στο δακρυσμένο μάγουλο
μια αχτίδα
και χαμογέλασες
ουράνιο τόξο
τοις ἐγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστον εις ίδιον αποστρέφεσθαι.
Στην εξέδρα του αποχαιρετισμού το μαντήλι που ανέμισες ένα τόνο πιο σκούρο απ' τη θάλασσα δύο απ' τον ουρανό τρύπα σκοτεινή στα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου