Nomophobia (συντομογραφία του "no mobile phobia") είναι μια λέξη για το φόβο ή το άγχος που προκαλείται από το να μην έχεις κινητό τηλέφωνο που λειτουργεί. Έχει θεωρηθεί σύμπτωμα ή σύνδρομο προβληματικής χρήσης ψηφιακών μέσων στην ψυχική υγεία, οι ορισμοί των οποίων δεν είναι τυποποιημένοι για τεχνικούς και γενετικούς λόγους. FoMO (Fear Of Missing Out) ή στα ελληνικά, φόβος μην χάσεις αυτό που συμβαίνει αντιπροσωπεύει την τάση που έχουν γεννήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και κυρίως το Facebook. Η λέξη FοMO με λίγα λόγια χαρακτηρίζει μια "διάχυτη αίσθηση ότι οι άλλοι μπορεί να ζουν μια ικανοποιητική εμπειρία από την οποία το άτομο είναι απόν.
Στην ελληνική εκδοχή, για τους δύο αυτούς όρους θα πρότεινα: ακινητοφοβία [α(στερητικό)+κινητό+φοβία] για το τοnomophobia, και απουσιοφοβία για το FoMO.
Οι Shambare, Rugimbana &; Zhowa (2012) ισχυρίστηκαν ότι τα κινητά τηλέφωνα είναι «ίσως ο μεγαλύτερος εθισμός μετά τα ναρκωτικά του 21ου αιώνα» και ότι οι φοιτητές μπορούν να περνούν έως και εννέα ώρες κάθε μέρα στα τηλέφωνά τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση από τέτοιες τεχνολογίες ως κινητήρια δύναμη της σύγχρονης ζωής και παράδειγμα «παράδοξου της τεχνολογίας που είναι τόσο απελευθερωτική όσο και υποδουλωτική. Σήμερα, οι νεότερες έρευνες αποδεικνύουν πως η υποδουλωτική επιρροή έχει επεκταθεί σ' όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Nomopobia και FoMO θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν ως υποκατηγορίες μιας γενικότερης ψυχικής διαταραχής που μας προέκυψε από την ψηφιακή διακυβέρνηση-υποδούλσή μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου