Από πού και γιατί - Αμετροέπεια

 Με την κληρονομημένη από τη αρχαία ελληνική λέξη αμετροέπεια που αμετάβλητη παρέμεινε στο λόγιο λεξιλόγιο μας χαρακτηρίζουμε, την πολυλογία, την αδιάκοπη φλυαρία  την έλλειψη μέτρου στα λόγια. Διακατεχόμενος από αμετροέπεια, αμετροεπής δεν είναι μόνον ο πολυλογάς, αλλά και ο λαϊκιστής και ο κόλακας. Η λέξη συντίθεται από το στερητικό άλφα και τις λέξεις μέτρον και έπος, δηλ λόγος. Παρακολουθώντας τηλεόραση ακούμε συχνότατα  αμετροεπείς δηλώσεις από δημόσια πρόσωπα που στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν, κομπορρημονούν  εκθειάζοντας τα υπαρκτά ή ακόμα και τα ανύπαρκτα προτερήματα, χαρίσματα ή κατορθώματά τους. Αντώνυμα της αμετροέπειας είναι αυτοσυγκράτηση, το μέτρο η λακωνικότητα. Οι Αρχαίοι με το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» δήλωναν πως το να μιλάει κάποιος σύντομα και περιεκτικά είναι φιλοσοφική στάση και άποψη ζωής.  Η λιτή και μεστή έκφραση διευκολύνει την επικοινωνία και γι’ αυτό βελτιώνει την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Προσδίδει βαρύτητα στα λόγια, τα κάνει μεστά σε περιεχόμενο, προάγει, επομένως, τη σκέψη, καθιστώντας την επικοινωνία πιο σαφή, ουσιώδη και ειλικρινή. Αντίθετα, ο εκτεταμένος και φλύαρος λόγος πολλές φορές συγκαλύπτει την αλήθεια και δε βοηθά τους ανθρώπους να συναντηθούν, όπως στην περίπτωση των δημαγωγών και των λαοπλάνων. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιούνται κυρίως εντυπωσιακά σχήματα λόγου και ρητορικές εκφράσεις. Τα πολλά λόγια κρύβουν παγίδες. Κι επειδή όπως λέει κι ο λαός τα πολλά λόγια είναι φτώχεια... Γεια σας και να είστε καλά