)στις 7:56 και στις 18:56