Ο Σίνης ο Πιτυοκάμπτης αναφέρεται στη μυθολογία ως ληστής, νόθος γιος του Ποσειδώνα που έστηνε τις παγίδες του στον Ισθμό, συλλάμβανε τους περαστικούς, με την τεράστια δύναμή του λύγιζε τις κορυφές δύο κοντινών πεύκων- και έδενε σ` αυτές τα πόδια του θύματός του. Μετά άφηνε τις κορυφές και το θύμα σχιζόταν στα δύο. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή λύγιζε ένα πεύκο και διέτασσε τους οδοιπόρους να το κρατήσουν λυγισμένο. Αυτοί όμως, μη έχοντας την απαραίτητη δύναμη, παρασύρονταν από το δέντρο, εκτινάσσονταν μακριά και σκοτώνονταν. Τον Σίνη τον Πιτυοκάμπτη σκότωσε ο Θησέας με τον τρόπο που αυτός σκότωνε τα θύματά του.
Μετά τον φόνο του γιου του Ποσειδώνα, ο Θησέας τον τίμησε καθιερώνοντας τα Ίσθμια ως ταφικούς αγώνες, ώστε να εξαγνιστεί από τον φόνο και να διαφυλάξει τον ίδιο και την πόλη του από την οργή του Θεού. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Θησέας καθιέρωσε τους αγώνες προς τιμή του Σκίρωνα, που επίσης είχε σκοτώσει και ο οποίος ήταν συγγενής του.
Το Πιτυοκάμπτης προέρχεται από το πίτυς που σημαίνει πεύκο και το κάμπτω δλδ λυγίζω. Το δε Σίνης προέρχεται από το ρήμα σίνομαι που σημαίνει βλάπτω. Πιθανολογείται πως από αυτήν την ρίζα οι Άγγλοι δημιούργησαν την "αμαρτία" τους, το "sin" , καθ' ότι το να την διαπράττεις είναι κάτι που σε βλάπτει.
Στην Ελληνική η αμαρτία σύμφωνα με την ετυμολογία της προέρχεται από το στερητικό "α" και το"είμαρται", παθητ. πρκ. του "μείρομαι" που σημαίνει λαμβάνω το μέρος που μου ανήκει, ό,τι είναι ορισμένο από τη μοίρα° βλ. ειμαρμένη] δηλώνει το πράττειν χωριστά... σύμφωνα μ αυτήν την προσέγγιση ο άνθρωπος αμαρτάνει διαχωρίζοντας τον εαυτό του από το όλον και επιμερίζοντας το ως προς τον ίδιο, για να λάβει ένα μέρος που δεν του ανήκει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου